Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2016

ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΠΕΤΕΙΟΥ ΤΟΥ ΟΧΙ





Είπαμε ΟΧΙ στους ιταλούς φασίστες, τους πολεμήσαμε, τους νικήσαμε, αφού βέβαια σκοτώθηκαν αρκετά παληκάρια μας στο Μέτωπο...
Μετά ήρθαν οι γερμανοί, τους πολεμήσαμε λυσσαλέα, δεν τους αφήσαμε σε χλωρό κλαρί!
Μπορεί να μας κατέκτησαν, αλλά αντισταθήκαμε όσο κανένας λαός στην Ευρώπη!
Όμως σκότωσαν εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες,
βίασαν τις γυναίκες μας,
κάνανε τουλάχιστον 88 ολοκαυτώματα χωριών και πόλεων,
διέπραξαν απίστευτες κτηνωδίες,
έκλεψαν τον λιγοστό μας πλούτο, αλλά και τις ανεκτίμητες αρχαιότητές μας.
Σε συνεργεία με τους αντιπάλους τους τους άγγλους, μας λιμοκτόνησαν το χειμώνα του 1941.
Συνεργάστηκαν με δικά μας φασιστικά τομάρια και ήπιαν το αίμα του λαού με τη μαύρη αγορά, ενώ οι γερμανοτσολιάδες κάνανε θηριωδίες....
Ο πόλεμος τέλειωσε και ήρθαν οι "σύμμαχοι και φίλοι" Άγγλοι, οι οποίοι συνεργάστηκαν με τους συνεργάτες των γερμανών και μας ρίξανε στον Εμφύλιο Σπαραγμό, με την συνεργεία βέβαια των ντόπιων φερεφώνων του "αντίπαλου δέους" της Σοβιετικής Ένωσης, που υπέγραψαν την προδοτική Συμφωνία της Βάρκιζας και παρέδωσαν τα όπλα...
Οι Άγγλοι παρέδωσαν τα ηνία στους άλλους "φίλους και συμμάχους μας" τους Αμερικάνους, που με δόλωμα τα λεφτά του Σχεδίου Μάρσαλ που τα φάγανε οι γνωστοί άγνωστοι γλείφτες κάθε κατοχικής εξουσίας, ρίξανε τον αγωνιζόμενο λαό στις εξορίες, στις φυλακές και στα αποσπάσματα, ενώ διώξαν πολλούς στη μετανάστευση στερώντας τη χώρα από εργατικά χέρια και μυαλά που θα την αναστύλωναν...
Ταυτόχρονα σπείρανε την πολιτική ανωμαλία, με αχυρανθρώπους δικούς τους, οι οποίοι σε συνεργασία με το ξενόφερτο παλάτι, αλωνίζανε τον τόπο.
Όταν δεν τους ικανοποιούσε πια αυτή η μέθοδος, στήσανε τη Χούντα των Συνταγματαρχών, που οδήγησε στην Κυπριακή τραγωδία...
Μετά το παραμύθι άλλαξε! Τα ίδια τομάρια των δωσιλόγων της Κατοχής και οι πρωταγωνιστές της προδικτατορικής πολιτικής ανωμαλίας, αυτοαναγορεύτηκαν σε εγγυητές της "Δημοκρατίας" και της "Ομαλότητας" της Μεταπολίτευσης! Κι εκεί άρχισε το μεγάλο πάρτυ! Ένα πάρτυ που παρόλο εμείς δεν ήμασταν καλεσμένοι, ο λογαριασμός του ήρθε σε μας το 2009 κι από τότε τον πληρώνουμε και θα τον πληρώνουμε στον αιώνα τον άπαντα!

Έχοντας λοιπόν κατά νού όλα αυτά, μήπως ήταν λάθος που είπαμε ΟΧΙ το '40; Μήπως έπρεπε να τηρήσουμε τη στάση ουδετερότητας της Ελβετίας και να μην αναμειχτούμε σ' εναν καυγά μεγαθηρίων, που μόνο πόνο και καταστροφή επέφερε στο λαό μας; Αναρωτιέμαι μήπως....
Αυτές τις τελευταίες σκέψεις θα μπορούσε να τις είχε κάνει οποιοσδήποτε άλλος λαός, όχι όμως οι  Έλληνες!
Όταν έχεις προγόνους τον Λεωνίδα με τους 300 Σπαρτιάτες και τους 700 Θεσπιείς, όταν έχεις προγόνους που δεν υπολόγισαν το τομάρι τους, την ησυχία τους και τη βόλεψή τους, και πάντα ρίχνονταν στη μάχη για το δίκιο και την προαγωγή του ανθρώπου σε πολιτισμένο όν, τότε δεν μπορείς, δεν έχεις το δικαίωμα να ακολουθήσεις άλλον δρόμο, παρά το δρόμο του δίκαιου αγώνα, με οποιοδήποτε τίμημα...
Απλά, αυτή την κομβική, καρμική επιλογή, θα πρέπει να την διανθίσεις με το σοφό πνεύμα ενός άλλου μεγάλου προγόνου σου, του σπουδαιότερου κατ' εμέ Έλληνα, του Πολυμήχανου Οδυσσέα, ώστε να φτάσεις στην πολυπόθητη Ιθάκη και να πάρεις πίσω το βιός σου, που έχουν καταχραστεί οι μισητοί Μνηστήρες... Είμαστε καταδικασμένοι να γίνουμε ήρωες, και θα το καταλάβουμε όταν σταματήσει να επιδρά στο μυαλό μας ο γλυκός λήθαργος των "λωτών" που μας έχουν ταΐσει, και που μας έχουν κάνει να νομίζουμε ότι είμαστε ανίκανα ανθρωπάκια...

