Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου 2012

Περί "δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας"






Είναι ορθότερο να λέμε: "ηθική αναγνώριση της προσφοράς στην κοινωνία"! Όχι όμως: "πνευματική ιδιοκτησία" και ακόμη χυδαιότερα: είσπραξη "πνευματικών δικαιωμάτων"!
Τι θα πει "πνευματική ιδιοκτησία";
Είναι ένα ακόμη υπερφίαλο και εγωιστικό κατασκεύασμα του "συνδρόμου κατωτερότητας" που κουβαλάνε, δυστυχώς, οι περισσότεροι άνθρωποι...
Κανένας άνθρωπος δεν είναι αυτόνομος και ανεξάρτητος από το υπόλοιπο κοινωνικό σύνολο. Ο καθένας συνεισφέρει σ' αυτό, με τον τρόπο που μπορεί, και εισπράττει από αυτό, ότι χρειάζεται. Κανένας "πνευματικός δημιουργός" δεν παράγει κάτι, χωρίς τη συμβολή -μικρότερη ή μεγαλύτερη- όλων των υπολοίπων συνανθρώπων του!
Για παράδειγμα, η Θεωρία της Σχετικότητας, δεν είναι αποκλειστικό δημιούργημα του Αϊνστάιν, γιατί μπορεί αυτός να τη συνέλαβε και να τη διατύπωσε, αλλά υπήρχε πριν μια μακραίωνη επιστημονική διεργασία χιλιάδων επιστημόνων, για να φτάσει ο Αϊνστάιν στο επίπεδο να τη συλλάβει. Εκτός αυτού, τη συμμετοχή τους σ' αυτό το επίτευγμα έχουν και οι γονείς του που τον γέννησαν, οι δάσκαλοί του που τον δίδαξαν, οι φίλοι του, οι εχθροί του, οι ερωτικοί του σύντροφοι, που διαμόρφωσαν τον χαρακτήρα του, ο φούρναρης και ο μπακάλης της γειτονιάς του, που τον τροφοδοτούσαν με τρόφιμα, οι αγρότες που τα παρήγαγαν, οι χτίστες που έφτιαξαν το σπίτι του και το εργαστήριό του και εκατομμύρια ακόμη άνθρωποι που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο συνέβαλαν, λιγότερο ή περισσότερο, για να επιτευχθεί αυτό το αποτέλεσμα! Και βέβαια να μην ξεχνάμε και τη θεά Τύχη που συνταίριαξε αρμονικά τους κόπους όλων αυτών των ανθρώπων για να προκύψει η ευτυχής συγκυρία ενός τόσο μεγάλου επιτεύγματος!
Τα πνευματικά επιτεύγματα λοιπόν, είναι Πανανθρώπινα Κοινωνικά Αγαθά, στην παραγωγή των οποίων συμμετέχουν άμεσα ή έμμεσα όλοι, και επομένως όλοι έχουν το δικαίωμα να τα απολαμβάνουν! 

Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2012

Υπάρχει Όραμα για την Ελλάδα

Το κυριότερο πρόβλημα της σημερινής Ελλάδας, είναι ότι ξέμεινε από Όραμα!

Η έλλειψη Οράματος μας προκαλεί φόβο, ανασφάλεια, σύγχυση, απογοήτευση και τελικά άνευ όρων πάραδοση.

Ε λοιπόν, μεγαλόπνοο Όραμα υπάρχει!!!

Είναι αυτό που κατάφεραν οι πρόγονοί μας, και μέχρι σήμερα αναγνωρίζει και θαυμάζει όλη η ανθρωπότητα!

Είναι η επανανακάλυψη -με σύγχρονους όρους- της Δημοκρατίας!

Η προαγωγή της αισθητικής και της ηθικής μέσω του Πολιτισμού!

Η έμφαση στη Παιδεία, όχι ως μηχανισμό απόκτησης εξειδικευμένων γνώσεων που είναι σήμερα, αλλά ως δια βίου παίδευση της ψυχής, εργαστήριο σφυριλάτησης των αρετών και διαδικασία απόκτησης αυτογνωσίας και ετερογνωσίας!

Αν υιοθετήσουμε αυτό το μεγαλειώδες Όραμα, τότε θα βρούμε τον προσανατολισμό μας! Δε θα περιπλανιόμαστε πλέον σαν χαμένοι. Θα επικεντώσουμε τις προσπάθειές μας και τις δυνάμεις μας για να το προσεγγίσουμε, να το φτάσουμε, και γιατί όχι, να το ξεπεράσουμε! Άλλωστε, δεν είναι υποχρέωση των παιδιών να ξεπερνούν τους γονείς τους και να προάγουν την ανθρωπότητα ένα βήμα πιο μπροστά;

Δεν ξέρω αν τελικά θα καταφέρουμε τον τελικό στόχο ή ως ποιο σημείο μπορούμε να φτάσουμε....

Εκείνο που ξέρω είναι ότι ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ στους προγόνους μας, αλλά και στους απογόνους μας να προσπαθήσουμε! Και αξίζει να προσπαθήσουμε, γιατί θα νοηματοδοτήσει τη ζωή μας! Άρα θα το κάνουμε ΚΑΙ για εμάς τους ίδιους!

Αρχή πάντων όμως, είναι να πιστέψουμε στο Όραμα!!!

Όσοι μπορούν ας ακολουθήσουν, ....οι άλλοι ας κάνουν στην άκρη να μην τους πατήσουμε!

Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2012

ΤΟ ΥΠΕΡΤΑΤΟ ΧΡΕΟΣ ΜΑΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΤΟΥ ’40 !






Τα τελευταία τρία χρόνια, μονοπωλεί την επικαιρότητα το Δημόσιο Χρέος της Ελλάδας, για το οποίο, κυρίως οι γερμανοί δανειστές μας, μάς κατηγορούν ότι αμελούμε να εξοφλήσουμε και γι αυτό μας επιβάλλουν ατελείωτα δυσβάσταχτα, όσο και ταπεινωτικά μέτρα!

Με αφορμή τον εορτασμό της 28ης Οκτωβρίου 1940, θα ήθελα να υπενθυμίσω στον ελληνικό λαό, ένα άλλο, ΥΠΕΡΤΑΤΟ ΧΡΕΟΣ που έχουμε, απέναντι στους παππούδες και τους πατεράδες μας, που έδωσαν το αίμα τους και τη ζωή τους, για την Εθνική μας Ανεξαρτησία, την Ελευθερία και την Αυτοδιάθεση του λαού μας!

