Δευτέρα 21 Αυγούστου 2023

Το τέλος της Νέας Τάξης Πραγμάτων

 


*Του Δρ. Νικολάου Α. Παντελίδη
Διδάκτορα (
Ph.D.) των Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων

 

 

Σημειώστε μια ημερομηνία: 22-24 Αυγούστου 2023.

Σημειώστε μια τοποθεσία: Ντέρμπαν της Νοτίου Αφρικής.
Αύριο δηλαδή, ξεκινάει η αρχή του τέλους της Νέας Τάξης Πραγμάτων!
Και ξεκινάει συμβολικά από μία ήπειρο, που έχει υποφέρει τα πάνδεινα από την εκμετάλλευση των αποικιοκρατών και των επιγόνων τους, που ως σήμερα στην κυριολεξία ρουφούν το αίμα των Αφρικανών (και όχι μόνο αυτών), νέμονται των αμύθητων πλουτοπαραγωγικών τους πηγών, πάνω στις οποίες εν πολλοίς στηρίζουν την ευημερία τους, σπέρνουν δικτατορίες, πυροδοτούν εμφυλίους πολέμους, ακραία φτώχια, πείνα, ασθένειες, θάνατο, κι έτσι ωθούν τους κατοίκους της στην απελπισία και την απόγνωση με αποτέλεσμα, την με κάθε τρόπο και κάθε ρίσκο μετανάστευση, την οποία και πάλι οι επιτήδειοι την «οργανώνουν» με όρους δουλοκτητικού καθεστώτος!

Και όλα αυτά, στο όνομα της δήθεν «Δημοκρατίας», της δήθεν «Ελευθερίας», του «Αμερικάνικου Ονείρου», που όμως για σχεδόν όλους, πλην απειροελαχίστων εξαιρέσεων, γίνεται φοβερός εφιάλτης!
Το 15ο Φόρουμ των BRICS (Brazil, Russia, India, China, South Africa) που θα ξεκινήσει αύριο στο Ντέρμπαν, είναι το αποτέλεσμα μιας μακρόχρονης, αθόρυβης, προσεκτικής προσπάθειας, που ξεκίνησε το 2009 από τις προαναφερόμενες χώρες, για να βρούνε τρόπο να αντιμετωπίσουν την παντοκρατορία του Δυτικού Κόσμου, με την χυδαία μέθοδο επιβολής της, το New Order (Νέα Τάξη Πραγμάτων), όπου τα «Πράγματα» είμαστε όλοι εμείς, όπως εύστοχα επισήμανε ο αείμνηστος Τζίμης Πανούσης.
Αυτή η αθόρυβη διαδικασία, κρατώντας χαμηλό προφίλ, δεν προκάλεσε ανησυχία στις ιθύνουσες δυνάμεις του New Order, καθώς έμοιαζε περισσότερο με «ευσεβείς πόθους» ετερόκλητων και ανοργάνωτων δυνάμεων, κι έτσι δεν ανάγνωσαν καμία απειλή για την παντοκρατορία τους, συνεχίζοντας την αλαζονική συμπεριφορά τους…

Όμως, καταλύτης στις καταιγιστικές εξελίξεις του εγχειρήματος, αποτέλεσε ο πόλεμος στην Ουκρανία και ότι επακολούθησε!
Σ΄ αυτό το σημείο, ας ευλογήσουμε λίγο τα γένια μας…
Ίσως είμαι ο μοναδικός αναλυτής, που στην πρώιμη ανάλυση του πολέμου της Ουκρανίας που διακινδύνευσα να κάνω μόλις 72 ώρες μετά την εισβολή της Ρωσίας στις 24/2/2022,  προέβλεψα ότι η εξέλιξη αυτή, και ιδιαίτερα η αντίδραση της Δύσης με τις κυρώσεις και τον διεθνή απομονωτισμό που επέβαλαν στη Ρωσία, θα ενεργοποιήσει την «ξεχασμένη» συμμαχία των BRICS, και θα πυροδοτήσει ραγδαίες εξελίξεις. Έλεγα τότε (27/02/22):

[…η όλη κατάσταση έτσι όπως διαμορφώνεται, οξύνει περισσότερο τις σχέσεις της Ρωσίας με τη Δύση, και ωθεί τη μεγαλύτερη προσέγγιση της Ρωσίας με την Κίνα. Λαμβάνοντας υπόψη και την θετική για τη Ρωσία στάση στον ΟΗΕ και της Ινδίας (και των Αραβικών Εμιράτων), στο μυαλό μου ήρθε μια εικόνα που δεν άκουσα να αναφέρεται από άλλους αναλυτές.
Αναφέρομαι στην ξεχασμένη συμμαχία των 
B.R.I.C.S. (BrazilRussiaIndiaChinaSouth Africa), μία δια-ηπειρωτική πολύπλευρη συμμαχία γιγάντων, που αν ενεργοποιηθεί και προχωρήσει, θα πρόκειται για τη μεγαλύτερη υπερδύναμη με διαφορά σε όλον τον πλανήτη, που θα αλλάξει τα πάντα όπως τα ξέραμε μέχρι σήμερα!...]

(Δείτε όλη την ανάλυση εδώ: http://nikpantelidis.blogspot.com/2022/02/ )

Επίσης, αντίστοιχη θέση ανέπτυξα και στην τηλεοπτική εκπομπή της ΕΡΤ3 «Οξυγόνο 3», όπου ήμουν προσκεκλημένος στις 18/03/2022. (δείτε το βίντεο εδώ: https://nikpantelidis.blogspot.com/2022/03/3-3-18032022.html ).
Ενάμιση χρόνο μετά, η τότε εκτίμησή μου δείχνει να δικαιώνεται!

          Τι είναι όμως η περίφημη BRICS, και τι θα συμβεί στις 22 έως τις 25 Αυγούστου στο Ντέρμπαν;
Για όσους δεν το γνωρίζουν, η ονομασία B.R.I.C.S. προέρχεται από τα αρχικά των χωρών BrazilRussiaIndiaChina και South Africa. Για να αντιληφθείτε το μέγεθος, την δύναμη και την επιρροή που μπορεί να ασκήσει αυτή η συμμαχία όταν αναπτυχθεί επαρκώς, θα σας δώσω μόνο λίγους αντιπροσωπευτικούς αριθμούς:

Οι BRICS αντιπροσωπεύουν περισσότερους από 3,5 δισεκατομμύρια ανθρώπους, ήτοι το 42% του συνολικού παγκόσμιου πληθυσμού, εκτείνεται σε 4 ηπείρους κατέχοντας το 26,7% της συνολικής έκτασης της Γης, παράγει το 31,5% του παγκόσμιου ΑΕΠ και εκτιμάται ότι τα  τα συνδυασμένα συναλλαγματικά αποθέματα ανέρχονται σε 4 τρισεκατομμύρια δολάρια!

Εκτός αυτών των 5 χωρών, έχουν εκδηλώσει επίσημα την επιθυμία τους  για ένταξη στη συμμαχία 23 χώρες ακόμα, όπως: Αίγυπτος, Αιθιοπία, Αλγερία, Αργεντινή, Βενεζουέλα, Βιετνάμ, Βολιβία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Ινδονησία, Ιράν, Καζακστάν, Κούβα, Κουβέιτ, Λευκορωσία, Μαρόκο, Μπαγκλαντές, Μπαχρέιν, Νιγηρία, Ονδούρα, Παλαιστίνη, Σαουδική Αραβία, Σενεγάλη και Ταϊλάνδη. Επισημαίνεται ότι στο παρελθόν ενδιαφέρον συμμετοχής εξέφρασε και η Τουρκία, κάτι που μας αφορά άμεσα!

Στις αρχές της δεκαετίας του 2000, οι χώρες, οι οποίες ανήκαν στις αναδυόμενες αγορές, παρουσίαζαν αλματώδη οικονομική ανάπτυξη, πολύ μεγαλύτερη από αυτή των μεγάλων οικονομιών των πλούσιων χωρών. Αυτό οδήγησε στη δημιουργία ενός νέου οικονομικού όρου για να περιγράψει τις οικονομίες των χωρών αυτών, ο οποίος πήρε το όνομά του, BRIC, από τα αρχικά των 4 χωρών (πλην της Ν. Αφρικής που προσχώρησε στη συμμαχία αργότερα το 2010).

Οι BRICs πραγματοποίησαν την πρώτη επίσημη σύνοδο κορυφής τους στις 16 Ιουνίου 2009, στο Αικατερίνμπουργκ της Ρωσίας. Ο κεντρικός στόχος της συνόδου κορυφής σχετιζόταν με τη βελτίωση της τρέχουσας παγκόσμιας οικονομικής κατάστασης και το πώς οι τέσσερις χώρες μπορούν να συνεργαστούν καλύτερα στο μέλλον, καθώς και μια γενικότερη ώθηση για τη μεταρρύθμιση των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων. Υπήρξε επίσης συζήτηση γύρω από το πώς οι αναδυόμενες αγορές, όπως τα μέλη του BRIC, θα μπορούσαν να συμμετέχουν περισσότερο στις παγκόσμιες υποθέσεις στο μέλλον. Στον απόηχο της συνόδου κορυφής, οι BRICs δήλωσαν ότι υπήρχε ανάγκη για ένα νέο παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα που να είναι «διαφοροποιημένο, σταθερό και προβλέψιμο». Η δήλωση που κυκλοφόρησε δεν έκανε μια άμεση επίθεση στην επικρατούσα αντίληψη για την «κυριαρχία» του αμερικανικού δολαρίου, κάτι για το οποίο οι Ρώσοι άσκησαν κριτική. Ωστόσο, οδήγησε σε πτώση της αξίας του δολαρίου έναντι άλλων μεγάλων νομισμάτων.

Η Νότια Αφρική έγινε επίσημα δεκτή ως κράτος-μέλος στις 24 Δεκεμβρίου 2010, μετά από επίσημη πρόσκληση από την Κίνα και τις άλλες 3 χώρες να ενταχθεί στην ομάδα. Έτσι η ομάδα μετονομάστηκε σε BRICS, προσθέτοντας το γράμμα "S" στο υπάρχον αρκτικόλεξο (από το South Africa).

Στη συνάντησή των BRICS στο Ντέρμπαν της Νότιας Αφρικής τον Μάρτιο του 2013, οι πέντε χώρες συζήτησαν την ίδρυση μιας «Αναπτυξιακή Τράπεζα» που θα χρηματοδοτεί κυρίως έργα υποδομής και θα έχει αρχικό κεφάλαιο 50 δισεκατομμύρια δολάρια, 10 δισεκατομμύρια από κάθε χώρα. Την συμφωνία χαιρέτησε η Παγκόσμια Τράπεζα, δηλώνοντας έτοιμη να συνεργαστεί στενά με τη νέα τράπεζα. Η συμφωνία για την ίδρυση της, ύστερα από την επίλυση διαφωνιών πάνω σε οργανωτικά θέματα, ευοδώθηκε τελικά το 2014, κατά την έκτη συνάντηση των BRICS στη Φορταλέζα της Βραζιλίας.

Το αρχικό κεφάλαιο της τράπεζας κυμαίνεται μεταξύ των 40 με 80 δισεκατομμυρίων ευρώ, με κεντρική θέση να κατέχει η Κίνα ως ο μεγαλύτερος κάτοχος συναλλαγματικών αποθεμάτων. Η έδρα της συμφωνήθηκε να βρίσκεται στη Σανγκάη, ενώ την προεδρία της για τα πρώτα 5 χρόνια ανέλαβε η Ινδία. Παράλληλα συμφωνήθηκε η δημιουργία ενός αποθεματικού ταμείου ασφαλείας, με διαθέσιμα 75 με 100 δισεκατομμύρια ευρώ, στο οποίο θα μπορούν να προσφύγουν οι 5 χώρες σε περίπτωση προβλημάτων με τους ισολογισμούς τους. Η τράπεζα θα επενδύει σε έργα ανάπτυξης στα κράτη-μέλη της ένωσης. Αυτά μέχρι πρόσφατα…

Τι είναι όμως αυτό που αναμένεται να συμβεί στις 22 Αυγούστου και θα είναι η απαρχή του τέλους της Νέας Τάξης Πραγμάτων, που αναφέρουμε και στον τίτλο του άρθρου;

Μην περιμένατε πάντως, καμία ένοπλη επανάσταση, σαν αυτές που συνηθίσαμε τους προηγούμενους αιώνες!

Αναμένεται να παρθούν αποφάσεις, που σταδιακά και σε εύλογο χρονικό διάστημα, θα αλλάξουν τον συσχετισμό των δυνάμεων στη διεθνή σκακιέρα, θα σπάσουν το μονοπώλιο του παγκόσμιου οικονομικού και πολιτικού ελέγχου και κυριαρχίας που ασκούσε μέχρι τώρα η Δύση, και που τα τελευταία χρόνια άρχισε να γίνεται όλο και πιο προβληματικός!
Στη συνδιάσκεψη λοιπόν του Ντέρμπαν, όπως αναμένεται:

1)    Θα γίνει διεύρυνση της συμμαχίας με τις εν αναμονή αιτούσες χώρες, που θα εμπλουτίσουν ακόμη περισσότερο την ισχύ της,

2)    Θα θέσουν τις βάσεις για τη μελλοντική δημιουργία κοινού νομίσματος των BRICS, ως αντίπαλο δέος του δολαρίου, το οποίο θα έχει αντίκρισμα στις πλουτοπαραγωγικές πηγές των χωρών και όχι τον «αέρα», όπως διαμορφώθηκε το διεθνές δολαριοκεντρικό νομισματικό σύστημα μετά την αποσύνδεση του δολαρίου από τον χρυσό, το 1971. Αυτή η προοπτική βέβαια απαιτεί χρόνο, καθώς οι μισές περίπου παγκόσμιες συναλλαγές γίνονται σε δολάρια, ένα νόμισμα όμως, το οποίο φθίνει τόσο ως συναλλακτικό, όσο και ως αποθεματικό μέσο. Όμως υπάρχουν γεγονότα (όπως ο πόλεμος της Ουκρανίας που αναφέραμε παραπάνω), που λειτουργούν ως επιταχυντές των εξελίξεων!
Πάντως, άμεση πρόθεση φαίνεται να είναι, οι χώρες της συμμαχίας σε πρώτη φάση να χρησιμοποιούν στις μεταξύ τους συναλλαγές τα εθνικά τους νομίσματα, με την υποστήριξη της Αναπτυξιακής Τράπεζας των BRICS, παρακάμπτοντας το διεθνές διατραπεζικό σύστημα Swift (Society for Worldwide Interbank Financial Telecommunication), καθώς και το δολάριο.