28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2016



Θα το κάνουμε και φέτος το καθήκον μας σαν καλοί πατριώτες!
Θα βγάλουμε τις σημαίες μας από τη ναφθαλίνη και θα τις απλώσουμε στα μπαλκόνια να αεριστούν...
Θα φορέσουμε τα καλά μας, θα αγοράσουμε σημαιάκια και θα πάμε να τα κουνήσουμε στην παρέλαση...
Θα παρακολουθήσουμε να παρελαύνουν μπροστά μας όλα τα νέα μοντελάκια της κολεξιόν Φθινόπωρο-Χειμώνας 2016...
Θα φουσκώσουνε τα στήθια μας από υπερηφάνεια καθώς οι στεντόρειες φωνές των εκφωνητών, συνοδευόμενες από τα εμβατήρια που θα παιανίζει η μπάντα, θα μας υπενθυμίζουν τις φανφαρονίστικες ρήσεις του Τσώρτσιλ περί Ελλήνων και ηρώων, καθώς και άλλες μπαρούφες άλλων συμμάχων, που μετά μας ρίξανε στον εμφύλιο....
Χαμένοι μέσα στην πλέμπα των ανεπίσημων, θα ατενίσουμε χωρίς να ενοχλούμαστε τους επίσημους εκπροσώπους του ταπεινωτικού ΝΑΙ, να αποδίδουν υποκριτικές τιμές στο ηρωικό ΟΧΙ, πάνω από την αστυνομικόφρακτη εξέδρα τους...
Στη συνέχεια θα δώσουμε επικές μάχες στις καφετέριες και στα τσιπουράδικα για να εξασφαλίσουμε μια καρέκλα κι ένα τραπέζι, επειδή το καλεί η μέρα...
Το βράδυ θα δούμε και μια επική ταινία με τον Κώστα Πρέκα να θερίζει τους γερμανούς, κι έτσι, αφού βγάλουμε την υποχρέωση απέναντι στους ήρωες του μεγάλου ΟΧΙ, θα ξαναγυρίσουμε από αύριο στην καθημερινότητα των πολλών εξευτελιστικών ΝΑΙ...
Βρε μπας και μας αξίζουν όσα περνάμε;

Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2016

Αντί στεφάνου στους ηρωικώς πεσόντες...


Αφού ο λόγος στις μέρες μας φιμώνεται, στρεβλώνεται, διαβάλλεται και νοθεύεται με ψέμα και χυδαιότητες από τα "παπαγαλάκια" του συστήματος, ας μιλήσει στις καρδιές μας το τραγούδι!
Ακούστε το και σηκωθείτε από τον θανατερό λήθαργο που μας ρίξανε!
Σταθείτε γερά στα πόδια σας, βρείτε τον βηματισμό σας κι ακολουθείστε το ένδοξο μονοπάτι που χάραξαν οι πρόγονοί μας, κι εμείς το αφήσαμε να χορταριάσει!
Τους ήρωές μας δεν τους τιμούμε με παρελάσεις και με στεφάνια, αλλά με τη διαφύλαξη της λευτεριάς, για την οποία έχυσαν το αίμα τους!
Ήρθε ο καιρός η γενιά μας να σταθεί επιτέλους στο ύψος της!
Στο ύψος που την έχει τοποθετήσει η ένδοξη ιστορία της, και στο ύψος που αρμόζει και αξίζει στα παιδιά μας!

Τρίτη 20 Σεπτεμβρίου 2016

Και μετά σιωπή…







Και μετά σιωπή...
Οι ποιητές έχασαν τη λαλιά τους...
Άναρθρες κραυγές, που δεν μπορούν να περιγράψουν τον πόνο...
Ξεψυχισμένες λέξεις, ανίκανες να περιγράψουν την αγάπη...
Και ζωή χωρίς πόνο και αγάπη, είναι μια νεκρή ζωή...
Ένα ζόμπι που περιφέρεται χωρίς σκοπό, χωρίς να αντιλαμβάνεται τι συμβαίνει γύρω του...
Άγονη έρημος, δίχως μία όαση...
Κούφιο νερό, που δεν ξεδιψά διψασμένα χείλη...
Εν αρχή ει η ποίησις,
άνευ της οποίας ουδένα νόημα έχει η ζωή....


*  Έμπνευση από την επέτειο θανάτου του μεγάλου μας ποιητή Γεωργίου Σεφέρη, που έφυγε σαν σήμερα πριν από 45 χρόνια...

Παρασκευή 22 Ιουλίου 2016

Ευρώπη: Το πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέυ



Ο Ερντογάν βρήκε την ευκαιρία να εξελιχθεί σε έναν απεχθή δικτάτορα, με τρομερές συνέπειες όχι μόνο για τη χώρα του, αλλά και για την ευρύτερη περιοχή, με δεδομένη τη γεωστρατηγική σημασία της θέσης της Τουρκίας.
Εχθές όμως στη συνέντευξή του στο Αλ Τζαζίρα, είπε μια μεγάλη και πικρή αλήθεια:
"Η θανατική ποινή υπάρχει στην Αμερική, στην Κίνα, στη Ρωσία. Ο κόσμος δεν είναι μόνο η Ευρωπαϊκή Ένωση".
Όντως η Ευρώπη δεν έχει θεσμοθετημένη τη θανατική ποινή, αλλά όχι γιατί είναι ανθρωπιστές, αλλά για να μην λερωθούν με αίματα τα χαλιά της φράου Μέρκελ, και των λοιπών ψωροφαντασμένων αριστοκρατών της!
Μια χαρά όμως επιτρέπει οικονομικούς στραγγαλισμούς,
μια χαρά ωθεί στην αυτοκτονία χιλιάδες ανθρώπους,
μια χαρά βομβαρδίζει τους κωλομαύρους, τους κωλοάραβες, τους κωλοκιτρινιάρηδες, τους κωλοσέρβους,
μια χαρά καταδικάζει εις θάνατον παιδιά από τις χώρες της Αφρικής κλέβοντας τους το ψωμί τους,
μια χαρά μας στέλνει όλους στον θάνατο με τα κωλοφάρμακά της, τα κωλοφυτοφάρμακά της, τα ρυπογόνα VolksWagen της, που τα δοκιμάζει πάνω μας για να κονομήσουν χοντρά μερικά τομάρια που τη διοικούν....
Κωλο-υποκριτές του κερατά είναι!
Σαν κάτι δεσποτάδες που σέβονται κατά γράμμα τη νηστεία και το "μη βλασφημείτε", αλλά βιάζουν τα παιδάκια που τα στέλνουν οι μανάδες τους για να εξομολογηθούν!
Τέτοια είναι η Ευρώπη, και τέτοια ήταν πάντοτε, όσο κι αν προσπαθεί να φτιασιδωθεί με το μέικ απ του Διαφωτισμού και της Αναγέννησης!
Κάτω από αυτό το φτιασίδωμα (που πλέον κι αυτό έχει ξεβάψει) κρύβεται ένα τέρας!
Και όσο να προσπαθούν κάποιοι να ωραιοποιήσουν το τέρας, τόσο το αποθρασύνουν, αλλά κι αυτοί γίνονται ίδιοι με αυτό!