Όταν οι Γερμανοί μας κουνάνε με αυθάδεια το δάκτυλο και μας αποκαλούν τεμπέληδες και χαραμοφάηδες, εμείς δυστυχώς, σκύβουμε δουλικά το κεφάλι κι αποδεχόμαστε τους απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς, αντί να τους βροντοφωνάξουμε ευθαρσώς, ότι οι "τεμπέληδες" πατεράδες μας είναι αυτοί που έχτισαν μεταπολεμικά, μαζί με άλλους μετανάστες, το "γερμανικό θαύμα", χύνοντας ιδρώτα και αίμα στα γερμανικά εργοστάσια, ορυχεία και χυτήρια, και πως με τα δικά μας χρήματα και τις δικές μας περιουσίες, που καταλήστευσαν όταν πάτησαν τις μιαρές μπότες τους στην Ελλάδα, επαίρονται σήμερα ότι είναι υπερδύναμη!

Το μεγάλο όνειδος για το γερμανικό λαό, είναι ότι ο Χίτλερ δεν ήταν απλώς ένας δικτάτορας που κατέλαβε την εξουσία με τη βία, αλλά εκλέχθηκε από το γερμανικό λαό, και μάλιστα έχαιρε μεγάλης λαϊκής υποστήριξης, γι αυτό και άλλωστε δεν υπήρχε καμία ουσιαστική εσωτερική γερμανική αντίσταση στα απάνθρωπα σχέδιά του! Επίσης, τις κτηνωδίες, δεν τις κάνανε μόνο κάποιοι λίγοι φανατικοί ναζί, αλλά δεκάδες χιλιάδες γερμανοί στρατιώτες, που απολάμβαναν (ή στην καλύτερη περίπτωση εκτελούσαν με απάθεια τις απάνθρωπες εντολές) και με ιδιαίτερο ζήλο σκότωναν ομαδικά, αθώα γυναικόπαιδα, ξεκοιλιάζανε βρέφη και πυροβολούσαν εν ψυχρώ ανήμπορους γέροντες! Οι εικόνες που περιγράφω με λόγια, ίσως να είναι σκληρές, όμως ακόμη σκληρότερη ήταν η πραγματικότητα! Πρέπει επιτέλους ορισμένα πράγματα, να μην αποσιωπούνται και να λέγονται με το όνομά τους, ιδιαίτερα όταν οι απόγονοι αυτών των εγκληματιών, που ευημερούν σήμερα χάρη στο πλιάτσικο των προγόνων τους, αποθρασύνονται και κάνουν κατάχρηση της μεγαλοθυμίας μας! Διότι ο ελληνικός λαός μπορεί να είναι μεγαλόψυχος και να συγχωρεί ακόμη και τα απεχθή εγκλήματα, αλλά οφείλει και να μην ξεχνά!

Και φυσικά, οι ανθρώπινες απώλειες, δε νοείται να αποτιμηθούν σε χρήμα, γιατί οι ανθρώπινες ζωές, για μας τους Έλληνες, είναι ανεκτίμητες…
Όμως, οι υλικές ζημιές που προκάλεσε η Κατοχή, είναι μετρήσιμες και απαιτητές!

Το μέλος του «Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα», Δαμιανός Βασιλείου, αναφέρει:

»…Οι οφειλές της Γερμανίας προς την Ελλάδα είναι δύο κατηγοριών:

Α’ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ

1. Οι επανορθώσεις για τις καταστροφές στις υποδομές κατά τη διάρκεια της κατοχής, δηλαδή προς το Δημόσιο, ύψους 7,1 δις Δολάρια, αγοραστικής αξίας 1938. Αυτές, σύμφωνα με επίσημο έγγραφο της Τράπεζας της Ελλάδας, υπολογίζονται έως τον Μάρτιο του 2010 στο ποσό των 108,43 δις ευρώ, χωρίς τους νόμιμους τόκους (με το ελάχιστο επιτόκιο του 3% σε τιμές του 1938 υπερβαίνουν σήμερα το 1 τρις ευρώ, τρεις φορές περίπου πάνω από το δημόσιο χρέος).[!!!]
2. Το κατοχικό δάνειο, ύψους 3,5 δις Δολαρίων (αγοραστικής αξίας 1938). Το κατοχικό δάνειο είναι το μισό περίπου του ανωτέρω ποσού των 7,1 δις Δολαρίων. Ανέρχεται σήμερα σε περίπου 54 δις ευρώ, χωρίς τους νόμιμους τόκους.
Το δάνειο αυτό, που υπολογίζεται κάθε χρόνο, τόσο από την τράπεζα της Ελλάδας, όσο και από την γερμανική κρατική τράπεζα, προκάλεσε καθοριστικά την πείνα και τους εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς απ’ αυτήν. Το δάνειο της κατοχής, πρέπει να τονίσουμε, το δώσαμε με αίμα! Και τα δύο αυτά ποσά δεν έχουν παραγραφεί, ούτε μπορούν να παραγραφούν, γιατί είναι αναγνωρισμένες οφειλές με διεθνείς συμφωνίες και διεθνείς συμβάσεις. Αρκεί να τα ζητήσει η εκάστοτε ελληνική κυβέρνηση. Γιατί, αν τα ζητούσε και η γερμανική κυβέρνηση αρνιόταν να τα καταβάλει, θα μπορούσε η όποια ελληνική κυβέρνηση να προσφύγει στα διεθνή δικαστήρια και αναμφισβήτητα να δικαιωθεί και να τα πάρει.
Καμία ελληνική κυβέρνηση δεν τα διεκδίκησε με αυτή τη διαδικασία.
…….
Β’ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ
1. Οι αποζημιώσεις τω θυμάτων 100 Ολοκαυτωμάτων, από τα οποία έχουν αναγνωριστεί τα 89. (56.225 νεκροί ενδεικτικά).
Μία περίπτωση αφορά και τα θύματα του Διστόμου, που η αποζημίωσή τους ανέρχεται σήμερα περίπου στο ποσό των 60 εκατομμυρίων ευρώ, σύμφωνα με απόφαση της ολομέλειας του Αρείου Πάγου, που αναίρεσε ο Υπουργός Δικαιοσύνης της κυβέρνησης Σημίτη, αλλά επικύρωσε η απόφαση του αντίστοιχου Αρείου Πάγου (Corte Suprema di Cassαzione) της Ιταλίας τον Οκτώβριο του 2008, που ισχύει και για το Δίστομο.
…….
2. Οι αρχαιολογικοί θησαυροί, που άρπαξαν από τα μουσεία, τους αρχαιολογικούς χώρους και από παράνομες ανασκαφές, είναι καταγεγραμμένες, και δεν έχουν επιστραφεί ως όφειλαν.
……..