 

Όλα αυτά, σε συνδυασμό με:

- την απόφαση πολλών πρώην αποικιών, κυρίως στην Αφρική, να ανατρέψουν, σθεναρά και συντονισμένα, τις σχέσεις εκμετάλλευσης που ασκούν ακόμη επάνω τους οι πρώην αποικιοκράτες,

- καθώς και οι κοσμογονικές εξελίξεις που δρομολογούνται στον τομέα της υψηλής τεχνολογίας που καλπάζει, αλλά και στον ενεργειακό τομέα, με τη μετάβαση σε νέες μορφές ενέργειας (ηλεκτροκίνηση, υδρογόνο, και ίσως κι άλλες, που ακόμα δεν ανακοινώνονται), θα ανατρέψουν τα πάντα έτσι όπως τα γνωρίζαμε μέχρι τώρα!


Δεν ξέρω αν όλες αυτές οι εξελίξεις, θα αλλάξουν τον κόσμο προς το καλύτερο ή προς το χειρότερο, αλλά το σίγουρο είναι ότι το υφιστάμενο σύστημα εξουσίας είναι προβληματικό και έχει φτάσει στα όριά του.
Επίσης δεν είναι ξεκάθαρο ποια είναι «η σωστή μεριά της ιστορίας» στην οποία θα πρέπει να βρεθούμε, καθώς μπορεί να λέγεται ότι «την ιστορία την γράφουν πάντα οι νικητές», αλλά η εθνική μας εμπειρία από τον τελευταίο παγκόσμιο πόλεμο, μας έχει αποδείξει ότι οι «ηττημένοι» (π.χ. Γερμανία), μπορεί τελικά να είναι πιο ευνοημένοι σε σχέση με ορισμένους «νικητές» (π.χ. Ελλάδα)…

Ας είμαστε επομένως προετοιμασμένοι για να διεκδικήσουμε τη θέση μας στο καινούριο σκηνικό που διαμορφώνεται, και ας πάψουμε να είμαστε τόσο «χατζηαβάτικα» θα έλεγα, δεδομένοι, διακηρύττοντας ότι «ανήκομεν εις την Δύσιν» ή την Ανατολή ή οποιοδήποτε άλλο σημείο του ορίζοντα, γιατί ακόμα και η «πολιτική πολικότητα» της Γης είναι πιθανόν να αλλάξει!

Μας περιμένουν ή μεγάλες ελπίδες ή μεγάλες απογοητεύσεις! Το σίγουρο είναι πως δε θα πλήξουμε! Αναμένουμε λοιπόν… 

Κυριακή 21 Μαΐου 2023

Για τις δύο Ωραίες Ελενίτσες μου!

 




Αν και ο Τρωικός Πόλεμος έγινε για την Ωραία Ελένη, ο προπάππος μας ο Όμηρος, πουθενά δεν αναφέρει στοιχεία για την ομορφιά της! 

Πουθενά δεν αναφέρει αν ήταν ξανθιά, μελαχρινή ή ρούσα...

Πουθενά δεν αναφέρει το χρώμα των ματιών της και το σχήμα του προσώπου της...

Πουθενά δεν αναφέρει αν ήταν ψηλή ή μικροκαμωμένη, ζουμερή ή αδύνατη...

Κι αυτό το έκανε συνειδητά επί τούτου, για να αφήσει ελεύθερη τη φαντασία του κάθε αναγνώστη, να πλάσει την Ωραία Ελένη σύμφωνα με τις νόρμες ομορφιάς που έχει ο καθένας!

Το ασύλληπτο μέγεθος της ομορφιάς της Ωραίας Ελένης αφήνει να εννοηθεί ο άγιος Όμηρος, μόνο σε ένα σημείο στην Ιλιάδα, όπου καθόντουσαν κάπου στην Τροία μια παρέα σοφών γερόντων  ένα δειλινό, και καθώς συζητούσαν, αναρωτιόντουσαν αν άξιζε να γίνεται τέτοιος πόλεμος και τέτοιος χαλασμός για μια γυναίκα. Άν άξιζε να σκοτώνονται για χάρη της τόσα και τόσα παλικάρια, όσο όμορφη κι αν ήταν αυτή...

Ήταν σούρουπο, κι εκείνη τη στιγμή βγήκε για την απογευματινή της βόλτα στα τείχη η Ωραία Ελένη. Κάποια στιγμή κοντοστάθηκε για να αγναντεύσει τη θάλασσα, λουσμένη στο φως του δειλινού, καθώς το αεράκι ανέμιζε τον αραχνοΰφαντο χιτώνα της... 

Οι γέροντες έστρεψαν τα κεφάλια τους προς αυτήν κι αφέθηκαν να την κοιτάνε σα μαγεμένοι για ώρα, με μάτια υγρά από τη συγκίνηση... Όταν συνήλθαν, γύρισαν τα κεφάλια και συμφώνησαν ομόφωνα μεταξύ τους,  πως πράγματι αξίζει κάθε θυσία γι αυτή τη γυναίκα!


Στα χνάρια της συνονόματής σας, της Ωραίας Ελένης, βαδίζετε κι εσείς καρδούλες μου, κι αξίζετε κάθε θυσία που κάνω για την ομορφιά της μορφής σας και της ψυχούλας σας! 

Να ζήσετε αστέρια μου, να ευτυχήσετε και να σας καμαρώνω πάντα συγκινημένος, όπως οι σοφοί γέροντες της Τροίας!

Σάββατο 6 Μαΐου 2023

Keep walking...


 Ο ιστορικός του μέλλοντος (αν υπάρξει μέλλον), δε θα κατακρίνει τόσο τους ανίκανους, ανεπαρκείς και ανάξιους πολιτικούς που έλαχε να μας κυβερνάνε αυτά τα δύσκολα χρόνια, αλλά το απαθές, βουβό, εγκληματικά ανεκτικό πλήθος, βολεμένων και ηθικά αλλοτριωμένων ή τρομοκρατημένων από τα ΜΜΕ και λουφαγμένων μοιρολατρών, που δεν έκαναν τίποτα για να ανατρέψουν αυτή την κατάσταση...


Νιώθω να πνίγομαι ανάμεσα σ' αυτόν το σαθρό, σαρακιασμένο "δάσος" μαζανθρώπων, κι έχω κουραστεί να βαδίζω αντίθετα από τη φορά που τους καθοδηγεί το σύστημα σαν υπνωτισμένα ζόμπι, προσπαθώντας να βρω μια διέξοδο προς την αξιοπρέπεια, την προκοπή και την υπερηφάνεια...

Και ξέρω πολύ καλά ότι αν αφεθώ, θα με ποδοπατήσουν ή θα με συμπαρασύρουν μαζί τους κάνοντάς με ίδιο μ' αυτούς!


Πέμπτη 2 Φεβρουαρίου 2023

Αντί μνημοσύνου για τον αδικοχαμένο Άλκη Καμπανό

 Σας (ξανά)παρουσιάζω σε μια τριλογία το δικό μου δριμύ κατηγορώ, έτσι όπως το διατύπωσα την ημέρα που σκοτώσανε τον Άλκη Καμπανό, οι 12 χρήσιμοι ηλίθιοι, θύματα κι αυτοί του τερατώδους συστήματος που όλοι μας αφήσαμε να γιγαντωθεί και να μας πνίξει! Έτσι, σαν ένα δικό μου μνημόσυνο, μήπως και ταρακουνηθούν κάποιοι...

ΚΑΤΗΓΟΡΩ 1ο:
Γιατί κλαίτε κι οδύρεστε για τον χαμό του 19χρονου από ανεγκέφαλους χούλιγκανς;
Που ήσασταν όταν τις ομάδες τις αναλάμβαναν ναρκέμποροι, πιστολάδες, λαμόγια και αλητήριοι τύποι, και φτιάχνανε οπαδικούς στρατούς για να τους χρησιμοποιούν ως μοχλούς πίεσης για τα συμφέροντά τους;
Που ήσασταν όταν η νομοθετική, εκτελεστική και δικαστική εξουσία μετατρέπονταν σε ορντινάτσα των συμφερόντων τους;
Που ήσασταν όταν ανεχόσασταν να βλέπετε τον νοικοκύρη, τον εργαζόμενο, τον επιστήμονα, τον καλό χριστιανό, τον έφηβο, να αφήνει έξω από τη θύρα του γηπέδου την ανθρώπινη ταυτότητά του, και μπαίνοντας μέσα να μετατρέπεται σε όχλο, αφηνιασμένο ζώο, που βρίζει χυδαία, σπάζει καθίσματα, πετάει αντικείμενα σε κεφάλια, αλληλοδέρνεται με τους ομοίους του για ένα σφύριγμα, για ένα φάουλ, για μία φανέλα, ενώ έξω από το γήπεδο κάθεται σαν κότα να τον "πηδάει" το αφεντικό του, η εξουσία, οι ξένοι δυνάστες μας, ο κάθε τυχάρπαστος, χωρίς να βγάζει κιχ και φιλώντας τους και τον πισινό για να τους ευχαριστήσει...
Όλοι εμείς σκοτώσαμε τον 19χρονο, γιατί επιτρέψαμε, ο καθένας μας με τον τρόπο του, να δημιουργηθούν οι δολοφόνοι του!
Φτάνει πια η υποκρισία...
Αηδίασα!!!

ΚΑΤΗΓΟΡΩ 2ο:
Να και ποιοί άλλοι ευθύνονται! Ο οπαδικός ( και όχι αθλητικός) Τύπος!
Με πηχαία γράμματα στα πρωτοσέλιδα, με χυδαίες εκφράσεις, σπερνουν το μίσος στα μυαλά των παιδιών, το φουντώνουν και στην ουσία οπλίζουν τα χέρια τους για αποτρόπαια εγκλήματα!
Που είναι η ΕΣΗΕΑ; Που είναι οι αρχές δεοντολογίας που επιτρεπουν σε όλες αυτές τις πολύχρωμες, σαν κουρελούδες, κωλοφυλλάδες, να μολύνουν τα μυαλά των ήδη τρελαμένων οπαδών; Τι θετικό προσφέρουν που να ισοσταθμίζει τη ζημιά που κάνουν, και δεν τις κλείνουν;
Ναι να τις κλείσουν, αφού δεν μπορούν να ενημερώσουν σωστά και να προάγουν το φίλαθλο πνεύμα!

ΚΑΤΗΓΟΡΩ 3ο:
Να! Καραγκιόζηδες σαν κι αυτόν, που οι πρόεδροι των ομάδων τους πληρώνουν και τα κανάλια τους υπερπροβάλλουν σε ολες τις εκπομπές, αυτοί είναι που φανατίζουν τους νέους και διαμορφώνουν τα ήθη!
Μην κολλάτε στο χρώμα της μπλούζας ή στη φάτσα που βλέπετε! Τσουκαλάδες υπάρχουν σε όλες τις ομάδες και χαίρουν και εκτιμήσεως!
Κι εσύ θλιβερέ τηλεθεατή κάτσε και χαζογέλα με τα καραγκιοζηλίκια που κάνει ο κάθε Τσουκαλάς, ενώ ο γιός σου τον έχει ως πρότυπο!
Άντε γειά!

Τετάρτη 11 Ιανουαρίου 2023

Περί "Ελγινίων", "Μαρμάρων" και "Γλυπτών"...



Δεν είναι "Ελγίνια μάρμαρα"!

Ως πότε θα μνημονεύουμε το όνομα του βάνδαλου Βρετανού κλέφτη;


Δεν είναι ούτε σκέτα "Μάρμαρα του Παρθενώνα"! Είναι πολύ υποτιμητικό να αναφερόμαστε σ' αυτά, σα να ήταν απλές πέτρες...


Δεν είναι ούτε κάν "Γλυπτά του Παρθενώνα"! Δεν είναι σωστό να εξομοιώνονται με οποιαδήποτε έργα τέχνης!


Είναι τα απόλυτα  σύμβολα του Ελληνικού Πολιτισμού, το συμπύκνωμα του πολιτισμικού οργασμού που συνέβη στην Ελλάδα σ' εκείνον τον μακρυνό Χρυσό Αιώνα και των πέριξ αυτού ελάχιστων αιώνων, που έθεσαν τις βάσεις σε ότι ονομάζεται Πολιτισμός: φιλοσοφία, επιστήμες, τέχνες, και ότι άλλο εξευγενίζει την ανθρώπινη οντότητα, και την κάνει να ξεχωρίζει θετικά από τα υπόλοιπα έμβια όντα!

Είναι το απόλυτο σύμβολο του μεγαλείου του ανθρώπινου γένους, που μέσα από το Ελληνικό Πνεύμα απέδειξε για πόσο σπουδαία πράγματα είναι ικανό, αλλά ταυτόχρονα απέδειξε και πόσο χαμηλά μπορεί να πέσει αν απομακρυνθεί από το Ήθος των Ελληνικών Αρετών!

Ναι, είναι σύμβολα του Παγκόσμιου Πολιτισμού, δηλαδή στην ουσία Σύμβολα του Ελληνικού Πολιτισμού, καθώς μόνο οι Έλληνες ήταν Πολίτες (απ' όπου προέρχεται και η λέξη "πολιτισμός") εφόσον δημιούργημα της Ελληνικής Σκέψης ήταν η Δημοκρατία, το μοναδικό πολίτευμα που έχει Πολίτες! Όλες οι άλλες κρατικές δομές που εφάρμοσαν οι άλλοι λαοί είχαν υπάκουους και άβουλους Υπηκόους!

Αν κατανοήσουμε σε βάθος αυτήν την αλήθεια, τότε θα συνειδητοποιήσουμε το βάρος της κληρονομιάς που φέρουμε, και θα προσπαθήσουμε με ολες μας τις δυνάμεις, ο καθένας από το μετερίζι του, να φανεί άξιος θεματοφύλακας, αλλά και άξιος συνεχιστής της!

Τρίτη 27 Δεκεμβρίου 2022

Μεθεόρτια μελαγχολία...