Παρασκευή 3 Ιουνίου 2016

Ποίμνιο ή Πολίτες;



Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί σώνει και καλά θα πρέπει να έχουμε όλοι κολλημένα ταμπελάκια στο κούτελό μας, με αναγραμμένη κάποια από τις γνωστές ιδεολογίες που κυκλοφορούν στην πιάτσα;
Δηλαδή δεν μπορεί κάποιος να έχει το δικό του ιδεολογικό στίγμα, που να εμπεριέχει στοιχεία περισσότερων της μιας ιδεολογιών ή ακόμα και στοιχεία καινοτόμα που δεν εμπεριέχονται σε καμία ιδεολογία του συρμού;
Δηλαδή πρέπει να είσαι σώνει και καλά ή αριστερός ή δεξιός ή κεντρώος ή φασίστας ή κομμουνιστής;
Δεν παίζει να είσαι ένας ανοιχτόμυαλος άνθρωπος που να έχεις δημιουργήσει το δικό σου μπουκέτο απόψεων, ανθολογημένο από ιδέες που ασπάζεσαι και ανήκουν σε διάφορες ιδεολογίες χωρίς κατ' ανάγκην να "αγοράζεις" πακέτο όλα τα τσιτάτα μιας και μόνης ιδεολογίας, μαζί με όλη τη σαβούρα που σου σερβίρουν πίσω από κάποιες καλές "ιδέες-κράχτες";
Την εποχή των ταμπελών την πληρώσαμε πολύ ακριβά, με ποταμούς αδερφικού αίματος, διχόνοια, πόνο και καταστροφή!
Φτάνει πια!
Καιρός να γίνουμε Αυτεξούσιοι, Αυτόνομοι, Ανεξάρτητοι και Ελεύθεροι Πολίτες, που θα συμπράττουμε εκεί που τέμνονται οι απόψεις μας και θα αναζητούμε γέφυρες όπου οι απόψεις μας είναι παράλληλες!
Τέρμα πια τα ιδεολογικά μαντριά, οι κομματικές στάνες και κάθε είδους ποιμνιοστάσια, όπου οι διάφοροι τσομπαναραίοι μας σταβλίζουν, μας ταΐζουν ότι θέλουν, μας αρμέγουν, μας κουρεύουν και στο τέλος μας σφάζουν και μας γδέρνουν!
Το να γίνεις Πολίτης είναι απόφαση, το να μείνεις πρόβατο είναι μοιρολατρία...
Και στις δύο περιπτώσεις, η επιλογή είναι δική σου!

Πέμπτη 26 Μαΐου 2016

Η απενοχοποίηση του καφέ



  Το φαινόμενο δεν είναι τωρινό. Δεν είναι απότοκο της βαθιάς οικονομικής κρίσης που μαστίζει τη χώρα μας τα τελευταία χρόνια…
Όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, οι Έλληνες κατέκλυζαν τις καφετέριες, τα τσιπουράδικα, τα μπαρ, τα μπουζούκια! Από το πρωί, ακόμα και τις εργάσιμες μέρες και ώρες, στα λεγόμενα «μαγαζιά υγειονομικού ενδιαφέροντος», γινόταν το αδιαχώρητο, έως τις πρώτες πρωινές ώρες της επομένης!
Πόσες φορές δεν έπεσε ο καθένας από μας σε μποτιλιάρισμα στις 6 το πρωί, στις περιοχές όπου λειτουργούν νυχτερινά κέντρα; Όχι από μεροκαματιάρηδες που πάνε να πιάσουν βάρδια στα εργοστάσια, αλλά από μερακλωμένους ξενύχτηδες, ραντισμένους με πέταλα γαριφάλων στα μαλλιά τους και με το ραδιόφωνο του αυτοκινήτου τους στη διαπασών!
Και πάντα κάναμε τα ίδια ερωτήματα:
Μα πότε δουλεύουν όλοι αυτοί; Πότε κοιμούνται; Κι αν δουλεύουν, πώς μπορούν και αποδίδουν στη δουλειά τους μετά από τέτοιο ξεφάντωμα;
Ερωτήματα που θέταμε και δεν μπορούσαμε να απαντήσουμε, παρ’ όλο που ήμασταν κι εμείς οι ίδιοι αρκετές φορές στη θέση των θαμώνων αυτών των «ευαγών ιδρυμάτων»!
Τα ερωτήματα αυτά ίσως θα ήταν δικαιολογημένα αν θέτονταν από έναν βορειοευρωπαίο, που η ζωή του κυλά με απόλυτο προγραμματισμό και πειθαρχία. Τόση πειθαρχία και προβλεψιμότητα, που καταντάει ανυπόφορα ανιαρή, γι αυτό και έχουν τόσο αυξημένο αριθμό αυτοκτονιών, ακόμα και σε περιόδους οικονομικής ευημερίας…
Η ιδιοσυγκρασία του Έλληνα είναι εντελώς διαφορετική, και αυτό είναι το μεγάλο του ατού, που τον κάνει να μεγαλουργεί, αναπτύσσοντας ιδέες που ωφελούν ολόκληρη την ανθρωπότητα! Αυτή η αμφίρροπη ισορροπία ανάμεσα στο Διονυσιακό πνεύμα της χαράς, του γλεντιού και του οργιώδους ξεφαντώματος από τη μια, και του Απολλώνιου πνεύματος της φιλοσοφικής στάσης απέναντι στη ζωή, της πνευματικής εγρήγορσης και της ιδιοφυούς δημιουργικότητας από την άλλη, είναι το μυστικό της επιτυχίας του! Αυτή η δισυπόστατη δομή της ιδιοσυγκρασίας του είναι η πηγή της αστείρευτης δημιουργικότητας του Έλληνα σε όλα τα επίπεδα. Ο Έλληνας είναι έξω καρδιά μα και νταλκαδιάρης, γλεντζές, μα και παραπονιάρης, κιμπάρης, μα και φιλότιμος, εγωιστής, μα και φιλόξενος. Τα αφήνει όλα για την τελευταία στιγμή, αλλά άμα σφιχτεί, κάνει θαύματα! Κι αυτό το έχει αποδείξει πολλές φορές!
Καφέ πίνουν όλοι στην Ευρώπη.
Ενώ όμως οι άλλοι ευρωπαίοι πίνουν τον καφέ για την καφεΐνη του, για να ντοπάρουν τον οργανισμό τους, οι Έλληνες πίνουν τον καφέ για την… παρέα! Ο καφές αποτελεί μια ιδιόμορφη ιεροτελεστία επικοινωνίας των ανθρώπων και φιλοσοφίας της ζωής! Είναι το πρόσχημα για να βρεθούν οι άνθρωποι σε παρέες και να τα πούνε! Να χαζολογήσουν, να κουτσομπολέψουν, να μαλώσουν για τα αθλητικά και τα πολιτικά, αλλά και για να ανταλλάξουν ιδέες, να μοιραστούν τις ανησυχίες τους, να εξομολογηθούν τους καημούς τους… Είναι μια μορφή ψυχοθεραπείας που χαλαρώνει το μυαλό από το άγος του σύγχρονου τρόπου ζωής, αλλά και συσφίγγει τις σχέσεις των ανθρώπων, θωρακίζοντας ασυναίσθητα, αλλά πολύ αποτελεσματικά, την κοινωνία!
Το ίδιο συμβαίνει και με το ποτό! Ενώ οι ευρωπαίοι πίνουν για να γίνουν λιώμα, να χαλαστούν και να βγάλουν τα ζωώδη ένστικτά τους (δείτε τι γίνεται κάθε καλοκαίρι στο Φαληράκι της Ρόδου και στα Μάλια της Κρήτης με τους Άγγλους τουρίστες), oι Έλληνες πίνουν για το κέφι τους!
Πίνουν για να ανέβει η διάθεσή τους, να μερακλώσουν, να απαλύνουν τα σεκλέτια και να καταλαγιάσουν οι καημοί! Ακόμα και οι παρεκτροπές που μπορεί να συμβούν είναι συνήθως ήπιες και δεν συγκρίνονται μ’ αυτές των Ευρωπαίων! Οι Έλληνες ξεσπούν στο χορό, και σπάνε πιάτα στις πίστες, που το κροτάλισμά τους απαλύνει τον πόνο της ψυχής και εκτονώνει το «παλαβό» αίμα που ανεβαίνει στο κεφάλι!
Δε θέλω να πω πως δεν υπάρχουν υπερβολές στον τρόπο της ζωής μας…
Δεν θέλω να πω πως δεν υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης, καλύτερης διαχείρισης του χρόνου μας και αρτιότερης οργάνωσης της ζωής μας…
Σίγουρα υπάρχουν!
Όμως άλλο αυτό, και άλλο να απαρνιόμαστε τη Φύση μας και να θέλουμε να πιθηκίσουμε τους Ευρωπαίους…
Έχουμε την τάση, δυστυχώς, να σνομπάρουμε κάθε τι δικό μας, που ταιριάζει με τον χαρακτήρα μας, τις συνθήκες και τον τρόπο ζωή μας, τα ήθη, τα έθιμα και τις παραδόσεις μας… Και θεοποιούμε κάθε τι ξένο, και μάλιστα, ότι χειρότερο έχουν να επιδείξουν οι ξένοι! Μια κατ’ εμέ ανεξήγητη συμπεριφορά, την οποία δε θα την ονομάσω «κόμπλεξ κατωτερότητας», γιατί πιστεύω ότι ο λαός μας έχει να επιδείξει πολύ ανώτερες ποιότητες από πολλούς άλλους λαούς! Και δεν το λέω αυτό τυφλωμένος από «εθνικιστικό φανατισμό», αλλά συγκρίνοντας τη διαχρονική συνεισφορά των λαών στον «μύλο της ιστορίας»…   
Μην «πυροβολείτε» λοιπόν τον τρόπο ζωής μας, κατανοήστε τον και προσπαθήστε να τον βελτιώσετε, όχι όμως μεταλλάσσοντας τη φιλοσοφία του! Τα παραδείγματα ας τα αναζητήσουμε μέσα στο λαό μας στο περίλαμπρο παρελθόν του, κι ας τα προσαρμόσουμε στις συνθήκες των ημερών μας! Αυτός είναι ο τρόπος ζωής που μας ταιριάζει και μας κάνει μοναδικούς και υπέροχους! Ας μην ομογενοποιηθούμε με τα βόρεια πρότυπα και γιατί δε μας ταιριάζουν, αλλά και γιατί θα αλλοιώσουν τη Φύση μας!