Όμως, ακόμη και οι ίδιοι οι Γερμανοί, αναγνωρίζουν πως ένας από τους σημαντικότερους λόγους για την σημερινή οικονομική κατάσταση της Ελλάδας, είναι η μη πληρωμή των κατοχικών αποζημιώσεων και η μη επιστροφή του αναγκαστικού δανείου που πήραν από μας οι Γερμανοί κατά την Κατοχή!
Στη συνέντευξή του στο γερμανικό περιοδικό Spiegel, ο γερμανός καθηγητής του London School of Economics, Albrecht Ritschl, μεταξύ άλλων αναφέρει:

»… Spiegel: Πόσες φορές έχει χρεοκοπήσει η Γερμανία;

Ritschl: Εξαρτάται πως το υπολογίζει κανείς. Τον τελευταίο αιώνα τουλάχιστον τρεις φορές. Μετά την τελευταία στάση πληρωμών στη δεκαετία του ‘30, ανακουφίστηκε η Γερμανία από τις ΗΠΑ με το γνωστό πλέον haircut, σαν να μετατρέπεις ένα afro look σε φαλάκρα. Από τότε κρατάει η χώρα την οικονομική λάμψη της. Στο ίδιο διάστημα όμως οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι δούλευαν σαν τα σκυλιά για να σηκώσουν κεφάλι από τις καταστροφές του πολέμου και τη γερμανική κατοχή. Κι ακόμη το 1990 είχαμε επίσης μια στάση πληρωμών.

Spiegel: Είστε βέβαιος;

Ritschl: Φυσικά! Ήταν όταν ο τότε καγκελάριος Kohl αρνήθηκε να υλοποιήσει τη Συμφωνία του Λονδίνου, του 1953. Η συμφωνία έλεγε ότι οι γερμανικές πολεμικές αποζημιώσεις στην περίπτωση της επανένωσης των δύο Γερμανιών, θα πρέπει να τεθούν υπό επαναδιαπραγμάτευση. Η Γερμανία όμως πλήρωσε ελαχιστότατες αποζημιώσεις μετά το 1990, ούτε τα αναγκαστικά δάνεια που είχε συνάψει, ούτε τα έξοδα κατοχής. Η Ελλάδα είναι ένα από τα κράτη, που δεν πήραν δεκάρα. Μην κρυβόμαστε! Η Γερμανία στον 20ο αιώνα άρχισε δυο πολέμους, ο δεύτερος μάλιστα ήταν πόλεμος αφανισμού και εξολόθρευσης. Στη συνέχεια οι εχθροί της αποποιήθηκαν το δικαίωμά τους εν μέρει ή και καθολικά για αποζημιώσεις. Το περίφημο «γερμανικό θαύμα» συντελέστηκε πάνω στις πλάτες άλλων Ευρωπαίων. Αυτό δεν το ξεχνούν οι Έλληνες…»

Όλα αυτά, αποδεικνύουν το μέγεθος της προδοσίας ΟΛΩΝ των πολιτικών που κυβέρνησαν την Ελλάδα μετά τον πόλεμο και ως σήμερα, που δεν τόλμησαν να διεκδικήσουν τις δίκαιες απαιτήσεις της Ελλάδας! Κάποιους μάλιστα τους αποκαλούμε «Εθνάρχες», «Εθνοπατέρες» ή «Ευπατρίδες της πολιτικής»!

Το γεγονός ότι επιτρέπουμε σ’ αυτούς τους ανθρώπους να ποζάρουν ξεδιάντροπα σε κάθε παρέλαση στην εξέδρα των επισήμων, αποτελεί μέγιστη ύβρη και προσβολή για τους ήρωες της Εθνικής Αντίστασης, που έχυσαν το αίμα τους για την πατρίδα!

Αντί να τους περάσουμε από δίκη για την ενδοτική στάση τους, τους αφήνουμε να ορίζουν τις τύχες μας! Έτσι, κάναμε πρωθυπουργό τον Γεώργιο Ράλλη, ο οποίος ήταν γιός και συνήγορος υπεράσπισης στη δίκη των δωσίλογων, του κατοχικού «πρωθυπουργού» Ιωάννη Ράλλη, (ιδρυτή των αιμοσταγών Ταγμάτων Ασφαλείας, γνωστά ως Γερμανοτσολιάδες ή Ράλληδες), και ο οποίος στη δίκη του πατέρα του ισχυρίστηκε λίγο-πολύ, ότι ο πατέρας του έπρεπε να πάρει παράσημο από το ελληνικό κράτος και όχι κρεμάλα!!! Επίσης κάναμε υπερυπουργό οικονομικών τον Γεώργιο Παπακωνσταντίνου, η οικογένεια του οποίου θησαύρισε στην Κατοχή, εφόσον ο παππούς του πήρε από τον Τσολάκογλου, το αποκλειστικό δικαίωμα παραγωγής και διανομής ηλεκτρικού ρεύματος στην Πτολεμαΐδα (!), ενώ ο αδερφός του πατέρα του και μετέπειτα υπουργός εξωτερικών του Μητσοτάκη, Μιχάλης Παπακωνσταντίνου, υπήρξε διερμηνέας των Γερμανών στην Κοζάνη, κατά την Κατοχή! Ας μην μας ξενίζει λοιπόν, που ο εγγονός συνέχισε την οικογενειακή παράδοση στην προδοσία!

Κι αυτές είναι μόνο μερικές ενδεικτικές περιπτώσεις, της εισχώρησης στην «δημοκρατική» μεταπολεμική Ελλάδα τέτοιων βδελυρών στοιχείων, που κατάφερε το πολιτικό σύστημα να τους προωθήσει σε θέσεις εξουσίας. Ο κατάλογος παρόμοιων περιπτώσεων, δυστυχώς είναι ακόμη πολύ μακρύς, και τα ονόματα που τον απαρτίζουν, εξίσου ηχηρά…

Τα ερωτήματα τα οποία προκύπτουν είναι αμείλικτα:

- Ως πότε θα τους ανεχόμαστε;

- Ως πότε θα ζούμε μέσα στην άγνοια και τη λήθη, σαν να είμαστε λοβοτομημένοι;

- Που πήγε εκείνος ο περήφανος και απροσκύνητος λαός των Θερμοπυλών, του ‘21 και του ‘40;

Δευτέρα 1 Οκτωβρίου 2012

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΩΝ

Σήμερα είναι η Παγκόσμια Μέρα των Ηλικιωμένων.

