Όχι! Οι απαντήσεις που δίνουν τα παιδιά: "να έχει ο μπαμπάς μου δουλειά", "δε θέλω τίποτα για μένα, ας πάει στα φτωχά παιδάκια", "να έχουμε ρεύμα στο σπίτι", "να μη βλέπω τους γονείς μου να κλαίνε κρυφά" κ.α. παρόμοιες, δεν είναι φυσιολογικές για την ερώτηση: "Τι θέλεις να σου φέρει ο Άη-Βασίλης"! Τέτοιες απαντήσεις σημαίνουν πως έχουμε αποτύχει σαν κοινωνία, σαν ανθρωπότητα, και στερήσαμε από τα παιδιά μας την ξεγνοιασιά της παιδικής τους ηλικίας. Τα παιδιά θα πρέπει να ζητάνε παιχνίδια για να πραγματώσουν την αχαλίνωτη φαντασία τους, κάστρα για να γίνουνε βασιλιάδες και πριγκίπισσες, σπαθιά για να κατακτήσουν τον κόσμο, κούκλες για να διοχετεύσουν την φροντίδα και την αγάπη τους, αυτοκινητάκια, τραινάκια, ποδήλατα, πατίνια για να ταξιδέψει το μυαλουδάκι τους... Έχουμε ψαλιδίσει πρόωρα τα όνειρά τους, τα έχουμε στριμώξει στα καλούπια της μιζέριας που εμείς δημιουργήσαμε και τα "ωριμάζουμε" πριν την ώρα τους, για να δουν την κόλαση που εμείς φτιάξαμε... Και με αυτή τη βεβιασμένα χαμένη αθωότητα των παιδιών μας, χάνεται και η ελπίδα να ζήσουν έστω και για λίγο την ψευδαίσθηση της ευτυχίας, που όμως είναι τόσο σημαντική για την ανάπτυξη του ψυχισμού τους... Αφήστε λοιπόν τα παιδιά να ονειροπολήσουν! Αφήστε τα να περιπλανηθούν στον μαγευτικό κόσμο των παραμυθιών... Μην τα προσγειώνετε ανώμαλα στον φρικτό κόσμο των μεγάλων... Θα έχουν μια ολόκληρη ζωή να παλαίψουν με τα τέρατα που εμείς δημιουργήσαμε! Μην δηλητηριάζετε από τώρα τις ψυχούλες τους...