 



Πέρασαν κι αυτά τα Χριστούγεννα, τα πρώτα ελεύθερα Χριστούγεννα μετά την πανδημία...

Όμως, πόσο πραγματικά ελεύθερα Χριστούγεννα ήταν;

Ήταν πράγματι ελεύθερα από τη σκλαβιά του δήθεν, του ψεύτικου, του προσποιητού;

Ήταν πράγματι ελεύθερα από την κακογουστιά της υπερβολης;

Ήταν πράγματι ελεύθερα από τα εκατομμύρια λαμπιόνια που αναβοσβήνουν, αλλά που δεν μπορούν να φωτίσουν το σκότος των μυαλών μας;

Ήταν πράγματι ελεύθερα από τις ατέλειωτες πιατέλες των γλυκών και των γκουρμέ εδεσμάτων, που δεν είναι ικανά όμως να μας κάνουν να νιώσουμε την πραγματική γεύση της ζωής;

Ήταν πράγματι ελεύθερα από την εποχιακή και ενοχική "αγάπη" και φιλανθρωπία που ξαφνικά πλημμυρίζει τους πάντες, η οποία όμως θα σβήσει όταν σβήσουν και τα εορταστικά λαμπιόνια και θα πακεταριστεί μαζί με τα άλλα ψεύτικα στολίδια στο πατάρι, για να είναι έτοιμα προς χρήση την επόμενη χρονια;

Μ' αυτές τις μεθεόρτιες καταθλιπτικές σκέψεις, οδεύουμε προς την πρωτοχρονιά για να γιορτάσουμε (άραγε τι;), και να ανταλλάξουμε ουτοπικές ευχές, που τίποτα δεν προμηνύει ότι θα πραγματοποιηθούν, γιατί τίποτα δεν πάει καλά σ' αυτόν το τερατώδη κόσμο που φτιάξαμε!

Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου 2022

Ευσεβείς πόθοι..



Βρε, βρε, βρε πως αλλάζουν οι καιροί!

Ήγγικεν γαρ το πλήρωμα του χρόνου, που οι θεωρίες των "ουτοπιστών", των "αθεράπευτα ρομαντικών" και των "αιθεροβαμόνων", αποδεικνύονται οι μόνες ρεαλιστικές λύσεις στο τέλμα που μας έριξε η επικρατούσα φρενίτιδα με τη συνεχή, ατέρμονη και με κάθε κόστος, ΑΝΑΠΤΥΞΗ, με σκοπό το εμμονικό κυνήγι της ΜΕΓΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ ΚΕΡΔΟΥΣ!

Να παράγουμε όσο γίνεται περισσότερα, αδιαφορώντας για την αναγκαιότητα και τη χρησιμότητα των παραγόμενων προϊόντων, και αδιαφορώντας επίσης για το αν έχουμε επάρκεια φυσικών πόρων γι αυτή την ασταμάτητη παραγωγή των πάντων, χρήσιμων και μη!

Και η συνεχής αύξηση της κατανάλωσης, ή πιο σωστά της άμετρης, αλόγιστης υπερκατανάλωσης, για να δημιουργούνται χρηματικά υπερκέρδη, είχε αναχθεί σε αυτοσκοπό! Υπερκέρδη, τα οποία όμως δεν μοιράζονταν στην κοινωνία για τη βελτίωση του συλλογικού υλικού αλλά και ψυχοπνευματικού της επιπέδου, αλλά τα νέμονταν μια ελίτ, που δε χόρταινε ποτέ και με τίποτα!

Τυφλωμένοι όμως από τον πυρετό του κέρδους, κανείς δεν έβλεπε ότι αυτή η "λογική" δεν οδηγεί πουθενά! Ή μάλλον οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην αυτοκαταστροφή μας! Κανείς, εκτός από τους λίγους προαναφερόμενους "τρελούς" που μιλούσαν για ΑΠΟΑΝΑΠΤΥΞΗ (Degrowth, décroissance).

Μην μπερδεύετε τον όρο με την "υπανάπτυξη", δηλαδή την τεχνολογική και κοινωνικοοικονομική υστέρηση που παρουσιάζουν οι χώρες του λεγόμενου Τρίτου Κόσμου.

Η Αποανάπτυξη σημαίνει τη συνειδητοποίηση του ανθρώπου ότι είναι ένας απλός κρίκος της Φυσικής Αλυσίδας, αναγνωρίζει και σέβεται τους Φυσικούς Νόμους, αντιλαμβάνεται την ανεπάρκεια των Φυσικών Πόρων, και προσαρμόζει τη ζωή του με βάση αυτά τα δεδομένα. Και μάλιστα, αυτή την επιλογή δεν την κάνει μόνο από ανάγκη, αλλά ύστερα απο βαθιά φιλοσοφική αναζήτηση που τον οδηγεί στην αυτοσυνειδησία, την αναγνώριση της ομορφιάς της απλότητας, και την υιοθέτηση του φυσικού τρόπου ζωής, που είναι εναρμονισμένος με το περιβάλλον, και δίνει έμφαση στην ψυχοπνευματική ολοκλήρωση του ανθρώπου. Δίνει άλλη έννοια στην ποιότητα της ζωής, αποσυνδέοντάς την από την ποσότητα των υλικών αγαθών που έχουμε στην κατοχή μας, χτυπώντας έτσι τη ματαιοδοξία του ανθρώπου και το σύνδρομο έλλειψης κορεσμού. Με άλλα λόγια, δίνει έμφαση στον δείκτη "Κατά κεφαλήν ευτυχίας" και όχι στο "Κατά κεφαλήν εισόδημα"!

Δεν τρέφω αυταπάτες.

Η αλλαγή στάσης απέναντι στην "κατανάλωση" και την "ανάπτυξη" δεν την προκάλεσε ο ξαφνικός ασπασμός της Επικούρειας φιλοσοφίας, και η αίφνης συνειδητοποίηση του λάθους δρόμου που είχαμε τραβήξει ως ανθρωπότητα...

Αποτελεί μια αναγκαιότητα λόγω της οξείας ενεργειακής κρίσης που προέκυψε, και εντάθηκε με αφορμή τον Ρωσοουκρανικό πόλεμο. 

Δεν επιλέξαμε ξαφνικά να γίνουμε ενάρετοι και μετρημένοι...

Έστω κι έτσι όμως, είναι μια ευκαιρία να απεξαρτηθούμε από ένα σωρό περιττά πράγματα που μέχρι τώρα θεωρούμε "απαραίτητα" για τη ζωή μας, και να διαπιστώσουμε ότι τελικά μπορούμε να ζήσουμε, και μάλιστα πολύ καλύτερα, χωρίς αυτά! Να ξαναανακαλύψουμε το μέτρο, τον ορθολογισμό, την αυτάρκεια, την ολιγάρκεια, αρετές που είχαμε απολέσει, στο ξέφρενο κυνήγι του μάταιου!

Και που ξέρετε; Μπορεί να μας αρέσει αυτός ο τρόπος ζωής και να μη ξαναθελήσουμε να επιστρέψουμε στον δρόμο της αυτοκαταστροφής που είχαμε πάρει!

Σάββατο 3 Σεπτεμβρίου 2022

Μια συνηθισμένη μέρα στο βουνό των θεών

 


Το πρωινό ξύπνημα στον Όλυμπο δεν είναι μια οδυνηρή διαδικασία όπως στην πόλη. Ανοίγω την πόρτα μου και βρίσκομαι κατευθείαν μέσα στη φύση! Καλημερίζω τον Απόλλωνα που ξεπροβάλλει από την απέναντι βουνοκορφή και μου χαμογελάει. Απολαμβάνω τον καφέ μου κάτω από τα δέντρα καθώς το φρέσκο αεράκι του βουνού γεμίζει τα πνευμόνια μου! Η Άρτεμις μου στέλνει την καλημέρα της με ένα σκιουράκι, αλλά η Κίρκη το εξελαβε ως απιστία, κι άρχισε να το γαυγίζει, ώσπου το τρόμαξε.

Το ζυμωτό ψωμί και η σπιτική μαρμελάδα από ντόπια φρούτα, έχουν άλλη γεύση...

Γεμάτος ενέργεια, σηκώνομαι να αδράξω τη μέρα μου, αλλά χωρίς το άγχος της πόλης και τους καταπιεστικούς ρυθμούς της αστικής καθημερινότητας.

Το έργο που πρέπει να εκτελέσω σήμερα είναι η κατασκευή ενός υποστέγου που έριξε κάτω ο περσινός χιονιάς. 

Σε λίγο φτάνει ο Παναγιώτης, ο συνταξιούχος δάσκαλος και επιδέξιος τεχνίτης που προσφέρθηκε ευγενικά, ως άλλος Ήφαιστος, να με βοηθήσει σ' αυτό το έργο! Για την ακρίβεια, αυτός θα είναι ο μάστορας κι εγώ ο βοηθός που μαθητεύω κοντά του...

Η δουλειά ξεκινά, και στα διάφορα τεχνικά προβλήματα που συναντούμε επικαλούμαστε τη φωτιση της σοφής θεάς Αθηνάς.... Τελικά, ο προπαππους μας ο Πυθαγόρας με το θεώρημά του εφαρμοσμενο στην πράξη, μας δίνει τη λύση. 

Το εργο προχωρά, αλλά εδώ αφεντικό δεν είσαι εσύ, αλλά τους ρυθμούς της δουλειάς σου τους επιβάλλει ο καιρός ο γιός του Ποσειδώνα!

Οι διαθέσεις του καιρού σήμερα πορομηνύονται άστατες. Τον αρχικό λαμπρό ήλιο τον διαδέχεται η συννεφιά και δεν αργούν να ακουστούν και βροντές από τις γύρω κορφές. Φαίνεται πως ο Δίας έστησε πάλι καυγαδάκι με την ζηλιάρα Ήρα. Ευτυχώς, ώσπου να φουντώσει ο θεϊκός καυγάς και να πέσουν οι πρώτες σταγόνες, καταφέραμε να ολοκληρώσουμε ένα σημαντικό μερος της δουλειάς. Η ευεργετική βροχούλα μας ανάγκασε να μαζέψουμε βιαστικά τα εργαλεία και να αναζητήσουμε μια στρέχα για να προστατευτούμε από την νεροποντή.

Μεσημέριασε, και η ώρα καλεί τον αμπελοστεφανομένο Διονύσο! 

Το Άγιο τσιπουράκι ρέει στα ποτήρια και οι σπονδές υψώνονται στα ουράνια! Ο μεζές λιτός από τον μπαχτσέ του Παναγιώτη, λίγη φέτα και ότι άλλο πρόχειρο βρέθηκε διαθέσιμο! Όμως η ουσία αυτής της ιεροτελεστίας δε βρίσκεται στα υλικά, αλλά στο σμίξιμο των πνευμάτων! Το τσιπουράκι έλυσε τους ενδοιασμούς και τις γλώσσες και η συζήτησή μας περιπλανήθηκε ευχάριστα σε θέματα κοινού ενδιαφέροντος, και ήταν πάρα πολλά αυτά! Ανταλλάξαμε πολιτικές και φιλοσοφικές αντιλήψεις, εμπειρίες από το στρατό, τις περιπέτειες μου στην Ουκρανία και τη Ρωσία, ιδέες για την κοινή μας αγάπη, την Καλλιπεύκη, κι όλα αυτά με τη συνοδεία εκλεκτών τραγουδιών που κι αυτά τροφοδοτούσαν τη συζήτηση μας.

Ο χρόνος κυλούσε ευχάριστα και όσο μας κυρίευε το ιερό απόσταγμα της αμπέλου η πνευματική επικοινωνία μετουσιώθηκε σε μια από καρδιάς εξομολόγηση, που σφυριλάτησε μια ουσιαστική φιλία.

 Όμως όλα τα ωραία τελειώνουν κάποτε κι έτσι, ξεμένοντας από "καύσιμα", αποφασίσαμε να αποσυρθούμε στα ησυχαστηριά μας. Άλλωστε έχουμε αφήσει μια δουλειά στη μέση, κι αύριο θα ξημερώσει μια καινούρια υπέροχη μέρα...

Έτσι ήσυχα κυλά ο χρόνος μας στην ωραία Καλλιπεύκη, κι αυτή η γαλήνια ομορφιά που πλημμυρίζει τις καρδιές μας, μας δίνει δύναμη για να αντιμετωπίσουμε τον δυσκολο χειμώνα που πλησιάζει απειλητικά...

Τρίτη 23 Αυγούστου 2022

Ένα παραμύθι... από το μέλλον!

 



Συνηθως τα πραμύθια ξεκινούν με τη φράση "Μια φορά κι έναν καιρό..." και διηγούνται μια ιστορία που συνέβη στο παρελθόν που μπορεί να είναι αληθινή, μπορεί όμως να είναι και μυθοπλασία.

Εγώ όμως σήμερα βίωσα ένα φανταστικό ταξίδι στο μέλλον, που έμοιαζε με παραμύθι, βλέποντας μια φωτογραφία που τράβηξε ο "εξ αγχιστείας" συγχωριανός μου Nikiforos Lampiris , που δείχνει το οροπέδιο της Καλλιπεύκης γεμάτο με πρωινή ομίχλη, δίνοντας την ψευδαίσθηση ότι η αρχαία λίμνη Ασκουρίς, που αποξηράνθηκε το 1911, με έναν μαγικό τρόπο είχε ξανασυσταθεί!

Αυτή η φωτογραφία έφερε στο μυαλό μου σαν όραμα, πιθανές εικόνες από το μέλλον, όταν επιτέλους κάτοικοι και αρχές θα καταφέρουν να πεισθούν ότι η ανασύσταση της λίμνης Ασκουρίδας θα είναι σωτήρια λύση, όχι μόνο για την επιβίωση του χωριού, που βρίσκεται σε δραματικά φθήνουσα πορεία, αλλά και για την αξιοποίηση των σημαντικών συγκριτικών πλεονεκτημάτων που έχει ο τόπος, προς όφελος ΟΛΩΝ των κατοίκων και όχι μόνο.