Σάββατο 21 Μαΐου 2016

Τα πιο ερωτικά ποιήματα




Τα πιο ερωτικά ποιήματα
δε γράφτηκαν ποτέ
σε πολυτελή χαρτιά
με ακριβές πένες.

Τα πιο ερωτικά ποιήματα
δεν απαγγέλθηκαν ποτέ
σε ποιητικές βεγγέρες

από εκφωνητές με επιτηδευμένο ύφος.

Τα πιο ερωτικά ποιήματα
δεν τα διαβάσανε πολλοί
σε ποιητικές συλλογές
κατ’ επάγγελμα ποιητών.

Τα πιο ερωτικά ποιήματα 
ψιθυρίστηκαν σιγανά
σε γυναικεία αυτιά
και χάθηκαν για πάντα στον αέρα…

Δευτέρα 9 Μαΐου 2016

Για ποια Μεγάλη Νίκη ενάντια στο Ναζισμό μιλάμε;



71 χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από τη "Μεγάλη Νίκη" ενάντια στο Ναζισμό και τον Φασισμό!
71 χρόνια από τότε που οι ταλαιπωρημένοι λαοί της Ευρώπης, αλλά και του κόσμου ολάκερου βροντοφώναζαν με δάκρυα συγκίνησης στα μάτια: "ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΝΑΖΙΣΜΟΣ - ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΦΑΣΙΣΜΟΣ"...
Όμως όλα δείχνουν πως το τέρας δεν έχει πεθάνει...
Η γερμανία, που αιματοκύλησε την ανθρωπότητα 2 τουλάχιστον φορές, που έκανε κτηνωδίες τις οποίες δεν μπορεί να συλλάβει ανθρώπινος νους, που σκότωσε, που βίασε, που κατέστρεψε, όχι μόνο δεν τιμωρήθηκε στο βαθμό που θα της άξιζε, όχι μόνο δεν αποκατέστησε (τουλάχιστον υλικά και ηθικά) το κακό που έκανε στους ανθρώπους, αλλά αντίθετα, με τη βοήθεια των αντιπάλων της, τη χρηματοδότηση των αμερικανών, και την εκμετάλλευση του ιδρώτα των ίδιων της των θυμάτων, κατάφερε όχι μόνο να ορθοποδήσει, αλλά και να ευημερεί εις βάρος της δικής μας ευημερίας, διεκδικώντας μάλιστα ξεδιάντροπα και την πρωτοκαθεδρία στην Ευρώπη!
Τέτοιο θράσος από τους γερμανούς, τέτοια ολιγωρία και δουλικότητα από τους λαούς της Ευρώπης...
Οι υποτιθέμενοι "νικητές" του 1945, σέρνονται υποτακτικά πίσω από το άρμα της αλαζονείας των γερμανών, που καλοβλέπουν και πάλι το απάνθρωπο όραμά τους για τη δημιουργία του 4ου Ράιχ! Αλλά αυτή τη φορά, προσπαθούν να μας εξοντώσουν με χρηματοοικονομικό πόλεμο και όχι με όπλα, έναν πόλεμο όμως που είναι κι αυτός εξίσου καταστροφικός (αν όχι και περισσότερο), με τον συμβατικό ένοπλο πόλεμο...
Για ποια "Νίκη" επομένως μιλάμε, και τι καλούμαστε να εορτάσουμε σήμερα;
Το μόνο που μπορούμε και οφείλουμε να κάνουμε, είναι να παραδειγματιστούμε από το φιλελεύθερο φρόνημα, τη γενναιότητα και τον ηρωισμό των πατεράδων και των παππούδων μας, και να βροντοφωνάξουμε και πάλι ΟΧΙ στον ναζισμό και τον φασισμό, που με ύπουλο τρόπο προσπαθεί να επιβληθεί και πάλι!
Να αναλάβουμε τις ευθύνες μας απέναντι στη μνήμη των προγόνων μας και το μέλλον των παιδιών μας, και να μην υποταχτούμε στα υποχθόνια σχέδια των γερμανών!
Ο αγώνας για την ελευθερία δεν τέλειωσε, συνεχίζεται!!!