Ομολογώ ότι δε μου αρέσει ο θεσμός των Παγκοσμίων Ημερών, γιατί μοιάζει σα να θέλουμε να κρύψουμε πίσω από αυτή τη μέρα, την ντροπή για την αδιαφορία που δείχνουμε όλες τις υπόλοιπες μέρες του χρόνου.

Όμως, δωθήσης της ευκαιρίας, θέλω να επιστήσω την προσοχή μας σ' αυτή την ευάλωτη κοινωνική ομάδα των απόμαχων της δουλειάς, που όμως δεν είναι και απόμαχοι της ζωής!

Πολλες φορές μάλιστα, η λαχτάρα της αθάνατης ψυχής τους για ζωή, ξεπερνά τις λιγοστές εναπομείνασες δυνάμεις του φθαρτού σώματος, κι αυτό μπορείς να το διακρίνεις στην άσβεστη φλόγα που λαμπυρίζει, βαθιά μέσα στα κουρασμένα τους μάτια...

Είναι οι γονείς μας και οι παππούδες μας, που πρόσφεραν με τον ιδρώτα και το αίμα τους, ό,τι και όσο μπορούσε ο καθένας τους, και συχνά στερήθηκαν οι ίδιοι για να μας αναστήσουν και να έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε κι εμείς το θείο δώρο της ζωής, μέσα από καλύτερες προϋποθέσεις....

Ας μην τους προδόσουμε τώρα που γέρασαν και δεν μπορούν πιά να μας προσφέρουν, όσα μας πρόσφεραν άλλοτε...

Τα άλογα δεν πρέπει να τα σκοτώνουμε όταν γεράσουν!

Τους αξίζει σεβασμός, στοργή και φροντίδα, ωστε να αισθανθούν δικαιωμένοι για τις θυσίες που έκαναν για μας, στη ζωή τους...

Κι ας μην ξεχνάμε πως αργά ή γρήγορα, κι εμείς θα βρεθούμε στη θέση τους...

Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου 2012

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ




Γνωρίζετε ποιος είναι ο συμπαθής κυριούλης της φωτογραφίας με τη χαριτωμένη προφορά του "ρο";
Σωστά!!! Είναι ο Γεώργιος Ράλλης!
Ίσως ο μετριοπαθέστερος πρωθυπουργός που πέρασε από την Ελλάδα, θα πείτε πολλοί….
Τώρα πείτε μου τι θυμάστε γι αυτόν, πέρα από την φοβερή ατάκα «δε θέλω ου», που πετούσε στις πολιτικές συγκεντρώσεις του κόμματος του;
Μάλιστα… Όσοι έχουν καλύτερη μνήμη θυμούνται και τη γυναίκα του, που λανσάρισε τα μπλουζάκια Lacoste στην Ελλάδα.
…Και οι πληροφορίες για τον Γεώργιο Ράλλη, που είναι αποθηκευμένες στη μνήμη μας, σταματάνε για τους περισσότερους, εκεί....
Γνωρίζετε όμως ότι είναι γιός του δοσίλογου κατοχικού πρωθυπουργού Ιωάννη Ράλλη, που ίδρυσε στην κατοχή τα αιμοσταγή Τάγματα Ασφαλείας, γνωστά και ως Γερμανοτσολιάδες ή Ράλληδες;
Κάποιοι θα πεταχτούν και θα μου πουν, ότι είναι άδικο να φορτώνεται ο γιός, με τα κρίματα και τις προδοσίες του πατέρα. Βέβαια, μακάρι να αντιδρούσαν το ίδιο, όταν το τέκνο πιστώνεται και κληρονομεί τις διασυνδέσεις και την πολιτική καριέρα του πατέρα, ενώ ο ίδιος είναι ρεμπεσκές ή τενεκές ξεγάνωτος…
Όμως , στην περίπτωση του Γεωργίου Ράλλη που εξετάζουμε, ο υιός δεν είναι αμέτοχος στα κρίματα του πατέρα. Έχει τη δική του, έμμεση, αλλά ουσιαστική συμμετοχή, γιατί στη δίκη των δοσίλογων όπου ο Ιωάννης Ράλλης καταδικάστηκε με ισόβια, συνήγορός ήταν ο γιός του Γεώργιος Ράλλης, που μαζί με τον Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη, (πατέρα του άλλου «ευπατρίδη της πολιτικής» Ιωάννη Βαρβιτσιώτη και παππούς του βουλευτή Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη του νεώτερου), προσπάθησαν να πείσουν το δικαστήριο ότι ο δοσίλογος Ιωάννης Ράλλης, επιτέλεσε (άκουσον - άκουσον) εθνικό έργο(!) και μάλλον παράσημο έπρεπε να του δώσουν παρά κρεμάλα!!! Μάλιστα το 1947 έγραψε ένα βιβλίο απολογητικό για τον πατέρα του με τίτλο : «Ο Ιωάννης Δ. Ράλλης ομιλεί εκ του τάφου».
Την αναφορά αυτή στον Γ. Ράλλη την κάνω για να σας δείξω το ρόλο του Κοινοβουλευτισμού στη αποχαύνωση μας, που μας οδήγησε να κάνουμε τους προδότες, πρωθυπουργούς, έχοντας μνήμη χρυσόψαρου! Και βέβαια η περίπτωση του Ράλλη, δεν είναι η μοναδική…
Απολαύστε τη «δημοκρατία» μας!

Σάββατο 11 Αυγούστου 2012

ΑΣ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΕΔΩ ΚΑΙ ΑΣ ΠΑΛΑΙΨΟΥΜΕ

Το κείμενο αυτό είναι αφιερωμένο σε όσους νέους μας σκέφτονται να εγκαταλείψουν την Ελλάδα μας, για να βρούν μια καλύτερη (όπως νομίζουν) επαγγελματική καριέρα στην ξενιτειά...


Θέλω να τους πω, πως όλα τα λούσα της ξενιτειάς είναι ματαιότητες, γιατί στερούνται ουσίας, αφού "...απάντων τιμιώτερον εστίν η Πατρίς"!

Ο Έλληνας είναι ταξιδευτής, αρέσκεται να εξερευνά το καινούριο και να δοκιμάζει το προκλητικό...

Αλλά σαν τον Οδυσσέα, πάντα ΠΡΕΠΕΙ να γυρίζει στην "φτωχική", φαινομενικά, Ιθάκη, αφήνοντας πίσω του υποτιθέμενους "παραδείσους", -αλλά στην πραγματικότητα φρικτές κολάσεις- όπως το νησί των Σειρήνων, το νησί των Λωτοφάγων, την Κίρκη, την Καλυψώ, τη Ναυσικά..., που αλλοιώνουν το Είναι του και την Ταυτότητά του!