Μέσα στο ομιχλώδες τοπίο της φωτογραφίας, είδα να ξεχωρίζουν νεροβούβαλα που τα έφεραν οι ντόπιοι κτηνοτρόφοι από τη λίμνη Κερκίνη, όπου σήμερα εκτρέφονται με μεγάλη επιτυχία. Το κρέας τους, το γάλα τους και τα παράγωγα προϊόντα από αυτά, είδα να παρασκευάζονται σε πρότυπα συγχρονα σφαγεία και πιστοποιημένα εργαστήρια που κατασκευαστηκαν στην Καλλιπεύκη με ευρωπαϊκά προγράμματα και που απασχολούν πολλούς νέους της περιοχής. Τα προϊόντα αυτά μάλιστα, μαζί με τα εξαιρετικής ποιότητας αιγοπρόβεια προϊόντα της περιοχής, πωλούνται πανάκριβα στα καλύτερα ντελικατέσεν του εξωτερικού φέρνοντας πολύ χρήμα στους ντόπιους παραγωγούς!

Πιο πέρα, στις όχθες της ομιχλώδους λίμνης, είδα τουρίστες από τα πέρατα του κόσμου που τους αρέσει ο φυσιολατρικός τουρισμός, να καλπάζουν με τα άλογα που εκτρέφουν στα νεότευκτα ράντσα τους κάποιοι πρώην βοσκοί της Καλλιπευκης, που τώρα αναβαθμίστηκαν σε ιδιοκτήτες ράντζων, όπου εκτρέφουν άλογα για αναψυχή και θεραπευτική ιππασία! 

Στο κέντρο της λίμνης είδα κάτι ψαράδες που άπλωναν τα δίχτυα τους για να ψαρέψουν εξαιρετικής ποιότητας ψάρια, καραβίδες, πέστροφες, οξύριγχους, ψαρια απο το Βλαδιβοστόκ της Σιβηρίας, από τα οποία παράγεται το  χαβιάρι, άλλο ένα νέο προϊόν ΠΟΠ της περιοχής, εφάμιλλο  σε ποιότητα με το αυγοτάραχο Μεσολογγίου! Όλα αυτά τα αλιεύματα, αναπτύχθηκαν στη λίμνη μετά από μελέτες των επιστημόνων του Ιδρύματος Γουλανδρή, που έχει αναλάβει την διαμόρφωση της χλωρίδας και της πανίδας στον υδροβιότοπο της λίμνης. 

Και ολα αυτά τα προϊόντα μπορεί να τα γευτεί κάνεις στα γραφικά ταβερνάκια ή να τα βρεί στα ράφια των καταστημάτων της Καλλιπεύκης που άνοιξαν οι κάτοικοι για να εξυπηρετήσουν τον διαρκώς αυξανόμενο τουρισμό.

Ξαφνικά δίπλα από τους ψαράδες, πέρασε σχίζοντας τα γκριζοπράσινα νερά της λίμνης μία τετράκωπος λέμβος από την Ελληνική Εθνική Ομάδα Κωπηλασίας, που ήρθε για προετοιμασία στο υπερσύγχρονο προπονητικό κέντρο της Καλλιπεύκης, που φιλοξενεί πολλούς αθλητές από διάφορα αθλήματα για να προετοιμαστουν για την αγωνιστική τους σεζόν στο ιδανικό περιβάλλον της Καλλιπεύκης!

Τα ήρεμα νερά της λίμνης ρίγισαν από τον αέρα που εκτόπισε το ελικόπτερο που μόλις προσγειώθηκε στο ελικοδρόμιο της Καλλιπεύκης, για να παραλάβει ένα επείγον περιστατικό από το υπερσύγχρονο σανατόριο αποθεραπείας και οίκο ευγηρίας της Καλλιπεύκης που φιλοξενεί ασθενείς και ηλικιωμένους από όλη την Ευρώπη, προκειμένου να το μεταφέρει στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Λάρισας. 

Σε μια άλλη γωνιά της λίμνης, μια ομάδα τουριστών που βγήκε για περίπατο στο ειδικά διαμορφωμένο μονοπάτι - ποδηλατοδρόμιο που κατασκευάστηκε περιμετρικά της λίμνης, παρακολουθεί με τα κιάλια τους αργυροπελεκάνους που στάθμευσαν για λίγο στον υδροβιότοπο της λίμνης πριν συνεχίσουν το αποδημητικό τους ταξίδι στο Νότο.

Παρακάτω, στην οργανωμένη πλαζ, κάποια παιδιά πλατσουρίζουν στα ολοκάθαρα νερά της λίμνης, υπό την εποπτεία των μαμάδων τους που απολαμβάνουν τον καφέ τους κάτω από τις ομπρέλες, κάνοντας ηλιοθεραπεία ξαπλωμένες στις ξαπλώστρες. Λίγο πιο απόμερα, κάποιοι νεαροί προτιμούν να νοικιάσουν μία βάρκα ή ένα θαλάσσιο ποδήλατο για να κανουν μία ρομαντική βόλτα με την καλή τους...

Αυτά πρόλαβα να αναπολήσω από το μέλλον κοιτώντας τη φωτογραφία του Νικηφόρου, και θα μπορούσα να δω πολλά περισσότερα, αλλά αυτό το νοητό ταξίδι μου στο μέλλον το διέκοψε η φωνή του Θανάση, του καλοσυνάτου πλανόδιου μανάβη της Καλλιπεύκης, που ήρθε ως το κτήμα μου για να μου φέρει τα φρούτα και τα λαχανικά που του παρήγγειλα.

Αυτά που βίωσα ήταν τόσο ζωντανά, που είμαι σίγουρος ότι μπορούν να γίνουν και στην πράξη, αρκεί όσοι αγαπούν αυτόν τον τόπο να ομονοήσουν και να αποφασίσουν να δράσουν!

Δεν είναι άλλωστε πρώτη φορά, που ένα όραμα γίνεται πραγματικότητα, αρκεί να πιστέψουμε σ' αυτό και να αναλάβουμε δράση!

Σάββατο 6 Αυγούστου 2022

ΑΝΤΆΜΩΜΑ ΣΤΗΝ ΚΑΛΛΙΠΕΎΚΗ

 




Σ' ένα μικρό ορεινό χωριό χωμένο μέσα στο ιερό πράσινο του Ολύμπου, την ωραία Καλλιπεύκη, κάθε χρόνο οι κάτοικοί του και οι επισκέπτες του γιορτάζουν το Αντάμωμα των απανταχού Καλλιπευκιωτών.

Αντάμωμα...

Και μόνο η λέξη από μόνη της έχει μεγάλη συγκινησιακή φόρτιση! 

Είναι η στιγμή που οι οικογένειες που τις χώριζε η ξενιτιά, ξανασμίγουν, έστω και για λίγο, ώσπου να τελειώσει το καλοκαίρι...

Η γιαγιά κι ο παππούς ριζωμένοι στον τόπο τους που δεν τον εγκατέλειψαν ποτέ παρά την φτώχια και τις κακουχίες, ανταμώνουν τα παιδιά και τα εγγόνια τους που πήγαν στις μεγαλουπόλεις ή και στο εξωτερικό κυνηγώντας μια καλύτερη μοίρα...

Παιδικοί φίλοι και παλιοί συμμαθητές ανταμώνουν και θυμούνται τα παλιά...

Άνθρωποι διωγμένοι από τις αντίξοες συνθήκες, ανταμώνουν με όλα εκείνα τα στοιχεία που συνθέτουν τις παιδικές τους μνήμες, τις εφηβικές τους ανησυχίες, τις νεανικές τους θύμησες... 

Να εδώ είναι το πατρικό μου στην αυλή του οποίου πρωτομπουσούλησα! 

Να και η πλατεία όπου έπαιζα κυνηγητό με τους φίλους μου...

Πιο πέρα είναι η βρύση, όπου για πρώτη φορά σκίρτησε η καρδιά μου από τον πρώτο μου εφηβικό έρωτα...

Αναμνήσεις γλυκές που αναβιώνουν μέσα από αυτό το Αντάμωμα!

Όμως το Αντάμωμα είναι και μια μεγάλη γιορτή, και γιορτή στην Ελλάδα δε νοείται χωρίς μουσική, φαγοπότι και χορό!

Από μέρες τώρα τα δραστήρια μέλη του Μορφωτικού Εκπολιτιστικού Συλλόγου των Απανταχού Καλλιπευκιωτών, οργάνωσαν με μεράκι και πολύ δουλειά, όλες τις λεπτομέρειες.

Από νωρίς στήθηκαν τα τραπεζοκαθίσματα, και η ψησταριά πήρε φωτιά για να ψήσει λουκάνικα και σουβλάκια! 

Ο κόσμος άρχισε να προσέρχεται κατά παρέες και να καταλαμβάνει τραπέζια! Ντυμένοι με τα καλά τους ήρθαν να συναντήσουν μαζεμένους τους συγχωριανούς τους που είχαν καιρό να τους δουν. 

Σε λίγο, όλο το χωριό θα γίνει μιά παρέα πάνω στην πίστα του χορού! 

Μαζί και κάποιοι ξένοι, που κοιτάζουν με αμηχανία στην αρχή, τα τεκταινόμενα γύρω τους!

Το κλαρίνο αρχίζει να παίζει παραπονεμένα κι ο διαπεραστικός ήχος του αντιλαλεί στις γύρω ρεματιές και εξαπλώνεται στο οροπέδιο της αποξηραμένης λίμνης Ασκουρίδας. 

Πρώτα σηκώνονται τα καμάρια μας, τα παιδιά που παρακολουθούν μαθήματα χορού από το Κέντρο Δημιουργικής Απασχόλησης Παίδων που οργάνωσε πολύ επιτυχημένα ο Μ.Ε.Σ.Α.Κ. η "Πατωμένη" κι έδωσε δημιουργική διέξοδο στα καλοκαιρινά απογεύματα των παιδιών μας!

Ιδιαίτερα οι παππούδες και οι γιαγιάδες είχαν μια μοναδική ευκαιρία να καμαρώσουν τα εγγόνια τους σε παραδοσιακούς και μοντέρνους χορούς. Ένα παρατεταμένο χειροκρότημα ακούστηκε για τα φερέλπιδα νιάτα και τις άξιες δασκάλες τους!

Και ο χορός για όλους, ξεκίνησε! 

Το κλαρίνο και το λαούτο είχαν τον πρώτο λόγο! Ο λαϊκός ποιητής μέσα από τους στίχους θίγει όλα τα θέματα της καθημερινότητας που απασχολούν τους ανθρώπους της υπαίθρου! Τον έρωτα, το θάνατο, την ξενιτειά, την βουκολική ζωή, την ομορφιά της ελληνικής Φύσης! Οι νότες χτυπάνε τις ευαίσθητες χορδές του καθένα, μερακλώνει και σηκώνεται να γίνει ένα με τους συγχωριανούς του σε χορούς κυκλοτικούς που έλκουν την καταγωγή τους από το Χορό του αρχαίου θεάτρου! Οι καημοί και οι πίκρες, οι χαρές και τα χαμόγελα μετατρέπονται σε βήματα χορού και τα πόδια βροντοχτυπούν τη γη για να ακούσουν και όσοι απουσιάζουν "αεί παρόντες",  και να συμμετέχουν κι αυτοί νοητά στο γλέντι μας!

Ο κόσμος το ευχαριστήθηκε! 

Έσπασε η ρουτίνα της καθημερινότητας που όλους μας πιέζει ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια! Ξεφάντωσε, λαχάνιασε στο χορό, γέλασε με την ψυχη του, ταρακουνήθηκε το "είναι" του! 

Το έβλεπες στα χαρούμενα πρόσωπα τους, στο γέλιο τους, στις αγκαλιές τους! Αντάμωσαν τα σώματα και οι ψυχές πραγματικά! Τέτοιες εκδηλώσεις συσφίγγουν τους δεσμούς της κοινότητας και την ενδυναμώνουν για να αντέξει μέχρι το επόμενο αντάμωμα!

Κι αν δε μας σταματούσε η βροχή, που απρόσμενα έστειλαν οι θεοί του Ολύμπου, ακόμα θα χορεύαμε! 

Ας είναι καλά όσοι συμμετείχαν ενεργά στη διοργάνωση αυτής της μεγάλης γιορτής, τα μέλη και οι εθελοντές του ΜΕΣΑΚ, που έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό, οι χορηγοί των δώρων της λαχειοφόρου, που ενίσχυσε τα οικονομικά του δραστήριου συλλόγου, τους μουσικούς και όλους όσους παραβρέθηκαν και στήριξαν με την παρουσία τους την προσπάθεια! 

Και του χρόνου να είμαστε καλά, να ξανά-ανταμώσουμε!

Τρίτη 17 Μαΐου 2022

Η ανασύσταση της λίμνης Ασκουρίδας : Έργο πνοής για την Καλλιπεύκη και την ευρύτερη περιοχή




 

Ζούμε σε μια χώρα με τεράστιες δυνατότητες ανάπτυξης!

Δική μας ευθύνη είναι, αν αυτές τις δυνατότητες τις αξιοποιούμε στο βαθμό που θα μπορούσαμε, έτσι ώστε η ζωή μας να γίνει πιο άνετη ή αν τις αφήνουμε να πάνε χαμένες, οικτίροντας ταυτόχρονα την «κακή» μας τη μοίρα…

Δική μας ευθύνη είναι επίσης, αν ο τρόπος που επιλέγουμε να αξιοποιούμε τις δυνατότητες του τόπου μας, γίνεται με σεβασμό στο περιβάλλον, σεβασμό στην πολιτισμική μας κληρονομιά, (με ότι μπορεί να συμπεριλαμβάνει αυτή η έννοια και σε υλικό και σε ηθικό επίπεδο), και εν τέλει, με σεβασμό στον ίδιο τον άνθρωπο!


Η γυναίκα μου κατάγεται από ένα μικρό χωριό ψηλά στον Όλυμπο. Το γεγονός αυτό, ήταν η αφορμή για να έρθω σε επαφή για πρώτη φορά με την ωραία Καλλιπεύκη! 