Παρασκευή 22 Απριλίου 2016

Μια δική μου ματιά στην τρέχουσα πολιτική κατάσταση...




Το Σύστημα έκαψε ένα ένα τα χαρτιά του : Σοσιαλδημοκρατία με Παπανδρεου-Βενιζέλο, Δεξιά με τον Σαμαρά, Ανανεωτική Αριστερά με τον Κουβέλη, Αριστερά με τον Τσίπρα.
Το ΚΚΕ και η Χρυσή Αυγή αποτελούν τις καβάντζες του, τις οποίες μέχρι τώρα χρησιμοποιεί απλά ως μπαμπούλες, αλλά άμα χρειαστεί, θα τους δώσει πιο ενεργό (κυβερνητικό) ρόλο για τη σωτηρία του.
Το ΚΚΕ άλλωστε, τον έχει ξαναπαίξει αυτόν τον ρόλο το 1989, αλλά και στη συνέχεια, δρώντας ως διασπαστικό στοιχείο, σε όποια αυθόρμητη προσπάθεια ανένταχτων πολιτών κι αν επιχειρήθηκε, χρησιμοποιόντας τις προσφιλείς του τακτικές, του "καπελώματος" ή του "αφορισμού και της κατασυκοφάντησης"....
Ταυτόχρονα, εισάγονται στο προσκήνιο νέες καρικατούρες, σαν τον Λεβέντη, που προαλείφονται για "τσόντα" σε μια νέα ενδεχόμενη "οικουμενική κυβερνhτική κουρελού" που πιθανόν σύντομα θα δούμε να εξυφαίνεται.
Για τον ίδιο σκοπό, το Σύστημα νεκρανασταίνει και άλλα θλιβερά καραγκιοζάκια που παρέλασαν από την πολιτική σκηνή της δύσμοιρης χώρας μας, και τα ΜΜΕ του Συστήματος ρίξαν όλα τα φώτα της δημοσιότητας πάνω τους. Αναφέρομαι στο come back του Καρατζαφέρη, του Ψωμιάδη, του Πολύδωρα, του Νικολόπουλου, με ολίγον άρωμα και από βασιλιά!
Ταυτόχρονα μετασχηματιζονται αποτυχημένα σχήματα, όπως αυτό του Ποταμιού, με τον υπερπροβεβλημένο βουτυρομπεμπέ Θεοχάρη να παίρνει εντολή να αναλάβει πολιτικές πρωτοβουλίες, αφού το εγχείρημα με τον Θεοδωράκη δεν περπάτησε...
Και μέσα σ' αυτό σκηνικό αναρωτιέται κανείς: Υπάρχει ελπίδα;;;
Πάντως να είστε βέβαιοι ότι αν υπάρχει ελπίδα, δε θα έρθει από μακρυά, αλλά από εμάς τους ίδιους, αν αποφασίσουμε να τους στείλουμε όλους αυτούς στον γεροδιάολο!

Πέμπτη 21 Απριλίου 2016

Παντελίσιους Κυκεώνας, ο αρχαιοελληνικός!


Αν ισχύει η Ιπποκράτειος ρήση: Η τροφή σου να είναι το φάρμακό σου και το φάρμακό σου να είναι η τροφή σου”, τότε έχω την τιμή να σας παρουσιάσω το απόλυτο διατροφικό φάρμακο!
Το όνομά του είναι: «Λοπαδοτεμαχοσελαχογαλεοκρανιολειψανοδριμυποτριμματοσιλφιολιπαρομελιτοκατακεχυμενοκιχλεπικοσσυφοφαττοπεριστεραλεκτρυονοπτοπιφαλλιδοκιγκλοπελειολαγωοσιραιοβαφητραγανο
πτερυγών»! Ουφ! Το έγραψα! Οι φίλοι όμως το φωνάζουν και Κυκεώνα!
Αυτή η μακρόσυρτη ονομασία αναφέρεται στις "Εκκλησιάζουσες" του Αριστοφάνη στον στίχο 1169. Σήμερα, φιγουράρει στο ΒιΒλίο των Ρεκόρ "Guinness" ως η μεγαλύτερη λέξη στον κόσμο. Καλύτερα όμως να τη μαγειρεύεις, παρά να την προφέρεις αυτή την αρχαιοελληνική συνταγή, και ακόμη καλύτερα... να τη γεύεσαι!!!
Έψαξα στο ίντερνετ και σε άλλες πηγές για να βρω την αυθεντική συνταγή, αλλά μάλλον ακριβής τέτοια συνταγή δεν υπάρχει.... Οι κυκεώνες υπήρξαν φαγητά που αποτελούνταν από πολλές τροφές, ένα συνονθύλευμα δηλαδή συστατικών, στοιχείων και γεύσεων, που έρχονταν μεταξύ τους σε ισορροπία, μαγειρεύονταν σε μεγάλες ποσότητες για τα δημόσια γεύματα, τις θρησκευτικές εκδηλώσεις ή τις συναθροίσεις μετά από μάχες και σε μικρές μερίδες χόρταιναν γρήγορα και υγιεινά τους πάντες.
Έτσι αποφάσισα να φτιάξω τη δική μου εκδοχή της συνταγής του Κυκεώνα, στον οποίο πρόσθεσα την προσωνυμία Παντελίσιους, έτσι για να ξεχωρίζει η πατρότητά του!
Βλέποντας τα συστατικά του, καταλαβαίνετε αμέσως την διατροφική του αξία, χωρίς να χρειάζεται να είστε ειδικοί....
Με την πλούσια γευσιγνωστική μου εμπειρία, που χάρισε στον ουρανίσκο μου ανείπωτες ηδονές και αμέτρητες συγκινήσεις, μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι και γευστικά είναι απλά υπέροχος!!!
Κι επειδή θα πρέπει να μοιραζόμαστε τα "μυστικά" που μας κάνουν πραγματικά καλό, σας αποκαλύπτω τον τρόπο που θα μπορέσετε κι εσείς να μαγειρέψετε αυτόν τον διατροφικό θησαυρό!