Αφού περιπλανηθεί στη Βαρβαριά και γεμίσει τη φαρέτρα του με πλούσιες εμπειρίες, οφείλει να γυρίσει και να διεκδικήσει την Ιθάκη Του, να την ξεβρωμίζει από τους Μνη(μονι)στήρες, που διασκορπούν το βιός του και προσπαθούν να ατιμάσουν τη γυναίκα του!

Αυτό είναι το υπέρτατο Χρέος και η μόνη Ελπίδα ταυτόχρονα, του κάθε πραγματικού Έλληνα!

Ας μην προδώσουμε για άλλη μια φορά την πατρίδα μας, όπως στις δεκαετίες του '50 και του '60, που για λίγα παραπάνω μάρκα ή για λίγα δολάρια, κάποιοι συμπατριώτες μας "αναστήσανε" με τον ιδρώτα τους και το μυαλό τους ξένες πατρίδες, και ταυτόχρονα άθελά τους θάψανε μισοζώντανη τη δική τους πατρίδα, στερώντας της την ικμάδα τους και τη δημιουργηκότητά τους...

Ας διδαχτούμε από το παρελθόν κι ας επιΜΕΙΝΟΥΜΕ με πείσμα και φιλοπατρία ΕΔΩ, να παλαίψουμε για την Ανάσταση της ΔΙΚΗΣ ΜΑΣ Πατρίδας!

Και τότε θα δείτε πως τίποτα δε συγκρίνεται με το υπέροχο συναίσθημα της πληρότητας που θα νιώσουμε, επιτελώντας το Ηθικό Χρέος μας απέναντι στην Πατρίδα, ανεξάρτητα με το ποιο θα είναι το τελικό αποτέλεσμα!

Ας μην πέσουμε στη φενάκη της πιο πλούσιας και πιο βολεμένης ζωής, γιατί αυτή η ζωή δεν είναι πάντα η καλύτερη... Ειδικά όταν στερείται τιμής κι επισκιάζεται με τη ρετσινιά του ριψάσπη και του φυγόμαχου...

Ας μείνουμε και ας διεκδκήσουμε μια καλύτερη Ελλάδα! Και να είστε βέβαιοι ότι αν το θέλουμε πραγματικά πολύ, τότε θα το πετύχουμε!!!

Δευτέρα 18 Ιουνίου 2012

ΜΕΓΑ ΛΕΞΙΚΟΝ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΣΜΟΥ: ΛΑΪΚΗ ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ






ΛΑΪΚΗ  ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ = ελεύθερη έκφραση της βούλησης των πολιτών στην κάλπη.



Ας το αναλύσουμε λιγάκι, λοιπόν:

... 1) Πόσο ΕΛΕΥΘΕΡΗ είναι αυτή η έκφραση, όταν συνοδεύεται από:

- τρομοκρατικές απειλές ("θα πεινάσουν τα παιδιά σου", "δε θα έχεις δουλειά", κτλ),

- συναισθηματικούς εκβιασμούς (ευρώ ή χρεωκοπία, μνημόνιο ή η συντέλεια του κόσμου),

- προεκλογικές δωροδοκίες (ρουσφέτια, ανεδαφικά ταξίματα, κτλ), και

- βομβαρδίζεται από την ανηλεή προπαγάνδα των εντεταλμένων ΜΜΕ;

2) Για ποια ΕΚΦΡΑΣΗ μιλάμε, όταν κάθε τέσσερα χρόνια καλείσαι απλά να δώσεις λευκή επιταγή σε κάποιους, οι οποίοι έχουν φροντίσει να δομήσουν το σύστημα έτσι, ώστε να μην λογοδοτούν ποτέ; Η έκφραση στη δημοκρατία γίνεται σε συνεχή βάση, καθολικά και άμεσα!

3) Για ποια ΒΟΥΛΗΣΗ μιλάμε όταν ο καθένας μας υπόκειται στις προηγμένες γκεμπελικές μεθόδους πειθαναγκασμού, που παρέθεσα στο 1, οι οποίες επιφέρουν στους περισσότερους ψηφοφόρους συμπτώματα λοβοτομής;

4) Για ποιούς ΠΟΛΙΤΕΣ μιλάμε, όταν η συντριπτική πλειοψηφία δε γνωρίζει καν τι σημαίνει πραγματικά η λέξη (με ευθύνη του συστήματος βέβαια που σκοπίμως δεν μας εκπαιδεύει να γίνουμε πραγματικοί πολίτες), δε γνωρίζει τι δικαιώματα και τι υποχρεώσεις απορρέουν από αυτή την ιδιότητα και γι αυτό δεν κάνουν την πλήρη χρήση της, παρά συμπεριφέρονται σαν πειθήνιοι υπήκοοι

κάποιας αφρικανικής αποικίας.

5) Δεν είναι τυχαίο ότι οι λέξεις "ΚΑΛΠΗ" και "κάλπικος" είναι ομόηχες! Τα αποτελέσματα που προκύπτουν από την κάλπη, με τον τερατώδη καλπονοθευτικό εκλογικό νόμο που κατασκεύασαν οι εκλογομάγειροι του συστήματος, και με τη συμβολή όλων όσων αναφέρω στο 1, μόνο γνήσιοι εκφραστές της λαϊκής βούλησης δεν είναι!

Επομένως, η λέξη ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ, έχει υπόσταση και νόημα, μόνο στην πραγματική Δημοκρατία, και τέτοιο πολίτευμα, δυστυχώς δεν έχουμε στην Ελλάδα...

Σάββατο 25 Φεβρουαρίου 2012

Εναλλακτικές πολιτικές για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα





Πάγια απολογητική τακτική των δωσίλογων ανά τους αιώνες, για να δικαιολογήσουν την προδοσία τους, είναι να επικαλούνται το «καλό της πατρίδας» και να ισχυρίζονται ότι η ενδοτική τους στάση, ήταν δήθεν μονόδρομος!


Έτσι και στην τελευταία ενορχηστρωμένη προδοσία που συντελείται από τις δυνάμεις του ολιγαρχικού καθεστώτος του Κοινοβουλευτισμού, που καταδυναστεύει εδώ και δεκαετίες τη χώρα μας, τα ανδρείκελα των ξένων και ντόπιων τοκογλύφων που θέλουν να καθυποτάξουν τη χώρα μας, εξαθλιώνοντας οικονομικά και καταρρακώνοντας ηθικά το λαό μας, διατυμπανίζουν όπου σταθούν κι όπου βρεθούν, ότι η καταστροφική για το μέλλον μας πολιτική εξόντωσης που υιοθετούν δουλικά από την Τρόικα, είναι δήθεν η μοναδική λύση «σωτηρίας»! Δεν υπάρχει όμως μεγαλύτερο ψεύδος, γιατί τα συμφέροντα αυτών που τους υπαγορεύουν τα φονικά για το λαό μας και την οικονομία μας μνημονιακά μέτρα, δεν συνάδουν με τα συμφέροντα της χώρας μας και του λαού μας.