Ανεβαίνοντας το βουνό τον Θεών, τον Όλυμπο, από την πλευρά του νομού Λαρίσης, μετά από το ιστορικό χωριό των Γόνων, ξεκινά ένας φιδωτός δρόμος ανάμεσα από ελιές και χαμηλή βλάστηση, που όσο ανεβαίνει πάνω στο μυθικό βουνό σου αποκαλύπτει μια υπέροχη θέα προς τον θεσσαλικό κάμπο. Πιο πάνω, μετά τη ζώνη με τους ελαιώνες, συναντάς ευτυχισμένες αγελάδες και χαρούμενα κατσικάκια να μασουλάνε αμέριμνα τα υπέροχα χόρτα του βουνού, το οποίο είναι κατάφυτο από χιλιάδες είδη βοτάνων, θεραπευτικά, φαρμακευτικά και αρωματικά φυτά, που κάνουν το γάλα και το κρέας των αμνοεριφίων και των βοοειδών που βόσκουν εκεί, μοναδικό σε ποιότητα και θρεπτική αξία! Και ξαφνικά, στα 1050 μέτρα υψόμετρο, ξανοίγεται μπροστά σου ένα οροπέδιο πολλών χιλιάδων στρεμμάτων, στο οποίο μέχρι το 1911, απλώνονταν η αρχαία λίμνη Ασκουρίς. Στην απέναντι άκρη αυτού του οροπεδίου, αχνοφαίνονται τα λιγοστά σπιτάκια της Καλλιπεύκης, μέσα στο καταπράσινο φόντο των κωνοφόρων δέντρων με τα οποία είναι κατάφυτες οι γύρω βουνοκορφές…

Οι ανάγκες σε καλλιεργήσιμη γη του ακμάζοντα, τότε, πληθυσμού του χωριού στις αρχές του 20ου αιώνα, σε συνδυασμό με το έντονο πρόβλημα της ελονοσίας, που η επιστήμη δεν μπορούσε να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά εκείνη την εποχή, οδήγησε στην απόφαση να γίνει αποξήρανση της λίμνης. Έτσι, το πρόβλημα της ελονοσίας λύθηκε, δημιουργήθηκε κλήρος όπου οι κάτοικοι καλλιεργούσαν κυρίως πατάτες, φασόλια και δημητριακά για ζωοτροφές. Οι πατάτες και τα φασόλια της Καλλιπεύκης είναι ξακουστά για την ποιότητά τους, καθώς την καλλιέργειά τους ευνοούν οι εδαφικές και κλιματολογικές συνθήκες.

Όμως οι καιροί άλλαξαν! 

Η αποξήρανση της λίμνης φάνηκε ότι δεν στάθηκε αρκετή, για να κρατήσει τους κατοίκους στην περιοχή. Η φτώχια και η ανέχεια, οδήγησε πολλούς να πάρουν το δρόμο της ξενιτιάς. Άλλοι στον μακρινό Καναδά, τη Γερμανία και την Αυστραλία, κι άλλοι κατέβηκαν στον κάμπο, στους Γόνους, στον Αμπελώνα, στη Λάρισα, κι ακόμα παραπέρα… Το χωριό ερήμωσε. Οι ελάχιστες οικογένειες που απέμειναν πεισματικά στην όμορφη Καλλιπεύκη, διαρκώς μειώνονται, καθώς γηράσκουν, χωρίς να ανανεώνονται με νέα παιδιά, ενώ οι γέροι που κάθε χρόνο αναχωρούν για το Μεγάλο Ταξίδι, είναι πολλαπλάσιοι των παιδιών που γεννιούνται, εκ των οποίων σχεδόν όλα δε μένουν στο χωριό… Το σχολείο, που άλλοτε έσφυζε από ζωή, τώρα κινδυνεύει να κλείσει, καθώς δεν υπάρχουν πια παιδιά! 

Μόνο τα καλοκαίρια, που πολλοί από τους ξενιτεμένους έρχονται με λαχτάρα για λίγες μέρες να απολαύσουν τη δροσιά και τις άπειρες ομορφιές του χωριού και να δουν τους γηραιούς συγγενείς τους, το χωριό ξαναζωντανεύει! Το καλοκαίρι όμως περνάει γρήγορα, κι έτσι το χωριό ξαναμαραζώνει… Κι ως πότε θα υπάρχουν οι παππούδες που θα κρατούν τα σπίτια για να υποδεχτούν τα παιδιά και τα εγγόνια τις λίγες μέρες των διακοπών τους; Πόσα από αυτά τα παιδιά και τα εγγόνια, θα μπορέσουν να κρατήσουν κατοικήσιμα τα παλαιά, κατά κανόνα, σπίτια, όταν ο παππούς και η γιαγιά πεθάνουν;

Αν δεν συμβεί κάτι το καθοριστικό, κάτι που να ανατρέψει αυτή την κατάσταση του μαρασμού, η Καλλιπεύκη θα γίνει ακόμη ένα χωριό – φάντασμα, ακολουθώντας τη σκληρή μοίρα των ορεινών κτηνοτροφικών χωριών σε όλη την Ελλάδα…

Όμως η Καλλιπεύκη μπορεί και έχει τις δυνατότητες, όχι απλά να επιβιώσει, αλλά να απολαύσει μια τόσο μεγάλη ανάπτυξη, που θα προσελκύσει πίσω στις εστίες τους όλους όσους αναγκάστηκαν να τις εγκαταλείψουν, και να δημιουργηθούν συνθήκες για μια στέρεη, μακροχρόνια και ισορροπημένη ανάπτυξη κι ευημερία, που θα ωφελήσει πολλαπλά ΟΛΟΥΣ τους κατοίκους της, αλλά και την ευρύτερη περιοχή! Η φτωχική, παραμελημένη και παρακμάζουσα σημερινή Καλλιπεύκη, ΜΠΟΡΕΙ να γίνει πρότυπο αειφόρου ανάπτυξης για όλη την Ελλάδα, αλλά και πολύ ευρύτερα!

Το κλειδί αυτής της ελπίδας, κρύβεται στην ανασύσταση της λίμνης Ασκουρίδας! 

Με σημείο αναφοράς τη λίμνη και μια σειρά άλλων ήπιων παρεμβάσεων που θα εγγυηθούν μια ισόρροπη ανάπτυξη στην περιοχή, μπορούν να δημιουργηθούν οι συνθήκες ώστε η Καλλιπεύκη να γίνει το επίκεντρο πολλαπλής ανάπτυξης, που θα βελτιώσουν την ποιότητα ζωής των κατοίκων, θα δημιουργηθούν πολλές νέες θέσεις εργασίας και ευκαιρίες επιχειρηματικής δραστηριότητας, που θα κάνουν τους νέους του χωριού που έφυγαν για να βρουν τις τύχες τους αλλού, να γυρίσουν και πάλι στον τόπο τους, αυτή τη φορά έχοντας στη διάθεσή τους πάρα πολλές ευκαιρίες και σαφώς καλύτερες συνθήκες διαβίωσης.

Πρώτα απ’ όλα θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι το όραμα της ανασύστασης της λίμνης με όλα τα θετικά επακόλουθα, δεν είναι απλώς «ευσεβής πόθος» κάποιων ρομαντικών αιθεροβαμόνων, αλλά αποτελεί πρόταση σοβαρών επιστημονικών μελετών σημαντικών ερευνητικών θεσμών της χώρας μας όπως είναι το Ίδρυμα Γουλανδρή! Επιστήμονες του ιδρύματος μελέτησαν τις δυνατότητες επανασύστασης της λίμνης και κατέδειξαν τους τρόπους με τους οποίους αυτή μπορεί να γίνει εφικτή, καταστρώνοντας μάλιστα και εναλλακτικά σενάρια. Στο επίκεντρο του δικού τους ενδιαφέροντος ήταν οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις, καθώς η λίμνη θα γινόταν και ένας σημαντικός βιότοπος, θα λειτουργούσε σαν σταθμός μεταναστευτικών πτηνών και στις προθέσεις τους ήταν να στήσουν ερευνητικό κέντρο και παρατηρητήριο πτηνών στην περιοχή.

Βεβαίως και αρκετοί άλλοι ανεξάρτητοι επιστημονικοί ερευνητές, είτε σε επίπεδο ακαδημαϊκών εργασιών, είτε σε επίπεδο επαγγελματικών μελετών, καταλήγουν στο κοινό συμπέρασμα ότι η ανασύσταση της λίμνης Ασκουρίδας και τεχνικά, αλλά και οικονομικά είναι απολύτως εφικτή και ότι τα ωφελήματα που θα προκύψουν από αυτό το εγχείρημα θα είναι απείρως περισσότερα και απολύτως σημαντικότερα από τα ελάχιστα αρνητικά που μπορεί να υπάρξουν κυρίως από το «ξεβόλεμα» από την παρούσα κατάσταση ορισμένων (πολύ λίγων) κατοίκων, που εκμεταλλεύονται (και καλώς πράττουν) τα χωράφια της λίμνης, έχοντας συγκεντρώσει στον έλεγχό τους και πάρα πολλά χωράφια αυτών που έφυγαν από το χωριό ή των πολύ γηραιών που δεν μπορούν πλέον να τα καλλιεργήσουν μόνοι τους!

Όμως οι δυνατότητες που θα προκύψουν είναι τόσο πολλές, ώστε ακόμα κι αυτοί οι ελάχιστοι που φαινομενικά θα «ζημιωθούν» από τη δημιουργία της λίμνης, όχι μόνο θα αποζημιωθούν, αλλά θα έχουν πολλές ευκαιρίες να βελτιώσουν πολύ περισσότερο τα εισοδήματά τους, αλλά και την ποιότητα της ζωής τους, απ’ ότι είναι σήμερα!

Το κυριότερο από όλα τα ωφελήματα, είναι ότι θα υπάρξει μέλλον για το χωριό, θα εξασφαλιστεί η βιωσιμότητά του! 

Αν συνεχίσει έτσι η κατάσταση, το χωριό μέσα σε λίγα χρόνια νομοτελειακά θα σβήσει, θα πεθάνει, καθώς οι μόνιμοι κάτοικοί του μειώνονται συνεχώς δραματικά, ενώ δεν πραγματοποιούνται νέες γεννήσεις. Αν υπάρξουν νέες δουλειές και γίνουν υποδομές για καλύτερες συνθήκες ζωής, θα επιστρέψουν πολλοί νέοι πίσω με τις οικογένειές τους και το χωριό θα αρχίσει να αυξάνει τον μόνιμο πληθυσμό του, ενώ θα πέσει και ο μέσος ηλικιακός όρος, που σήμερα είναι πολύ υψηλός! Νέες προοπτικές άνθισης θα αρχίσουν για τον τόπο!

Θα προσπαθήσουμε να αναφέρουμε σ’ αυτό το κείμενο επιγραμματικά, ορισμένες από τις βασικότερες ωφέλειες που θα προκύψουν άμεσα από την διαδικασία ανασύστασης της λίμνης, αλλά και ορισμένες από τις βασικές επιχειρηματικές ευκαιρίες που θα μπορέσουν να υλοποιηθούν παράλληλα. 

- Η ανασύσταση της λίμνης που θα καταλάβει 4.500 στρέμματα και μέγιστο βάθος τα 10 μέτρα, θα γίνει ένας σημαντικός βιότοπος, πουλιών, ψαριών και φυτών, που θα αναβαθμίσει τη χλωρίδα και την πανίδα της περιοχής.

- Ευεργετικές θα είναι οι επιπτώσεις και στο μικροκλίμα της περιοχής καθώς θα μαλακώσουν οι βαριοί χειμώνες λόγω του υδάτινου στοιχείου.

- Στην περιοχή θα στηθούν ερευνητικά κέντρα και εργαστήρια με επιστήμονες – ερευνητές που θα μελετούν τον υδροβιότοπο της λίμνης.

- Οι κάτοικοι θα έχουν τη δυνατότητα να ασχοληθούν και με το επάγγελμα της αλιείας, καθώς η λίμνη θα εμπλουτιστεί με πολλά είδη ψαριών.

- Η περιοχή θα γίνει τουριστικός προορισμός, καθώς έχει το προνόμιο να απέχει μόνο 26 χιλιόμετρα από την εθνική οδό, στον κόμβο του Πλαταμώνα, ενώ οι εναλλακτικοί οδοί πρόσβασης στην Καλλιπεύκη από την Άνω Σκοτίνα, την Καρυά, την Κρανιά, τους Γόννους θα βελτιωθούν καθώς η κίνησή τους θα είναι πλέον αυξημένη λόγω του τουρισμού.

- Με τη δημιουργία της λίμνης και το υπέροχο δασικό περιβάλλον της περιοχής θα μπορούσαν να αναπτυχθούν πολλά είδη τουρισμού που θα εξασφαλίζουν κίνηση στο χωριό όλο το χρόνο και όχι μόνο το καλοκαίρι. 

-Στη λίμνη και πέριξ αυτής θα μπορούν να αναπτυχθούν διάφορες δραστηριότητες, που σημαίνουν θέσεις εργασίας για τους ντόπιους, όπως βαρκάδα, ψάρεμα, υδάτινα σπορ, ιππασία, τοξοβολία, ορεινή ποδηλασία, παραπέντε, κ.α.

- Το καταπληκτικό περιβάλλον σε συνδυασμό με το ηπιότερο κλίμα που θα δημιουργηθεί θα είναι ιδανικό για τη ανάπτυξη του ιαματικού τουρισμού, όπου θα μπορούν να δημιουργηθούν με ιδιωτικές αλλά και κρατικές επενδύσεις σε θεραπευτικά κέντρα ευεξίας, αποθεραπείας, κέντρα αποκατάστασης. Για την άμεση συγκοινωνία αυτών των ιατρικών κέντρων, εύκολα μπορεί να δημιουργηθεί ελικοδρόμιο που θα επικοινωνεί με το ελικοδρόμιο του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Λάρισας ή όπου αλλού χρειαστεί. 

- Η περιοχή, για όλα αυτά τα χαρακτηριστικά που προαναφέραμε, θα μπορέσει να αναπτύξει μορφές τουρισμού που η σεζόν τους δε θα περιορίζεται μόνο την θερινή περίοδο, αλλά θα λειτουργούν όλο τον χρόνο! Αναφερόμαστε στον αγροτουρισμό, τουρισμό υγιεινής ζωής, περιπατητικό και φυσιολατρικό τουρισμό, αλιευτικό και κυνηγετικό τουρισμό, γαστρονομικό τουρισμό, θρησκευτικό τουρισμό, ιαματικό τουρισμό και τουρισμό ευεξίας.