 

Κυκεώνας Παντελίσιους


 Υλικά (για 12 μερίδες)

- 3μέτρια Κρεμμύδια ξερά ψιλοκομμένα

- 5 σκελίδες Σκόρδο ψιλοκομμένο

- 2 καρότα μέτρια κομμένα κυβάκια

- 300 γρ. φακές

- 250 γρ. φαγόπυρο

- 150 γρ. φασόλια μαυρομάτικα

- 200 γρ. σιτάρι

- 230 γρ. μανιτάρια ολόκληρα (μία κονσέρβα)

- 70 γρ, Κάσιους

- 70 γρ. φουντούκια

- 50 γρ. φιστίκια αποφλοιωμένα, ανάλατα και άψητα

- 80 γρ. αμύγδαλα αποφλοιωμένα, άψητα κι ανάλατα

- 70 γρ σταφίδα σουλτανίνα

- 150 γρ. κολοκύθα πορτοκαλί κομμένη σε κυβάκια

- 1 πιπεριά κόκκινη κομμένη σε τετραγωνάκια

- 1 πιπεριά πράσινη κομμένη σε τετραγωνάκια

- 200 γρ. αρακά

- 200 γρ. καλαμπόκι

- 1 κούπα κρασί κόκκινο

- 1 ½ κούπα ελαιόλαδο

- 4 φύλλα δάφνη

- πιπέρι κόκκινο γλυκό

- μπούκοβο γλυκό

- αλάτι

- 9 ποτήρια νερό περίπου

 
Εκτέλεση
Σε μια μεγάλη κατσαρόλα ζεσταίνουμε το λάδι σε δυνατή φωτιά και ρίχνουμε το κρεμμύδι και το σκόρδο. μόλις μαλακώσει το κρεμμύδι ρίχνουμε τα καρότα, τις φακές, το φαγόπυρο, τα φασόλια, το σιτάρι, τα κάσιους, τα φουντούκια, τα φιστίκια, τα αμύγδαλα, τα μανιτάρια, τη δάφνη και το νερό. Μόλις αρχίζει να βράζει, χαμηλώνουμε τη φωτά στο μέτριο και τα αφήνουμε να μαγειρευτούν για 40 λεπτά ανακατεύοντας ανά διαστήματα ώσπου να πιουν τα υγρά τους. Κατόπιν προσθέτουμε τις πιπεριές, τον αρακά, το καλαμπόκι, τις σταφίδες, το αλάτι, το κόκκινο πιπέρι, το μπούκοβο και το κρασί και τα αφήνουμε για άλλα 15 λεπτά περίπου.

Καλή σας όρεξη
Έρρωσθε και ευδαιμονείτε

 

Σάββατο 16 Απριλίου 2016

Το μεγαλύτερο λεσβιακό show που είδαμε ποτέ!

 

Πολύ ωραίο το παγκόσμιο τηλεοπτικό σόου, που έστησε το παπαδαριό στη Λέσβο!
Μέχρι και κλήρωση δώρων είχε για τους δύσμοιρους πρόσφυγες! Όπως σε όλες τις αναλόγου επιπέδου πρωινάδικες, μεσημεριανάδικες ή ξενυχτάδικες εκπομπές, κληρώνονται δωροσυσκευές, τριήμερα διακοπών σε χλιδάτα ξενοδοχεία και σέτ καλλυντικών για την περιποίηση του σώματος, έτσι και στο διαχριστιανικό "σόου Αγάπης" της Λέσβου, 12 υπερτυχεροί πρόσφυγες που κληρώθηκαν, κέρδισαν από μία παροχή ασύλου από το Βατικανό, all inclusive, συμπεριλαμβανομένης και της αεροπορικής μεταφοράς με το χλιδάτο jet του Πάπα!
Το μεγαλύτερο δώρο που δόθηκε ποτέ σε τέτοιου είδους εκπομπή!
Η δε τηλεθέαση έσπασε κάθε προηγούμενο!
Εκατοντάδες τηλεοπτικά συνεργεία ήρθαν να μεταδώσουν σε όλο τον κόσμο πόσο "φιλεύσπλαχνοι" και "ψυχοπονιάρηδες" είναι ο ζάμπλουτος και πανίσχυρος Ποντίφικας, και οι ουκ ευκαταφρόνητοι ομόλογοί του δισεκατομμυριούχοι, ο Οικουμενικός Πατριάρχης και ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος άμα λάχει να 'ούμ', (που θα έλεγε κι ο Χάρρυ Κλυνν)!
Χαιρέτησαν με χαμόγελα τους πολεμοκαμμένους πρόσφυγες... Πέταξαν, με περισσή υποκρισία, στεφάνια στο Αιγαίο για όσους πνίγηκαν, νταχτάρισαν στον αέρα μωρά προσφυγόπουλα, (που κάνει και καλό εφέ στην τηλεόραση), χάιδεψαν κεφάλια, σήκωσαν μπουκάλια με νερό που έπεσαν από τα χέρια δυστυχισμένων μανάδων, έψαλαν τζάμπα ύμνους και διάβασαν ανέξοδες ευχές στον Πανάγαθο!
Ο Πάπας μάλιστα είπε και "Ευχαριστώ την Ελλάδα" στα ελληνικά, που μου θύμισε εκείνο το "Καλό Κουράγιο" του Όλι Ρεν, όταν αποφάσισε η Τρόικα να μας "σώσει"...
Να δείτε που μετά από τέτοιο αβαντάρισμα, θα πάρουμε και το Νόμπελ Ειρήνης, και θα καμαρώνουμε σαν γύφτικα σκεπάρνια...
Και βέβαια, όπως γίνεται πάντα μετά από κάθε τηλεοπτικό σόου, οι προβολείς σβήνουν, οι κάμερες φεύγουν και οι δύστυχοι πρόσφυγες, αλλά και οι ντόπιοι κάτοικοι του νησιού και της χώρας, θα συνεχίσουν να δυστυχούν, να πνίγονται στις σαπόβαρκες των δουλεμπόρων και να παλεύουν καθημερινά για μια άθλια επιβίωση, ενώ το παπαδαριό θα ζει μέσα στη χλιδή, την ισχύ και τον πλούτο...
Πόση ξετσιπωσιά και υποκρισία πια;;;

Παρασκευή 15 Απριλίου 2016

Η Κρίση με μια αισιόδοξη ματιά...