Αντιθέτως, στους τοκογλύφους της Τρόικας, συμφέρει μια Ελλάδα πνιγμένη στα χρέη, επαίτης της επόμενης δόσης για την επιβίωσή της, να εισάγει τα δικά τους προϊόντα χωρίς δική της αυτόνομη παραγωγή, με εξαθλιωμένο εργατικό δυναμικό, χωρίς καν τα στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα, να «τραβάει κουπί» στις πολυεθνικές «γαλέρες» τους, κι αυτοί να αγοράζουν κοψοχρονιάς την πολυπόθητη εθνική μας περιουσία! Αυτή είναι η τραγική εικόνα της Ελλάδας, που θα σχηματιστεί, αν ενώσουμε τα κομμάτια του πάζλ, των μέτρων που μας επιβάλλουν τα μνημόνια…


Όμως αντίθετα με ότι ισχυρίζονται οι κυβερνώντες δωσίλογοι, υπάρχουν εναλλακτικές πολιτικές, που αν εφαρμοστούν, όχι μόνο μπορούν να βγάλουν την Ελλάδα από τη δεινή θέση που βρίσκεται σήμερα, αλλά θα της δώσουν προοπτικές υγιούς ανάπτυξης, κάτι που μέχρι τώρα συστηματικά της στερούσαν οι φορείς του άθλιου πολιτικού καθεστώτος που υφιστάμεθα!


Στη συνέχεια της σκέψης μου θα σας παρουσιάσω μερικές από αυτές τις εναλλακτικές πολιτικές:



1) Ως προς την κάλυψη των δανειακών μας αναγκών:


α) Εσωτερικό ομολογιακό δάνειο με εγγυήσεις τα κέρδη από την αξιοποίηση δημόσιων περιουσιακών στοιχείων. Το δάνειο αυτό μπορεί να έχει διττό χαρακτήρα: i) υποχρεωτικό, για τα πολύ υψηλά εισοδήματα και κατ’ αναλογία με το ύψος τους, και ii) προαιρετικό για όλα τα υπόλοιπα εισοδήματα.


Επισημαίνεται ότι το 2009 το ύψος των καταθέσεων στις ελληνικές τράπεζες, ήταν 279 δις ευρώ, ενώ πρόσφατες εκτιμήσεις υπολογίζουν το ύψος των καταθέσεων Ελλήνων μόνο στις Ελβετικές τράπεζες, περί τα 600 δις ευρώ, ενώ άλλα τόσα δις ευρώ, εκτιμάται ότι είναι κατατεθειμένα σε τράπεζες άλλων χωρών!


Καταλαβαίνετε λοιπόν, πόσο σημαντική δεξαμενή χρηματικού πλούτου υπάρχει στα χέρια των Ελλήνων, την οποία, οι κυβερνώντες αντί να αξιοποιήσουν προς όφελος της χώρας και του λαού της, την αφήνουν σκοπίμως να την λυμαίνονται απατεώνες που την υφάρπαξαν από το λαό, κάνοντάς τους οι ίδιοι «πλάτες», ή όσα από αυτά τα χρήματα βρίσκονται νομίμως στα χέρια πολιτών, προσπαθούν με τα ληστρικά μέτρα των μνημονίων να τα «μεταβιβάσουν» στις τσέπες των ξένων τοκογλύφων!


β) Αναζήτηση συμπληρωματικών δανειακών πόρων από εναλλακτικές πηγές δανεισμού, όπως η Ρωσία, η Κίνα, ο πετρελαιοπαραγωγός αραβικός κόσμος.


Οι όροι που μπορούν να τεθούν σε διαπραγμάτευση με αυτές τις χώρες, μπορούν να έχουν αναπτυξιακό για μας χαρακτήρα, εφόσον αυτές οι χώρες αναζητούν εδώ και χρόνια στρατηγικό συνεργάτη στην περιοχή, και η Ελλάδα πληροί άριστα τις προδιαγραφές ενός τέτοιου συνεργάτη.


Σε κάθε περίπτωση, το σπάσιμο του «μονοπωλίου» του δανεισμού μας μόνο από τις χώρες της καθ’ ημάς Δύσης, και ο φόβος των δυτικών ότι έτσι θα διευκολυνθούν μέσω της Ελλάδας τα συμφέροντα των οικονομικοπολιτικών ανταγωνιστών τους, έχει σημαντικές πιθανότητες να κάμψει τη σκληρότητά τους εναντίον μας, και να ενεργοποιήσει μια μεταξύ τους «δημοπρασία» προσφοράς ευνοϊκότερων δανειακών όρων, υπέρ της Ελλάδας! Παρόμοια εξέλιξη παρατηρήθηκε πρόσφατα στην Ισλανδία.



2) Σοβαρή και οργανωμένη διεκδίκηση των οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα, από το κατοχικό δάνειο του μας απέσπασαν εκβιαστικά το 1942, και από τις πολεμικές αποζημιώσεις της γερμανικής κατοχής. Οι βεβαιωμένες από διεθνείς οργανισμούς οφειλές της Γερμανίας προς την Ελλάδα φτάνουν στο ύψος των 167 δις ευρώ συν τους νόμιμους τόκους, ποσό που με έναν μετριοπαθή υπολογισμό ξεπερνά το 1 τρισεκατομμύριο ευρώ!!!


Υπάρχουν προτάσεις για ομαλή αποπληρωμή αυτών των «χρεών τιμής» της Γερμανίας προς την Ελλάδα, με εναλλακτικούς ήπιους τρόπους, ώστε να μη γίνουν βραχνάς για τον γερμανικό λαό. Ενδεικτικά αναφέρω:


α) ανάληψη από το Γερμανικό κράτος την αποπληρωμή οφειλών του Ελληνικού Δημοσίου προς γερμανικές εταιρείες που έχουν αναλάβει έργα ή προμήθειες στην Ελλάδα,


β) παροχή υποτροφιών σε Έλληνες φοιτητές για σπουδές στη Γερμανία,


γ) δωρεάν παραχώρηση τεχνολογίας και υλικών από τη Γερμανία προς την Ελλάδα για την εκμετάλλευση της ηλιακής, αιολικής, γεωθερμικής και θαλάσσιας ενέργειας.