- Θα αυξηθεί η ζήτηση στα τοπικά αγροτικά και κτηνοτροφικά προϊόντα τα οποία είναι εξαιρετικής ποιότητας και θα μπορούσαν να πιστοποιηθούν ως προϊόντα Π.Ο.Π.. Επομένως οι κτηνοτροφικές και αγροτικές δραστηριότητες, όχι μόνο δε θα εξαφανιστούν όπως κάποιοι φοβούνται, αλλά λόγω της αυξημένης ζήτησης σε τοπικά παραδοσιακά προϊόντα, θα αναπτυχθούν ακόμη περισσότερο, πιο συστηματικά και με σύγχρονα τεχνολογικά μέσα, που θα διασφαλίζουν την ποιότητά τους! Μπορούν επίσης να δημιουργηθούν και να λειτουργήσουν συνεταιριστικά από τους αγρότες και τους κτηνοτρόφους της περιοχής, πρότυπα τυροκομεία, υψηλών προδιαγραφών εργαστήρια επεξεργασίας κρέατος, μονάδες τυποποίησης οσπρίων και μελισσοκομικών προϊόντων. Ο γεωργοκτηνοτροφικός τομέας της περιοχής, δε θα πρέπει να στοχεύει μόνο στην ποσοτική αύξησή του, αλλά κυρίως στην πιστοποιημένη ποιότητα και τυποποίηση των προϊόντων του, που θα γίνουν αναγνωρίσιμα παγκοσμίως. Υπάρχουν ιδέες και κυρίως ευρωπαϊκά κονδύλια για χρηματοδότηση, που μπορούν να αξιοποιηθούν και να αλλάξει πραγματικά εντυπωσιακά προς το καλύτερο τη δουλειά και τα εισοδήματα των αγροτών και των κτηνοτρόφων.

- Είναι γεγονός ότι αρκετές καλλιεργήσιμες εκτάσεις θα χαθούν από τη δημιουργία της λίμνης. Οι εκτάσεις αυτές, χρησιμοποιούνταν κυρίως για την παραγωγή ζωοτροφών, και αυτό αποτελεί πηγή ανησυχίας για τους κτηνοτρόφους της περιοχής. Όμως, οι ανάγκες αυτές μπορούν να καλυφθούν εύκολα από ζωοτροφές που θα έρχονται από τον κάμπο, ενώ οι εναπομείνασες εκτάσεις θα είναι πιο παραγωγικές, καθώς θα αρδεύονται από τη λίμνη. 

Είναι μια αναγκαία υποχώρηση που πρέπει να γίνει, με απείρως όμως πολυτιμότερα ανταλλάγματα!

- Το νέο οικιστικό σχέδιο που θα εφαρμοστεί με τη γενικότερη ανακατάταξη της περιοχής, θα ενισχύσει τον παραδοσιακό χαρακτήρα του χωριού, θα βελτιώσει την αισθητική του και τις όποιες σημερινές ασχήμιες της άναρχης δόμησης, θα δημιουργηθούν δρόμοι και υποδομές που θα διευκολύνουν σημαντικά τη διαβίωση των κατοίκων.

- Η αξία της γης θα πολλαπλασιαστεί. Σκεφτείτε άλλες περιοχές τις Ελλάδας, όπως π.χ. την Αράχωβα στον Παρνασό, τα χωριά γύρω από τη λίμνη Πλαστήρα, ακόμα και τον κοντινό μας Παλαιό Παντελεήμονα, πόσο άξιζαν τα οικόπεδα, τα κτήματα, τα σπίτια, πριν αναπτυχθούν τουριστικά, και πόσο ψηλά εκτοξεύτηκαν οι τιμές, μετά την τουριστική τους ανάπτυξη! 

- Η αναπτυξιακή πορεία που θα δρομολογηθεί με την ανασύσταση της λίμνης, θα τροφοδοτήσει πολλές ακόμα επιχειρηματικές ιδέες, που πλέον θα έχει νόημα να εφαρμοστούν στην περιοχή. Για παράδειγμα το περιβάλλον θα γίνει ιδανικό για την προετοιμασία διαφόρων ποδοσφαιρικών και άλλων αθλητικών ομάδων, που σήμερα ψάχνουν στα βουνά της Ελβετίας να βρουν κέντρα αθλητικής προετοιμασίας. Η λίμνη με τη μεγάλη έκτασή της θα μπορέσει να φιλοξενήσει ομάδες κωπηλασίας για την προετοιμασία τους. Ο ιδιωτικός τομέας θα βρει τεράστιο επενδυτικό ενδιαφέρον για να δημιουργήσει τις κατάλληλες εγκαταστάσεις και υποδομές. Και το ελληνικό δημόσιο θα μπορούσε να συμμετέχει σε τέτοια σχέδια.

- Σημαντικές προοπτικές ξανοίγονται και για το χώρο του πολιτισμού! Μουσεία Φυσικής Ιστορίας, περιπατητικά μονοπάτια, Μυθολογικό πάρκο για τους Θεούς του Ολύμπου, αναβαθμισμένα παραδοσιακά πανηγύρια, ιππικοί αγώνες, διοργάνωση πολιτιστικών εκδηλώσεων σε πανελλήνιο και διεθνές επίπεδο θα μπορούσαν να διοργανωθούν εδώ, καθώς θα έχουν δημιουργηθεί οι κατάλληλες υποδομές. 

- Το σημαντικότερο όλων όμως, είναι ότι το χωριό θα πάψει να αργοπεθαίνει, θα αναγεννηθεί, θα αποκτήσει μέλλον! Θα δημιουργηθούν πολλές θέσεις εργασίας και πολύ καλύτερες συνθήκες διαβίωσης από τις σημερινές. Πολλοί νέοι που έφυγαν ή σκέφτονται να φύγουν από το χωριό, θα γυρίσουν πίσω, ενώ η μεγάλη ανάπτυξη του χωριού θα προσελκύσει και πολλούς άλλους που θα θελήσουν ζήσουν και να εργαστούν σ’ αυτόν τον υπέροχο τόπο!

Η Καλλιπεύκη θα μπορέσει να μεταμορφωθεί σε ένα αξιοβίωτο χωριό, που θα σφύζει από ζωή όλες τις εποχές του χρόνου!


     Για να έχουμε όμως το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα, καλό θα ήταν ΟΛΟΙ οι κάτοικοι του χωριού να ομονοήσουν και να πάρουν ομόφωνες αποφάσεις που θα διευκολύνουν την υλοποίηση των έργων πνοής. Αυτό μπορεί να συμβεί μόνο αν προτάξουμε το κοινό συμφέρον του χωριού, που σε τελική ανάλυση είναι και το προσωπικό συμφέρον του καθένα! Γιατί αν πεθάνει το χωριό, κανένας δε θα βγει ωφελημένος!

Πρέπει λοιπόν να απαντηθούν όλες οι εύλογες απορίες, να διαλυθούν οι φυσιολογικοί και ανθρώπινοι φόβοι απέναντι σε κάτι καινούριο και να πειστούν όλοι ότι η ανασύσταση της λίμνης Ασκουρίδας θα είναι η σωτηρία του χωριού και των ανθρώπων του!

Για το λόγο αυτό θα πρέπει να γίνουν ακόμη περισσότερες συζητήσεις με ειδικούς που θα απαντήσουν υπεύθυνα στις όποιες ερωτήσεις. Να προσκληθούν για να μας μιλήσουν άνθρωποι που τόλμησαν παρόμοιες παρεμβάσεις στον τόπο τους και να μοιραστούμε τις εμπειρίες τους. Ένας από αυτούς θα μπορούσε να ήταν ο κ. Δημήτρης Τσουκαλάς, πρώην κοινοτάρχης της Ανάβρας Αλμυρού Μαγνησίας, ένα ορεινό χωριό με παρόμοια χαρακτηριστικά με την Καλλιπεύκη, που κατάφερε να γίνει πρότυπο ανάπτυξης όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε όλη την Ευρώπη. (Όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να δει μια ομιλία του εδώ:  https://www.youtube.com/watch?v=yraCtUo9N6E ).

Επίσης θα μπορούσαν να διοργανωθούν εκδρομές, για να δούμε επιτόπου πως εξελίχθηκαν παρόμοια χωριά, π.χ. στην λίμνη Πλαστήρα, στην Ανάβρα Αλμυρού, στην Αράχωβα, αλλά και στο εξωτερικό, να συνομιλήσουμε με τους ντόπιους, να μοιραστούμε τις εμπειρίες τους, τα προβλήματα που αντιμετώπισαν και πως τα κατάφεραν. Όλα τα κοινωνικά θέματα μπορούν να λυθούν με διάλογο, επιχειρήματα και κοινή θέληση να προοδεύσει ο τόπος. Αυτή άλλωστε είναι και η πεμπτουσία της Δημοκρατίας, του πολιτεύματος που εμείς οι Έλληνες δημιουργήσαμε και που όποτε την εφαρμόσαμε σωστά, μεγαλουργήσαμε σε όλους τους τομείς!

Όταν ενώσουμε όλοι τις δυνάμεις μας σε ένα κοινό όραμα, τότε κανένα πρόβλημα δεν θα μπορέσει να γίνει ανυπέρβλητο εμπόδιο για να το κατακτήσουμε. Και η ανασύσταση της λίμνης Ασκουρίδας, είναι ένα μεγαλόπνοο όραμα που είναι εφικτό να το κάνουμε πράξη!

Ας το προσπαθήσουμε λοιπόν!


Παρασκευή 29 Απριλίου 2022

21 χρόνια ορφάνιας...




Ήταν 29 του Απρίλη το 2001 η μέρα που πέρασε σε μια άλλη διάσταση ο πατέρας μου Αβραάμ Παντελίδης... Μια μέρα με λαμπερό ήλιο όπως και σήμερα, ένα πρώιμο καλοκαιράκι, όπως τόσο πολύ Του άρεσε...
Ένας άνθρωπος, ο ορισμός του λεβέντη! Σκληροτράχηλος βιοπαλαιστής, που δε φοβόταν τη δουλειά, άντρας δυνατός, με απίστευτες αντοχές, αλλά ταυτόχρονα και μερακλής, γλεντζές, χορευταράς, κιμπάρης! Άρχοντας με όλη τη σημασία της λέξης! Φιλόξενος, χουβαρντάς, μπεσαλής, τιμούσε φίλους και συγγενείς, γι αυτό τον αγαπούσαν πολύ όλοι! Απίστευτος χωρατατζής, το επίκεντρο της παρέας, που έκανε πλάκα, κυριολεκτικά μέχρι την τελευταία του στιγμή, κι ενώ έβγαινε από το σώμα του η ψυχή του!
Όμως ήταν και υπέροχος πατέρας... Έδινε τα πάντα στην οικογένειά του! "Αγόρι μου, εσύ ξέρεις καλύτερα από όλους τι θέλεις και τι μπορείς να κάνεις. Κι απ' ότι βλέπω, μπορείς να κάνεις πολλά! Προχώρα λοιπόν, και μη φοβάσαι, εγώ είμαι εδώ και θα στηρίζω πάντα τις επιλογές σου!" Τι άλλο θέλει να ακούσει ένας έφηβος από τον πατέρα του για να πάρει κουράγιο και να παλέψει για να κατακτήσει τις επιλογές του; Κι αυτή του την υπόσχεση την τήρησε στο ακέραιο! Όχι μόνο με ανάθρεψε, με σπούδασε και με γαλούχησε με τις αρχές και τις αξίες που με διέπουν μέχρι σήμερα, αλλά η στήριξή του συνεχίζεται ακόμα και 21 χρόνια μετά τον θάνατό του, καθώς το γεγονός ότι επιβιώνουμε σ' αυτούς τους χαλεπούς καιρούς που περνάμε, το οφείλουμε εν πολλοίς σ' Αυτόν!
Τέτοιοι άνθρωποι δεν πεθαίνουν ποτέ, και μένουν Αθάνατοι στη μνήμη όσων είχαν την τύχη να τους γνωρίσουν! Μόνη πικρία που έφυγε νωρίς, και δεν πρόλαβαν και τα εγγόνια του να γνωρίσουν αυτόν τον υπέροχο παππού τους! Υπόσχομαι όμως να τους μεταλαμπαδεύσω την αγάπη γι Αυτόν, μέσα από τις διηγήσεις μου!
Να είσαι καλά Πατέρα, στα Πεδία των Μακάρων όπου αναπαύεσαι...
Σε αγαπάμε για πάντα!

Τετάρτη 30 Μαρτίου 2022

Μεγαλώσαμε...

 




Μεγαλώσαμε,

μα δεν ενδώσαμε!

Ειν' τα χρόνια μας,

τα γαλόνια μας!

 

Οι αμαρτίες μας,

ειν' εμπειρίες μας,

τις πληρώσαμε,

ξεχρεώσαμε!

 

Και τα πάθη μας

τα χορτάσαμε,

από έρωτα

δεν πεινάσαμε!

 

Τη ζωή μας

την τρυγήσαμε,

με το μέλι της

γλυκά μεθύσαμε!

 

Λάθη κάναμε,

μα δεν πεθάναμε!

Επιζήσαμε,

συνεχίσαμε!

 

Κάναμε όνειρα,

δεν κάτσαμε φρόνιμα,

διεκδικήσαμε

και κερδίσαμε!

 

Κι ότι χάσαμε

το κεράσαμε,

δεν το κλάψαμε,

το γιορτάσαμε!

 

Κι αν γεράσαμε,

δεν ξοφλήσαμε,

με τους κόπους μας,

κάπου φτάσαμε!

 

Τις ιδέες μας

δεν προδώσαμε,

τις παλέψαμε,

τις τιμήσαμε!

 

Στη νέα γενιά

παραδώσαμε,

ήθος κι όραμα,

που διασώσαμε!

 

Ατενίζουμε

και δακρύζουμε

για όσα χτίσαμε

για όσα αφήσαμε!

 

Κι όταν φύγουμε,

ε, δε θα σκάσουμε!

Αυτά που ζήσαμε

τ' απολαύσαμε!


Τσιγάρο σέρτικο

θα κεράσουμε

 το Χάρο, φίλο μας

θα τον πιάσουμε!


Στου Άδη την άβυσσο,

όταν φτάσουμε

μια χαρά κι εκεί

θα περάσουμε!

 

©Ν.Α.Π.