Μήπως τελικά η Κρίση δεν είναι Κόλαση, αλλά η επίπονη διαδρομή για να φτάσουμε στον "Παράδεισο";
Για σκεφτείτε λίγο:
- Με την Κρίση διαπιστώσαμε την ξευτίλα του πολιτικού μας συστήματος και αποκαλύφθηκε πόσο σάπιο και αντιδημοκρατικό είναι!

- Με την Κρίση ξεβρακώθηκαν όλοι οι "εθνοσωτήρες" και αποκαλύφθηκε ποιοί πραγματικά είναι και ποιές είναι οι αληθινές προθέσεις τους!

- Με την Κρίση αποκαλύφθηκαν ποιοί είναι οι πραγματικοί φίλοι μας και ποιοι οι εχθροί μας!

- Με την Κρίση, ξεθάφτηκαν οι αδυναμίες της οικονομίας μας, που είχαν σκεπαστεί κάτω από ένα παχύ στρώμα επίπλαστης ευημερίας, με το οποίο κάποιοι επίτηδες μας σκέπασαν για να μας τυφλώσουν!

- Με την Κρίση ανοίξανε τα μάτια μας και είδαμε στον καθρέφτη της ψυχής μας, χωρίς φτιασιδώματα, τον παραμορφωμένο μας εαυτό, που μπορεί αρχικά να μας σόκαρε, αλλά σιγά-σιγά ξεπερνούμε το πρώτο μούδιασμα και πλέον ξέρουμε τι έχουμε να αντιμετωπίσουμε!

- Με την Κρίση, ανακαλύψαμε τον συνάνθρωπό μας που μάς έχει ανάγκη, και ενεργοποιήσαμε τα συναισθήματα αλληλεγγύης, συμπαράστασης και εθελοντική προσφοράς, που πάντα τα ενείχαμε, αλλά κείτονταν απενεργοποιημένα στα βάθη της συνείδησής μας!

- Με την Κρίση γίναμε πιο συνετοί, αρχίσαμε να εκτιμούμε τα αγαθά, να σεβόμαστε τον κόπο που απαιτείται για να αποκτηθούν, να αναζητούμε τρόπους δικής μας συμμετοχής στη δημιουργία τους!

- Με την Κρίση αποκαταστούμε σταδιακά την τραυματική σχέση μας με τη Μητέρα Γη, την οποία τόσο πληγώσαμε, και προσπαθούμε να βρούμε τρόπους για να επανασυνδεθούμε αρμονικά μαζί της!

- Με την Κρίση διαπιστώσαμε το πολιτισμικό μας έλλειμμα, την καλλιεργούμενη υποκουλτούρα, που για χρόνια διάβρωνε τις συνειδήσεις μας, στοχεύοντας να μας μεταλλάξει σε υπανθρώπους, χωρίς συναισθήματα, χωρίς αισθητική, χωρίς ανεξάρτητη και δημιουργική σκέψη!

- Με την Κρίση, διαφάνηκαν όλα τα κακώς κείμενα στους θεσμούς μας, στην οργάνωση της κοινωνίας μας, στις σχέσεις πολίτη και κράτους!

- Με την Κρίση αρχίσαμε να μιλάμε για πραγματική Δημοκρατία, να επανανακαλύπτουμε μία-μία τις Αρχές της και την ουσία της, να γεννιέται μέσα μας και να δυναμώνει το αίτημα να την ξαναποκτήσουμε!

Μήπως τελικά με την Κρίση, ίσως καταφέρουμε να ξαναγίνουμε πραγματικοί Έλληνες, με την πολιτισμική και πανανθρώπινη έννοια του όρου, δηλαδή να αποκτήσουμε και πάλι Ελληνική Παιδεία η οποία ενέχει τις τρεις βασικές ποιότητες του Έλληνα Ανθρώπου: την Φιλοσοφία, την Φιλοκαλλία και την Φιλοπατρία;;;

Πέμπτη 14 Απριλίου 2016

Σηκωθείτε από τους καναπέδες, αλλά να κάνετε τι;