δ) το γερμανικό κράτος στα πλαίσια της κοινωνικής του πολιτικής, θα μπορούσε να κατευθύνει τα προγράμματα κοινωνικού τουρισμού των γερμανών δικαιούχων (συνταξιούχων, εργαζομένων, φοιτητών) στην Ελλάδα, και να καλύψει τα έξοδα των εδώ διακοπών τους.


Αυτοί είναι μερικοί εναλλακτικοί τρόποι για την κάλυψη μέρους του τεράστιου γερμανικού χρέους προς την Ελλάδα. Προφανώς παρόμοιες προτάσεις μπορούν να υπάρξουν ακόμη πολλές.



3) Ριζική αναθεώρηση του φορολογικού μας συστήματος. Το σημερινό μοντέλο του φορολογικού μας συστήματος, είναι κατασκευασμένο έτσι, ώστε να προάγει τη γραφειοκρατία που εξυπηρετεί τις πελατειακές σχέσεις, που αποτελούν την «κινητήριο δύναμη» του φαύλου πολιτικού συστήματος. Για το λόγο αυτό είναι επίτηδες δαιδαλώδες, παράλογο και εξόφθαλμα άδικο, στοιχεία που το κάνουν ανεξέλεγκτο και εγκληματικά αντιαναπτυξιακό!


Χρειαζόμαστε ένα φορολογικό σύστημα:


α) απλοποιημένο, ώστε να μπορεί εύκολα να ελέγχεται από τους φοροεισπρακτικούς μηχανισμούς - οι οποίοι θα πρέπει να ενισχυθούν και να στελεχωθούν αξιοκρατικά, καθώς και να λειτουργούν με απόλυτη διαφάνεια.


β) η λογική του οποίου, να βασίζεται στην αξίωση για ελάχιστη δυνατή φορολογική επιβάρυνση, αλλά με τη μικρότερη δυνατή φοροδιαφυγή. Αυτή η συνθήκη θα διευκολύνει αφ’ ενός μεν την αύξηση της κατανάλωσης, και αφετέρου, την διευκόλυνση της επιχειρηματικότητας, και επομένως θα εκτοξεύσει την ανάπτυξη.


γ) με αυστηροποίηση των ποινών των φοροφυγάδων και αποκλεισμό της ατιμωρισίας τους, όπως γίνεται σήμερα με διάφορα νομικίστικα τεχνάσματα. Αν το φορολογικό σύστημα είναι ορθολογικό και δίκαιο, και οι τιμωρίες για όσους παρανομούν είναι παραδειγματικά αυστηρές και χωρίς «παραθυράκια» για την αποφυγή τους, τότε αποτρέπεται η φοροδιαφυγή, η οποία πλέον καταντάει πολύ επικίνδυνο και ασύμφορο «άθλημα»!


Η αναμόρφωση προς αυτή την κατεύθυνση, του φορολογικού συστήματος, παρά τη μείωση της φορολογικής επιβάρυνσης στα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις που θα επιφέρει, θα αποδώσει περισσότερα φορολογικά έσοδα στο κράτος, με υγιή τρόπο, λόγω της πάταξης της φοροδιαφυγής και την αύξηση του τζίρου, που θα δώσει κυριολεκτικά, φτερά στην ανάπτυξη!


Μια σειρά από συνεπαγόμενα αποτελέσματα αυτής της εξέλιξης θα είναι:


- η πραγματική μείωση των ελλειμμάτων,


- η αύξηση του ΑΕΠ (και άρα και η μείωση του χρέους ως ποσοστού του ΑΕΠ),


- η βελτίωση των συνθηκών για προσέλκυση σοβαρών, μακροπρόθεσμων και όχι τυχοδιωχτικών ξένων επενδύσεων,


- η μείωση της φορολογικής επιβάρυνσης των νοικοκυριών, που σημαίνει μεγαλύτερο διαθέσιμο εισόδημα και άρα αύξηση της ενεργούς ζήτησης, που θα οδηγήσει σε αύξηση των επενδύσεων και της παραγωγής, που με τη σειρά τους θα δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας, και άρα μείωση της ανεργίας, που σημαίνει μείωση των δαπανών του κράτους για επιδόματα ανεργίας και επομένως εξοικονόμηση περισσότερων πόρων……


Οι κρίκοι της αλυσίδας των θετικών εξελίξεων από τον εξορθολογισμό του φορολογικού συστήματος, δεν έχουν τελειωμό! Κι όλα αυτά σηματοδοτούν την αναπτυξιακή πορεία της ελληνικής οικονομίας, που θα μπορούσε να έχει μεγάλη διάρκεια και ένταση, εκμεταλλευόμενη τα πολλά και σημαντικά της συγκριτικά πλεονεκτήματα, που αρκετά από αυτά είναι μοναδικά!


Ο μόνος χαμένος θα είναι το σάπιο πολιτικό σύστημα, και οι αιμοβόρες «βδέλλες» που τρέφονται από τα καρκινώματά του. Κι αυτό, γιατί θα καταργηθούν οι πελατειακές σχέσεις που αναπτύσσονταν μέσω του γραφειοκρατικού, παράλογου και άδικου φορολογικού συστήματος, και εξασφάλιζαν την επιβίωση του φαύλου, ολιγαρχικού καθεστώτος του Κοινοβουλευτισμού.


Αυτή η «απώλεια» όμως, δε νομίζω πως θα λυπήσει τους τίμιους πολίτες, γιατί θα συμβάλλει στη εγκαθίδρυση στη χώρα μας της πραγματικής Δικαιοσύνης και Δημοκρατίας!

Τρίτη 10 Ιανουαρίου 2012

ΓΙΑΚΟΥΜΑΤΟΣ: ΝΑ ΝΟΙΚΙΑΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΚΡΟΠΟΛΗ


Γελοιότητες, βεβαια, αλλά αυτές οι γελοιότητες σιγά-σιγά μας εξοικειώνουν με την ιδέα, έτσι, όταν τεθεί στα σοβαρά το ζήτημα, δε θα υπάρχουν σοβαρές αντιδράσεις από τον κόσμο... Είναι η εξέλιξη της Γκεμπελικής προπαγάνδας, η οποία στις μέρες μας έχει αναχθεί σε επιστήμη! Έχει ενδιαφέρον να παρακολουθήσετε τα βήματα που κατέγραψα μέχρι σήμερα, αυτού του προμελετημένου εγκληματος:

1) Στην αρχή, (8-2-2005), υπήρξε εκείνη η "περίεργη" προσφώνιση της τότε Προέδρου της Βουλής Άννας Ψαρούδα-Μπενάκη, προς το νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κ. Παπούλια (βλ.: http://www.youtube.com/watch?v=qrkEeJ92ORI ), όπου μας ξάφνιασε όλους, αλλά δεν της δώσαμε την ανάλογη σημασία, γιατί την κατατάξαμε στα σενάρια συνομωσιολογίας και επιστημονικής φαντασίας....