Τετάρτη 9 Μαρτίου 2022

Πώς να ξεχάσω;;;


Πως να ξεχάσω την φιλόξενη αγκαλιά του ουκρανικού λαού που για 9 χρόνια με καλοδέχτηκε, με σπούδασε, με έθρεψε, με γέμισε με πλούσιες εμπειρίες και αγάπη;

Πως να ξεχάσω τους Ουκρανούς συμφοιτητές μου, που πρόθυμα με βοηθούσαν ιδιαίτερα τον πρώτο χρόνο των σπουδών μου που δεν ήξερα ακόμα καλά τη γλώσσα, και μου έδιναν τις σημειώσεις τους, για να συμπληρώσω τις δικές μου, που δεν προλάβαινα στις διαλέξεις; 

Πως να ξεχάσω τη συμφοιτήτριά μου την Όλια, που μου έφερνε σούπα και γιατροσόφια από τη μαμά της, όταν αρρώστησα και ήμουν μόνος μου στο κρεββάτι του πόνου και ξενυχτούσε  στο προσκεφάλι μου για να με γιατροπορέψει;

Πως να ξεχάσω τη Μαρίνα και την Οξάνα που δούλευαν ως διοικητικό προσωπικό στο πανεπιστήμιό μου, και πάντα προσπαθούσαν με το χαμόγελο στα χείλη να με βοηθήσουν σε ότι πρόβλημα κι αν είχα εντός κι εκτός σχολής;

Πως να ξεχάσω τους αξιοσέβαστους καθηγητές μου που με τόση αγάπη και υπομονή με φώτισαν με τη γνώση τους;

Πως να ξεχάσω τον καθηγητή μου της φιλοσοφίας, τον αξιοσέβαστο κ. Ντίρντα, που με αγαπούσε ιδιαίτερα μόνο και μόνο γιατί ήμουν Έλληνας, απόγονος των μεγάλων φιλοσόφων;

Πως να ξεχάσω τον επιστημονικό υπεύθυνο της διδακτορικής μου διατριβής, τον διακεκριμένο επιστήμονα Αντών Σεργκέγιβιτς Φιλιπένκο, που αφιέρωσε άπειρο από τον πολύτιμο χρόνο του για να με βοηθησει να συγγράψω μία άριστη διατριβή;

Πως να ξεχάσω τους φιλέλληνες Σάσα Τεριάνικ και Νάντια, γονείς του συμφοιτητή μου Πάβελ, που αργότερα έγινε και υφυπουργός Δικαιοσύνης, που μου άνοιξαν πολλές φορές το φιλόξενο σπίτι τους για ότι χρειαζόμουν!

Πως να ξεχάσω την κυρία που καθάριζε και φρόντιζε το σπίτι μου, και με πρόσεχε σα να ήμουν παιδί της, γι αυτό ήθελε να τη φωνάζω μαμά-Λιούσα;

Πως να ξεχάσω τον Όλεγκ, την Βίκα, τον Πετρό Ιβάνοβιτς, τον Γκένα, την Όλγα, την Λιούντα, τον Σεργκέι, την Τάνια, την Ήρα, τη Νατάσσα,... κι ένα σωρό ακόμα φίλους και φίλες, που με τον τρόπο τους ομόρφυναν την ζωή μου στη χώρα τους...

Είμαι ολόψυχα στο πλευρό τους αυτές τις δύσκολες ώρες κι αν αποφασίσουν να έρθουν στην Ελλάδα για να σωθούν από τη μανία του πολέμου, να ξέρουν πως έχουν έναν δικό τους άνθρωπο που θα κάνει ότι μπορεί για να τους βοηθήσει!

Κυριακή 27 Φεβρουαρίου 2022

Ανάλυση της κρίσης στην Ουκρανία, οι επιπτώσεις και οι προοπτικές της επόμενης μέρας

 


Αν και οι εξελίξεις ακόμη τρέχουν, θα προσπαθήσουμε να κάνουμε μία πρώτη ανάλυση της κατάστασης.

Ως Έλληνες, που βιώσαμε (και βιώνουμε) στο πετσί μας την καταπάτηση του Διεθνούς Δικαίου από την Τουρκία στην Κύπρο, την κατασκευή ψευδοκράτους και την μοναχική αναγνώρισή του από αυτήν, είμαστε υποχρεωμένοι να καταδικάσουμε την παραβίαση των διεθνών συνθηκών από την Ρωσία, τη δημιουργία και αναγνώριση των λεγόμενων «Λαϊκών Δημοκρατιών» του Λουγκάνσκ και του Ντονιέτσκ, αλλά και της Κριμαίας που προσαρτήθηκε τα προηγούμενα χρόνια, και βεβαίως την εισβολή της Ρωσίας στο κυρίαρχο κράτος της Ουκρανίας. Είναι απαράδεκτο στον 21ο αιώνα, σε πολιτισμένα υποτίθεται κράτη, οι διαφορές να λύνονται με πολέμους που θέτουν σε κίνδυνο τον άμαχο πληθυσμό!

Ακόμη ένας σημαντικότατος λόγος για τον οποίο θα πρέπει η Ελλάδα να είναι εναντίον του πολέμου στην περιοχή, είναι η ασφάλεια των εναπομεινάντων 120.000 ηρωικά επιβιωσάντων Ελλήνων, από ένα σύνολο πολλών εκατοντάδων χιλιάδων, που είναι ΟΙ ΜΟΝΟΙ αυτόχθονες κάτοικοι της περιοχής της νότιας Ουκρανίας και της Κριμαίας, την οποία εποίκησαν από την αρχαιότητα. Τη συνέχειά τους καταμαρτυρούν τα διάσπαρτα αρχαιολογικά μνημεία και τα ελληνικά τοπωνύμια (Οδησσός, Χερσώνα, Μελιτόπολη Σταυρούπολη, Σεβαστούπολη, Ευπατόρια, Συμφερούπολη, Θεοδοσία, Μαριούπολη, κ.α). Ρώσοι και Ουκρανοί εμφανίστηκαν στην περιοχή πολλούς-πολλούς αιώνες αργότερα. Αυτό το αναφέρω όχι για να θέσω θέμα ελληνικής κρατικής οντότητας στην περιοχή, αλλά για λόγους ιστορικής αλήθειας. Δυστυχώς αυτή την ευκαιρία την απωλέσαμε προ πολλού, με τις λανθασμένες επιλογές του Ελ. Βενιζέλου για αποστολή εκστρατευτικού σώματος εναντίον των Μπολσεβίκων, που είχε ως συνέπεια την άγρια δίωξη των Ελλήνων από την πλευρά των Σοβιετικών, αλλά αυτό είναι μία άλλη πονεμένη ιστορία…

Πολύ σωστά λοιπόν, ενώνουμε τη φωνή μας με την υπόλοιπη Διεθνή Κοινότητα, και απαιτούμε την άμεση αποκατάσταση της ειρήνης στην περιοχή και τον σεβασμό των διεθνών συνθηκών και του Διεθνούς Δικαίου. Ο αναθεωρητισμός του status quo που προσδιορίζουν οι διεθνείς συνθήκες θα μας οδηγήσει σε επικίνδυνες ατραπούς, με πολλαπλές επιπτώσεις στον πολιτικό χάρτη της Ευρώπης και των γεωστρατηγικών ισορροπιών. Βεβαίως αυτά τα λέμε στη Ρωσία, αλλά για να τα ακούει και η Τουρκία, που πρώτη πριν τη Ρωσία έσυρε το χορό των αναθεωρήσεων στα ελληνοτουρκικά.

Πέρα όμως από αυτή την πάγια θέση που πρέπει να έχει η Ελλάδα, θα πρέπει να εξετάσουμε τις συνθήκες κάτω από τις οποίες δημιουργήθηκε η όλη κατάσταση, για να μπορέσουμε να κατανοήσουμε τα κίνητρα του Πούτιν, τη θέση των Ουκρανών και τις προσδοκίες των Αμερικάνων και των Ευρωπαίων.

Ουκρανοί και Ρώσοι ως συγγενικά σλαβικά, ομόδοξα φύλα, έχουν μια μακρά κοινή πορεία στο διάβα της ιστορίας. Από το πρώτο κράτος του Κίεβσκιι Ρους, όπου πρωτεύουσα ήταν το Κίεβο, μέχρι την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης, αυτής της μεγάλης κρατικής οντότητας, Ρώσοι και Ουκρανοί συνυπήρχαν και ανέπτυξαν ισχυρούς δεσμούς, παρόλες τις κόντρες που μπορεί να εμφανιστούν στο πλαίσιο αυτής, αλλά και κάθε άλλης συνύπαρξης. Το 22% του πληθυσμού της Ουκρανίας είναι ρωσικής καταγωγής, ενώ ταυτόχρονα πολλοί Ουκρανοί ζουν στη Ρωσία, καθώς επίσης υπάρχει κι ένας σημαντικός αριθμός μεικτών γάμων. Τίποτα δεν προμήνυε αυτό το λυσσαλέο μίσος που αναπτύχθηκε στη μετασοβιετική περίοδο μεταξύ των λαών, μίσος, που τροφοδοτήθηκε και από τους Ευρωπαίους και Αμερικάνους, που είδαν την Ουκρανία σαν ένα ιδανικό πεδίο μάχης, όπου θα μπορούσαν να τη χρησιμοποιήσουν για να πλήξουν την «μεγάλη ρωσική αρκούδα». Η εμπλοκή των Γερμανών ιδιαίτερα, στην περιοχή, κρατάει από παλιά. Η Γερμανία, στην περιοχή της Δυτικής Ουκρανίας είχε «παλιούς γνώριμους» από τον 1ο, αλλά και τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, όπου ο Χίτλερ είχε συστήσει ταξιαρχίες των SS, με Ουκρανούς «καλοθελητές», οι απόγονοι των οποίων σήμερα είναι φανατισμένα εθνικιστικά και νεοφασιστικά στοιχεία. Οι Γερμανοί, με την προσφιλή τους μέθοδο χρησιμοποιούν ακόμη και σήμερα αυτά τα στοιχεία για τις δουλειές τους, όπως άλλωστε κάναν και στη χώρα μας (να θυμίσω τους απογόνους δωσίλογων όπως ο Χριστοφοράκος της Siemens και ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου ο υπουργός οικονομικών της κυβέρνησης ΓΑΠ, και αρκετοί ακόμα που δε θα τους κατονομάσω εδώ και τώρα).

Οι Δυτικοί δελέασαν λοιπόν την Ουκρανία, τάζοντάς της να την μπάσουν στα «σαλόνια της Δύσης» εντάσσοντάς την στην Ε.Ε. αλλά και στο ΝΑΤΟ, υποσχόμενοι αμέριστη πολιτική, οικονομική και στρατιωτική υποστήριξη. Παραμυθιάζοντας λοιπόν τον ουκρανικό λαό με το «European Dream» (κάτι αντίστοιχο του American Dream) που είναι ο καημός κάθε πρώην ανατολικοευρωπαίου, δεν ήθελαν και πολύ για να πεισθούν να αποσπαστούν από το άρμα της Ρωσίας του δεσποτικού Πούτιν, που ήταν ο βασικός κληρονόμος της πρώην ΕΣΣΔ, και να προσδεθούν στο άρμα των Αγγλοαμερικάνων και των Ευρωπαίων (διάβαζε Γερμανών κυρίως) που θέλουν να πλήξουν τη Ρωσία. Άρχισαν λοιπόν να κάνουν συζητήσεις για την πρόθεσή τους να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ και επομένως να στηθούν ΝΑΤΟϊκές βάσεις στο «μαλακό υπογάστριο» της Ρωσίας.
Οι Ρώσοι βεβαίως επ’ ουδενί δε θα δεχόντουσαν κάτι τέτοιο!
Και για να τελειώνουν μια και καλή με αυτόν τον μπελά, αποφάσισαν την ολοκληρωτική λύση: Την ολομέτωπη επίθεση στην Ουκρανία, και την επιβολή μιας φιλορωσικής κυβέρνησης τύπου Λουκασένκο της Λευκορωσίας ή κάποια άλλη παραλλαγή που θα είχε όμως σαν αποτέλεσμα τον πλήρη έλεγχο της Ουκρανίας από τη Ρωσία.

Δυστυχώς, αυτή είναι η αντίληψη της έννοιας της «δημοκρατίας» από τους μεγάλους και ισχυρούς, όλων των αποχρώσεων και όλων των γεωγραφικών προσανατολισμών, Ανατολής και Δύσης. Να είστε σίγουροι ότι την ίδια αντίδραση με τον Πούτιν θα είχαν και οι Αμερικάνοι, αν η Ρωσία προσέγγιζε π.χ. το Μεξικό για να εγκαταστήσουν εκεί ρωσικές στρατιωτικές βάσεις! Έχουμε βέβαια και την παλαιότερη εμπειρία της Κούβας, που λίγο έλειψε να οδηγήσει στο 3ο Παγκόσμιο Πόλεμο με την αποτυχημένη εισβολή των Αμερικάνων στον Κόλπο των Χοίρων το 1961. Ίσως θα πρέπει σε κάποια στιγμή να επαναπροσδιορίσουμε την έννοια της Δημοκρατίας από την αρχή, γιατί αυτό που αποκαλούμε σήμερα ως «Δημοκρατία», δεν έχει καμία σχέση με τις αρχές της πραγματικής Δημοκρατίας, έτσι όπως τις όρισαν οι Έλληνες.
Με βάση αυτές τις αρχές, κανένας, ούτε η Ρωσία, δεν έχει το δικαίωμα να επεμβαίνει στην αυτοδιάθεση ενός κυρίαρχου κράτους, και πολύ περισσότερο να εισβάλλει σ’ αυτό κατά παράβαση όλων των Διεθνών Συνθηκών και του Διεθνούς Δικαίου! Για αυτό και η επιθετικότητα της Ρωσίας ενάντια στην Ουκρανία είναι καταδικαστέα απερίφραστα, και η όποια βάσιμη ανησυχία της Ρωσίας για την ασφάλειά της χάνει το δίκιο της, εφόσον δεν εξάντλησε όλα τα διπλωματικά και άλλα, μη πολεμικά, περιθώρια!