Πολύ συχνά, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, ακούμε διάφορους τηλεοπτικούς και διαδικτυακούς «τελάληδες» και αυτόκλητους «αφυπνιστές συνειδήσεων», να μας προτρέπουν να «ξυπνήσουμε» και «να σηκωθούμε από τους καναπέδες».
Πολύ ωραία όλα αυτά, αλλά θα ήταν πιο χρήσιμο να μην σταματούσαν απλώς στην «αφύπνιση» ή στην «έγερση», αλλά να επικέντρωναν κυρίως στο τι πρέπει να κάνουμε μετά, αφού αφυπνιστούμε και εγερθούμε…
Συνήθως μας λένε να βγούμε στους δρόμους, να φωνάξουμε, να διαμαρτυρηθούμε, να απαιτήσουμε, να διαδηλώσουμε, να απεργήσουμε, να καταψηφίσουμε κάποιους ή να υπερψηφίσουμε κάποιους άλλους…
Ε λοιπόν όλα αυτά είναι εξίσου παθητικές στάσεις, και δεν διαφέρουν πολύ από το μακάριο θρόνιασμά μας στους καναπέδες!
Είναι παθητικές στάσεις, γιατί ΔΕΝ δρούμε μόνοι μας, αλλά ζητούμε από κάποιους άλλους να δράσουν για μας! Αναζητούμε «Σωτήρες» που θα μας σώσουν και δεν απευθυνόμαστε με τον τρόπο που πρέπει στον έναν και μοναδικό Σωτήρα: τον ίδιο μας τον εαυτό!
Στο μυαλό μας έχουμε ταυτίσει τον ρόλο του Πολίτη, με αυτόν του απλού ψηφοφόρου, δηλαδή του τελικού επιλογέα προσώπων, που ήδη κάποιοι άλλοι έχουν επιλέξει να μπουν στα ψηφοδέλτια και που θα παίρνουν αποφάσεις για μας, χωρίς να μας ρωτάνε ποτέ!
Όμως ο πραγματικός ρόλος του πολίτη, δεν είναι καθόλου αυτός!
Ο πολίτης στην πραγματική δημοκρατία, δεν είναι απλός παθητικός δέκτης ή στην καλύτερη περίπτωση επικυρωτής αποφάσεων που άλλοι παίρνουν γι αυτόν!
Ο πολίτης είναι καθημερινά ενεργό στοιχείο της πολιτικής ζωής! Βιώνει τα προβλήματα της κοινωνίας, διαπιστώνει τις ατέλειές της, αναζητεί λύσεις, τις σχεδιάζει, τις οργανώνει και τις υλοποιεί! Είναι αυτουργός της ζωής του και όχι πεδίο εκτέλεσης αλλότριων αποφάσεων!
Στην πραγματική δημοκρατία, δεν υπάρχει ο πολίτης και το κράτος ως δύο διαφοροποιημένες και συχνότατα αλληλοσυγκρουόμενες έννοιες.
Στη δημοκρατία ο πολίτης ΕΙΝΑΙ το κράτος!
Δεν το υποκαθιστά, αλλά το στελεχώνει, το ορίζει, του δίδει εντολές και το ελέγχει ανά πάσα στιγμή, πόσο πιστά εκτελεί τις εντολές του!
Αυτό λοιπόν θα πρέπει να κάνουμε όλοι οι πολίτες!
Να συνειδητοποιήσουμε το ρόλο μας, τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που απορρέουν από αυτόν, και να γίνουμε Ενεργοί Πολίτες!
Εμείς εδώ στη Λάρισα πειραματιστήκαμε πάνω σ’ αυτό, και δημιουργήσαμε το κίνημα των ΕΝΕΡΓΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΛΑΡΙΣΑΣ, και πετύχαμε ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΑ αποτελέσματα! Αντί να γκρινιάζουμε, να μουρμουρίζουμε και να αναθεματίζουμε το κράτος και τις τοπικές αρχές ζητώντας να επέμβουν άλλοι για να διορθώσουν τα κακώς κείμενα που σε αφθονία υπάρχουν γύρω μας, αποφασίσαμε να επέμβουμε μόνοι μας! Εντοπίσαμε προβλήματα, σκεφτήκαμε λύσεις, τις σχεδιάσαμε, τις οργανώσαμε και τις υλοποιήσαμε με τις δικές μας δυνάμεις, χωρίς μάλιστα να ζητήσουμε χρηματοδοτήσεις, κρατικές επιχορηγήσεις και άλλα αδιαφανή στην προέλευση και στον τελικό σκοπό τους μέσα! Με τις δικές μας πενιχρές, αλλά όπως αποδείχθηκε, αν χρησιμοποιηθούν σωστά, ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΕΣ δυνάμεις, καταφέραμε να παρέμβουμε δυναμικά και αποτελεσματικά σε πολλές σφαίρες της κοινωνικής μας ζωής, την κοινωνική αλληλεγγύη, τον πολιτισμό, την εκπαίδευση, την οικολογία, την κοινωνική πρόνοια, την υγεία, την ποιοτική ψυχαγωγία, κ.α. Αν μπείτε στην ιστοσελίδα μας
www.energw.gr και στην ομάδα μας στο facebook ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΛΑΡΙΣΑΣ, θα δείτε τις αρχές μας και όλο το φάσμα των δραστηριοτήτων μας το οποίο διαρκώς εμπλουτίζεται και διευρύνεται!
Όμως δε φτάνει μόνο αυτό!
Δε θέλουμε να είμαστε απλώς μια εξαίρεση, δυναμικών και χρήσιμων πολιτών μεν, αλλά σταγόνα μέσα στη θάλασσα της αδιαφορίας και της αδράνειας…
Θέλουμε το επιτυχημένο πείραμά μας, να αγκαλιάσει ολόκληρη την κοινωνία, να ενεργοποιήσει τις εν υπνώσει δυνάμεις της, και να λειτουργήσουμε ως πρότυπο οργάνωσης για να χτίσουμε μια πραγματικά δημοκρατική κοινωνία, με ενεργούς πολίτες, και όχι υπάκουους υπηκόους!
Τότε θα έχει δικαιωθεί το εγχείρημά μας, και θα δούμε αυτό που σήμερα φαντάζει αδιανόητο, να είναι πραγματικότητα:  Μια πραγματικά δημοκρατική και προοδεύουσα Ελλάδα!

Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2016

ΣΚΕΨΕΙΣ ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΕΡΑ ΤΗΣ ΠΟΜΠΗΙΑΣ




Η Ελλάδα που ξέραμε πριν από την κρίση, σίγουρα δεν ήταν η Ελλάδα που άξιζε στην περίλαμπρη ιστορία της. 

Και τότε κάποιοι λέγαμε ότι τα πάντα πρέπει να αλλάξουν.... 

Και να που αλλάξανε! 

Αλλάξανε όμως προς το πολύ χειρότερο...

Σίγουρα και πριν την κρίση, κάναμε εγκληματικά λάθη, ατασθαλίες, δεν οργανώσαμε το κράτος μας, δεν αξιοποιήσαμε όπως έπρεπε τις πλουτοπαραγωγικές μας πηγές, δεν κάναμε τις πρέπουσες υποδομές, δεν...., δεν....

Όμως δεν αυτοκτονούσαμε!

Δεν μας είχε κοπεί το χαμόγελο!

Δεν είχαμε αυτό το ψυχοπλάκωμα που τείνει να γίνει μόνιμο υπόστρωμα στη διάθεσή μας...

Κάναμε όνειρα για το μέλλον, έστω κι αν ήταν άπιαστα...

Τώρα... απόλυτο σκοτάδι! 

Κανείς δε βλέπει καμία προοπτική... 

Κανένας πλέον δεν ελπίζει...

Αυτό χάσαμε... Την ελπίδα!!! 

Κάποιοι μας τάξανε πως έρχεται, αλλά μας εξαπάτησαν κι αυτοί...

Δε λέω να γυρίσουμε στα παλιά, αλλά χωρίς όραμα κι ελπίδα, δε θα μπορέσουμε να ζήσουμε!

Και μακάρι να βγω ψεύτης, αλλά δε μας βλέπω να επιβιώνουμε! 

Ως κράτος, όχι ως έθνος... 

Το ελληνικό έθνος μπόρεσε να επιβιώσει και χωρίς ελληνικό κράτος, για αιώνες, και για χιλιετίες ακόμα... 

Επιβίωσε από κατακτητές Ρωμαίους, Βυζαντινούς, Οθωμανούς...

Δεν ξέρω, ίσως αυτός ο θάνατος του ελληνικού

 κράτους, μακροπρόθεσμα να είναι μία ευκαιρία για μια πραγματική αναγέννηση του ελληνικού πολιτισμού, σε πιο υγιείς βάσεις.... Ίσως...

Δε νομίζω όμως πως εμείς θα την προλάβουμε... 

Θα ζήσουμε από δω και πέρα την φθορά, την καταπίεση, τη σήψη, τη σκλαβιά...

Με πνιγμένους λυγμούς ψιθυρίζω τους στίχους του ποιητή, "...αποχαιρέτα την Αλεξάνδρεια που χάνεις...".