2) Αργότερα (9-3-2010, δύο μήνες δηλαδή, πριν την υπογραφή της προδοτικής δανειακής σύμβασης της 6ης Μαΐου), ο Γ. Παπανδρέου δηλώνει ότι "κινδυνεύει η Εθνική Κυριαρχία της Ελλάδας", αλλά κανένας δεν τον πήρε πάλι στα σοβαρά, γιατί όλοι τον θεωρούσαμε "αγαθογιωργάκη".... (βλ.: http://www.youtube.com/watch?v=8yjzeLDTp8g )

3) Στη συνέχεια υπογράφτηκε με τη στήριξη των δωσίλογων βουλευτών του ΠΑΣΟΚ (πλήν τριών) και του ΛΑΟΣ, η προδοτική δανειακή σύμβαση (6-5-2010, με το περίφημο επισυναπτόμενο " Μνημόνιο"), στην οποία δίδονταν "αμετάκλειτα και ανευ όρων" η δυνατότητα στους δανειστές μας να κατάσχουν ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ περιουσιακό στοιχείο της Ελλάδας, ακόμα κι αυτών που άπτονται της Εθνικής μας Κυριαρχίας, αν δεν μπορούσαμε να αποπληρώσουμε κάποια δόση του δανείου! Όσοι αντιληφθήκαμε αμέσως τον ενδοτισμό - σε βαθμό εσχάτης προδοσίας - αυτής της Σύμβασης, φέρναμε ως "θεωρητικό" παράδειγμα, ότι οι δανειστές μας θα μπορούσαν να κατάσχουν ακόμα και την Ακρόπολη, και κάποιοι μας θεωρούσαν "υπερβολικούς" και "ακραίους"! Έλα όμως που αποδεικνύεται σιγά - σιγά πως δεν ήταν ούτε θεωρητικό, ούτε υπερβολικό, ούτε ακραίο αυτό το παράδειγμα...

4) Ακολούθησε -πάντα μεταξύ σοβαρού και αστείου- η αποτίμηση από γερμανικό περιοδικό ( βλ.: http://www.espressonews.gr/default.asp?pid=79&catid=1&artID=1158278) της αξίας της Ακρόπολης στα 100 δις ευρώ! Ως αστείο το εκλάβαμε εμείς τότε, αλλά απ' ότι φάνηκε οι γερμανοί μιλούσαν σοβαρά! Το μεγάλο παζάρι είχε αρχίσει...

5) Κατόπιν ακολούθησαν οι Φιλανδοί, που ήθελαν ως εμπράγματη εγγύηση την Ακρόπολη για να μας δανείσουν ( βλ.: http://www.newsbomb.gr/apokalypseis/story/68567/ton-parthenwna-zhthsan-oi-finlandoi-gia-na-dwsoyn-daneio), όπου ο Βενιζέλος έσπευσε προθυμότατος (!) να συμφωνήσει, αλλά η "μπίζνα" χάλασε όταν διαμαρτυρήθηκαν οι άλλες δανείστριες χώρες...

6) Και τώρα, εμφανίστηκε ως "κράχτης" ο τρελοκεφαλλονίτης Γιακουμάτος, να πετάξει την ιδέα της ενοικίασης της Ακρόπολης, σε ιδιώτες, ως τρόπο καλύτερης οικονομικής εκμετάλλευσης του "ακινήτου"!!!

Αν ήταν μόνη της αυτή η μπούρδα που πέταξε ο Γιακουμάτος, ίσως θα μπορούσαμε και να γελάσουμε... Συνδυασμένη όμως με όσα γεγονότα προαναφέρω, μάλλον θα πρέπει να ανησυχούμε!!!

Ο Γιακουμάτος ήταν το δόλωμα που πυροδότησε κάποιες συζητήσεις για να προκύψει η ζύμωση του κόσμου με την ιδέα. Ήδη, για παράδειγμα, σε τοπικό επίπεδο, άκουσα το δημοσιογράφο Ανδρέα Γιουρμετάκη στο ΤRT της Λάρισας να λέει, πως δεν τον πειράζει αν κάποιος ψωνισμένος λεφτάς θελήσει να διοργανώσει πάρτυ για τους φίλους του στην Ακρόπολη, έναντι π.χ. 6 εκατομμυρίων ευρώ!!! Ως επιχείρημα γι αυτή την ξετσίπωτη ηθικά πρόταση, ανέφερε ότι το ίδιο κάνουν και οι Εγγλέζοι στο βρετανικό μουσείο στην αίθουσα των γλυπτών του Παρθενώνα! (Εννοεί των γλυπτών που έκλεψε ο λόρδος Έλγυν και έκτοτε τα καπηλεύεται το βρετανικό κράτος, ως κοινός κλεπταποδόχος)!
Του διαφεύγει όμως του κυρίου Γιουρμετάκη, ότι για τους Εγγλέζους τα γλυπτά του Παρθενώνα, δεν είναι μέρος του πολιτισμού τους, αλλά τρόπαια του πλιατσικολογήματος που κάνανε σε όλους τους λαούς και γι αυτό συμπεριφέρονται με τέτοια ασέβεια!
Για μας τους Έλληνες η Ακρόπολη (και κατ' επέκταση καθε μνημείο της ιστορίας μας) είναι ΙΕΡΗ και δεν δικαιούμαστε να την παζαρεύουμε, να την νοικιάζουμε, να την πουλάμε! Δυστυχώς όμως, οι ομοϊδεάτες του Γιουρμετάκη, του Γιακουμάτου, του Παπανδρέου, του Καρατζαφέρη, του Σαμαρά και δυστυχώς πολλών ακόμη βέβηλων της ιστορίας μας και του πολιτισμού μας, αντί να αποδώσουν την τιμή και το σεβασμό που αξίζει η ιστορία μας, με διάφορους αισχρούς τρόπους την ευτελίζουν, την κακοποιούν, την προσβάλλουν, την εμπορεύονται και την ξεπουλάνε...
Όταν μπορέσουμε να βάλουμε τέλος σ' αυτές τις αντιλήψεις, που δυστυχώς ευδοκιμούν σε πολλούς, τότε θα είμαστε άξιοι για μια καλύτερη τύχη!