Το κακό όμως έγινε! Ο Πούτιν, σαν πονηρή σουπιά, αφού θόλωσε τα νερά με την αναγνώριση των αυτοανακηρυχθέντων «Λαϊκών Δημοκρατιών» του Λουγκάνσκ και του Ντονιέτσκ, έκανε όλους να πιστεύουν ότι το πολύ να υποστήριζε στρατιωτικά τις νεοσύστατες «Δημοκρατίες» σε ενδεχόμενη επίθεση των ουκρανικών στρατευμάτων για την επιβολή της τάξης στην περιοχή. Όμως, τα σχέδια του Κρεμλίνου ήταν πολύ πιο μεγαλεπήβολα. Η απρόσμενη ολομέτωπη επίθεση προκάλεσε αρχικά… σοκ και δέος (κάπου ξανακούσατε αυτές τις λέξεις, θυμάστε; ), και ξεγύμνωσε τις κούφιες υποσχέσεις των Ευρωπαίων και των Αμερικάνων για εγγύηση της ασφάλειας της Ουκρανίας. Μπάιντεν, Τζόνσον και Ε.Ε. παρά το βαρύ λεξιλόγιο των δηλώσεών τους, δεν αντέδρασαν άμεσα και δραστικά όπως είχαν υποσχεθεί στον απελπισμένο πρόεδρο της Ουκρανίας Ζελένσκι, αλλά περιορίστηκαν σε προσευχές και ευχολόγια, ενώ τα όποια αντίμετρα άρχισαν να απειλούν ότι θα πάρουν εναντίον της Ρωσίας, ήταν μόνο οικονομικής και πολιτικής φύσεως, άτολμα, σε βάθος χρόνου και αμφιβόλου αποτελέσματος…

Δίκαια λοιπόν ο πρόεδρος της Ουκρανίας Ζελένσκι αλλά και ο Ουκρανικός λαός, δηλώνει απογοητευμένος και προδομένος από τους συμμάχους του!

Ο Πούτιν φάνηκε να κερδίζει τις εντυπώσεις με τον αιφνιδιασμό που έκανε, αλλά η ομολογουμένως απρόσμενη, ηρωική στάση του Ζελένσκι, που απέρριψε την πρόταση των συμμάχων του να εγκαταλείψει τη χώρα και δήλωσε ευθαρσώς ότι θα μείνει δίπλα στο λαό του μέχρι τέλους, καθώς επίσης και η ηρωικά σθεναρή αντίδραση του ουκρανικού λαού μετά το πρώτο σοκ που υπέστη, προκάλεσε κύματα συμπάθειας σε ολόκληρο τον κόσμο και έβγαλε τους ανθρώπους στο δρόμο να συμπαρίστανται στην αμυνόμενη Ουκρανία. Ο Πούτιν, αν και προσπάθησε να αποφύγει χτυπήματα στον άμαχο πληθυσμό που θα αμαύρωναν περισσότερο το προφίλ του, μπήκε στο στόχαστρο ακόμα και των ίδιων των συμπατριωτών του που θεωρούν άδικη αυτή την προσπάθεια καθυπόταξης της Ουκρανίας.


Τα γεγονότα τρέχουν και οι εξελίξεις είναι ραγδαίες, ενώ οι πληροφορίες που έχουμε διαθέσιμες μπορεί να αποτελούν προϊόν προπαγάνδας και από τις δύο αντιμαχόμενες πλευρές, πράγμα που είναι πολύ σύνηθες σε τέτοιες καταστάσεις, οπότε θα πρέπει να είμαστε πολύ επιφυλακτικοί!
Επομένως, έχοντας επίγνωση της ρευστότητας της κατάστασης η οποία μπορεί ανά πάσα στιγμή να αλλάζει πολικότητα, θα τολμήσουμε να κάνουμε ορισμένες υποθέσεις για τις οικονομικές και γεωπολιτικές επιπτώσεις που θα έχει η τελική επικράτηση του σχεδιασμού του Πούτιν.
- Οικονομικά οι επιπτώσεις της όλης κρίσης θα είναι ολέθριες για όλους, αλλά κυρίως για τις ασθενέστερες χώρες που δεν έχουν θωρακισμένη την οικονομία τους με αυτάρκεια παραγωγής σε προϊόντα πρώτης ανάγκης και ενέργειας. Η σημαντική εξάρτηση της Ευρώπης από τους ενεργειακούς πόρους της Ρωσίας και τα δημητριακά της Ουκρανίας και της Ρωσίας που αποτελούν τον σιτοβολώνα της Ευρώπης, θα δυσκολέψουν πολύ την εφαρμογή των όποιων οικονομικών μέτρων αποφασίσει να πάρει η Ευρώπη εναντίον της Ρωσίας. Το τίμημα αυτών των μέτρων, ίσως να είναι βαρύτερο για τους ίδιους τους λαούς της Ευρώπης που θα τα επιβάλουν, παρά για την Ρωσία, η οποία όπως η ίδια δηλώνει έχει εναλλακτικούς δίαυλους, έτσι ώστε να απαλύνει σημαντικά τις επιπτώσεις αυτών των μέτρων. Και αυτό είναι εξαιρετικά πιθανό. Αναμένεται λοιπόν μια μακροχρόνια περίοδο εκτόξευσής των τιμών όλων των προϊόντων, συρρίκνωσης της ανάπτυξης και άρα ανόδου της ανεργίας. Όλα αυτά σε συνδυασμό με τις ανοιχτές πληγές που έχει η παγκόσμια οικονομία από τις καταστροφές που προκάλεσε η πανδημία του Κορωνοϊού η οποία δεν έληξε ακόμα, και ιδιαίτερα για μας στην Ελλάδα, και οι ανεπούλωτες πληγές από την υπερδεκαετή οικονομική κρίση και τα μνημόνια που βιώσαμε, κάνουν το μέλλον μας να φαντάζει πολύ απαισιόδοξο…

Αντιθέτως η Ρωσία ήδη εκμεταλλεύεται ως χώρα – εξαγωγέας τις πολύ υψηλές τιμές του φυσικού αερίου και του πετρελαίου, κι έτσι έχει προεξοφήσει ήδη σημαντικό μέρος του όποιου κόστους της προκληθεί από τις πιθανές οικονομικές κυρώσεις των Δυτικών. Επομένως, το ερώτημα δεν είναι αν θα αντέξει η Ρωσία τις κυρώσεις της Δύσης, αλλά αν θα τις αντέξουμε εμείς οι ίδιοι που θα τις επιβάλλουμε!


- Στις γεωπολιτικές επιπτώσεις τώρα, φαίνεται να διαμορφώνεται ένα καινούριο και αβέβαιο τοπίο.
Για άλλη μια φορά επιβεβαιώνεται η αδυναμία της Ευρωπαϊκής Ένωσης να ασκήσει το ρόλο παγκόσμιας υπερδύναμης. Επιβεβαιώνεται επίσης η αδυναμία της να αντιδρά γρήγορα και αποτελεσματικά, ενώ για μία ακόμη φορά φαίνεται ο αποτυχημένος ηγεμονικός ρόλος της Γερμανίας που συμπαρασύρει όλες της χώρες της ΕΕ στα δικά της συμφέροντα, που δεν είναι ταυτόσημα με τα συμφέροντα των άλλων κρατών-μελών. Για άλλη μία φορά θα κληθούμε όλοι να πληρώσουμε τα σπασμένα της «Γερμανίδας νύφης». Προσπαθώ να χαριτολογήσω, γιατί η κατάσταση έχει γίνει πραγματικά αφόρητη…


Από την άλλη μεριά, έχουμε και μία νέα, απροβλέπτων διαστάσεων εξέλιξη σχετικά με τη Γερμανία, που εύχομαι να μην οδηγήσει στην επανάληψη του τραγικού σκηνικού που είχε ως αποτέλεσμα τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Το γερμανικό Κοινοβούλιο βρήκε την αφορμή για να άρει την «αυτοτιμωρητική» απόφαση της μη δημιουργίας ισχυρού γερμανικού στρατού και την προσεκτική διάθεση των προϊόντων της πολεμικής βιομηχανίας της Γερμανίας σε τρίτες χώρες… Ας ελπίσουμε ότι αυτές οι αποφάσεις δε θα αναγεννήσουν το ναζιστικό γερμανικό τέρας, που τουλάχιστον σε μας τους Έλληνες, ποτέ δεν έδειξαν με πράξεις οι Γερμανοί ότι το αποποιήθηκαν. (Αναφέρομαι στην πεισματική άρνηση επιστροφής του Κατοχικού δανείου και της καταβολής των πολεμικών αποζημιώσεων για τις θηριωδίες που διέπραξαν στη χώρα μας, και άλλες μικρότερης σημασίας συμπεριφορές, που όμως δείχνουν ότι ποτέ δε μεταμέλησαν ειλικρινά).

 

Αν οι στρατιωτικοί στόχοι του Πούτιν στη Ουκρανία τελικά επιτευχθούν, τότε ο όψιμος Τσάρος θα αναθαρρήσει και ίσως προχωρήσει και σε άλλες παρόμοιες ενέργειες και σε άλλες όμορες χώρες, που μπορεί να θεωρήσει ως μελλοντική απειλή. Ήδη ακούστηκαν νύξεις για τη Φιλανδία, αλλά και τη Σουηδία, ενώ δεν είναι απίθανο το ίδιο να συμβεί και με τις χώρες της Βαλτικής και με την Πολωνία, με την οποία οι σχέσεις της είναι ιδιαίτερα τεταμένες. Μπαίνουμε λοιπόν σε μία νέα «Θερμοπολεμική» περίοδο, που μπροστά της ο Ψυχρός Πόλεμος της περιόδου της Σοβιετικής Ένωσης θα μοιάζει με παιδική χαρά.

 

Ο αναθεωρητισμός του Πούτιν, και η εγγραφή στα παλαιότερα των υποδημάτων του των Διεθνών Συνθηκών και του Διεθνούς Δικαίου, ίσως να δώσει θάρρος σε «μιμητές» του στη γειτονιά μας και τολμήσουν να πάνε παραπέρα τις ήδη πολύ προκλητικές κινήσεις που εδώ και πολλά χρόνια κάνουν. Αναφέρομαι στους Τούρκους, αν και ούτε τα μεγέθη Τουρκίας - Ρωσίας είναι ίδια, ούτε η θέση της Ελλάδος με το αξιόμαχο του στρατού της και τις διεθνείς της συμμαχίες την βάζουν στην ίδια θέση με την Ουκρανία. Είναι όμως ένα πιθανό σενάριο…

 

Τέλος, και θα σταματήσω εδώ προς το παρών με τις πιθανές επιπτώσεις, η όλη κατάσταση έτσι όπως διαμορφώνεται, οξύνει περισσότερο τις σχέσεις της Ρωσίας με τη Δύση, και ωθεί τη μεγαλύτερη προσέγγιση της Ρωσίας με την Κίνα. Λαμβάνοντας υπόψη και την θετική για τη Ρωσία στάση στον ΟΗΕ και της Ινδίας (και των Αραβικών Εμιράτων), στο μυαλό μου ήρθε μια εικόνα που δεν άκουσα να αναφέρεται από άλλους αναλυτές.
Αναφέρομαι στην ξεχασμένη συμμαχία των B.R.I.C.S. (Brazil, Russia, India, China, South Africa), μία δια-ηπειρωτική πολύπλευρη συμμαχία γιγάντων, που αν ενεργοποιηθεί και προχωρήσει, θα πρόκειται για τη μεγαλύτερη υπερδύναμη με διαφορά σε όλον τον πλανήτη, που θα αλλάξει τα πάντα όπως τα ξέραμε μέχρι σήμερα!

 

Κλείνοντας, θα ήθελα να αναφερθώ στο ρόλο που θα έπρεπε να παίξει η Ουκρανία σαν ανεξάρτητο κράτος με τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά στην περιοχή.

Το πρώτο έχει να κάνει με την γεφύρωση των εσωτερικών της χασμάτων, που με μία συνετή πολιτική θα μπορούσε να επιτευχθεί. Η Ουκρανία είναι ένα πολυπολιτισμικό κράτος με αρκετές εθνότητες στους κόλπους της (Ουκρανοί, Ρώσοι, Εβραίοι, Έλληνες, Τατάροι, κ.α.), που προέρχεται επίσης από ένα ακόμη πιο πολυπολιτισμικό κράτος (την πρώην ΕΣΣΔ) όπου όλοι οι λαοί συμβίωναν χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα για πάρα πολλά χρόνια. Το γλωσσικό θέμα μεταξύ Ουκρανόφωνων και Ρωσόφωνων θα έπρεπε να είχε επιλυθεί χωρίς φανατισμούς και αντεγκλήσεις της μίας πλευράς προς την άλλη, γιατί απ’ ότι αποδεικνύεται η γλώσσα που μιλάει ο καθένας σε ένα τέτοιο κράτος δεν τον κάνει λιγότερο ή περισσότερο πατριώτη! Να υπενθυμίσω ότι και ο εβραϊκής καταγωγής πρόεδρος Ζελένσκι είναι από ρωσόφωνη οικογένεια!
Το δεύτερο έχει να κάνει με τον ρόλο που πρέπει να παίξει η Ουκρανία με βάση την ιστορική και γεωγραφική θέση που κατέχει στην περιοχή. Είναι δικαίωμα κάθε κυρίαρχου κράτους να επιλέγει το δρόμο που θέλει να ακολουθήσει και τους συμμάχους που θέλει να έχει. Αυτό δε σημαίνει όμως ότι πάντα οι επιλογές των κρατών είναι και οι πιο σωστές!
Κατά την άποψή μου ο ρόλος που θα ταίριαζε καλύτερα στη Ουκρανία αλλά και προς όφελος της ευρύτερης ειρήνης στην περιοχή, δεν είναι, ούτε ο ρόλος του πειθήνιου «δορυφόρου» της Ρωσίας, αλλά ούτε και ο Δούρειος Ίππος της Δύσης στο μαλακό υπογάστριο της Ρωσίας. Ο ρόλος που θα ταίριαζε στην Ουκρανία είναι συνενωτικός και όχι διαχωριστικός! Θα μπορούσε να είναι η Ουκρανία ένας δίαυλος επικοινωνίας και συνεννόησης μεταξύ Δύσης και Ρωσίας, που θα οδηγούσε σε δυνατότητες κοινής συνεργασίας προς όφελος όλων!
Ας ελπίσουμε με κάποιον τρόπο να εξομαλυνθεί αυτή η άγρια κατάσταση που εξελίσσεται τώρα και πως θα καταστεί δυνατόν η Ουκρανία να αποτελέσει πεδίο συμφιλίωσης και συνεργασίας της Δύσης και της Ανατολής και όχι πεδίο πολέμου και καταστροφής!