Δευτέρα 8 Μαρτίου 2010

Οι ευθύνες των πολιτικών

Οι εξεταστικές επιτροπές της Βουλής με τον ισχύοντα "Νόμο περί ευθύνης υπουργών" είναι μια σκέτη κοροϊδία! Πρώτον, γιατί οι ίδιοι οι βουλευτές καλούνται να κρίνουν συναδέλφους τους και η πράξη απέδειξε ότι "κόρακας κοράκου μάτι δε βγάζει". Δεύτερον, είναι απαράδεκτος και κατάπτυστος ο νόμος, που κατασκευάστηκε για να συγκαλύπτει τα ανομήματα των πολιτικών και αποτελεί ντροπή γι αυτους που τον ψήφησαν, αυτούς που τον διατήρησαν και αυτούς που ανέχονται να είναι βουλευτές με ένα τέτοιο καθεστώς και δεν παραιτούνται λόγω ευσυνειδησίας!
Επειδή ως πολίτης δικαιούμαι και να κρίνω αλλά και να προτείνω, καταθέτω τη δική μου πρόταση:
1) Η κρίση των πολιτικών να γίνεται από ΜΕΙΚΤΟ ΟΡΚΩΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ, όπου θα συμετέχουν και κληρωτοί ένορκοι πολίτες - δικαστές!
2) Να τιμωρείται όχι μόνο ο δόλος, αλλά και η ανικανότητα των πολιτικών, εφόσον οι πολιτικοί δεν κληρώνονται για τα αξιώματα που κατέχουν (όπως συμβαίνει στην πραγματική Δημοκρατία), αλλά εθελοντικά διεκδικούν τις θέσεις ευθύνης! Είναι καιρός λοιπόν, οι πολιτικοί να αναλαμβάνουν και τις πραγματικές συνέπειες αυτής της ευθύνης, όταν και εάν προκύπτει!
3) Αν προκύπτουν ευθύνες των πολιτικών (είτε λόγω δόλου, είτε λόγω ανικανότητας), οι τιμωρίες πρέπει να είναι βαριές και παραδειγματικές, γιατί θίγεται η κοινωνία στο σύνολό της!
Δεν προτείνω την τιμωρία της φυλάκισης, γιατί είναι μέν παραδειγματική, αλλά δεν αποκαθιστά τη βλάβη που υπέστην το κοινωνικό σύνολο. Αντιθέτως μας επιφορτίζει με την υποχρέωση να στεγάζουμε και να σιτίζουμε τους φταίχτες!
Κατά τη γνώμη μου, κατάλληλη ποινή είναι η δήμευση της περιουσίας του πολιτικού που διέπραξε τη βλάβη στο δημόσιο συμφέρον, ως το ποσό που εκτιμάται η έκταση αυτής(της βλάβης).
- Εάν η βλάβη του δημοσίου συμφέροντος οφείλεται σε ανικανότητα, τότε η ποινή θα πρέπει να εμπεριέχει και τη στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων του πολιτικού, ώστε να μην υπάρξει πιθανότητα επανάληψης αυτής της βλάβης!
- Εάν η βλάβη του δημοσίου συμφέροντος οφείλεται σε δόλο, τότε ο πολιτικός θα πρέπει μαζί με τη δήμευση της περιουσίας του να χάνει και την ιδιότητα του Έλληνα Πολίτη, αλλά και να εκδιώκεται από τη χώρα, ως persona non grata (ανεπιθύμητο πρόσωπο)!
Με αυτές τις αυστηρές και παραδειγματικές ποινές, τα λαμόγια που ασχολούνται με την πολιτική για να πλουτίσουν, αλλά και οι ανίκανοι που επιδιώκουν να δοξαστούν, θα αποχωρήσουν τρέχοντας από την πολιτική και θα μείνουν μόνο όσοι πραγματικά επιθυμούν να προσφέρουν στην πατρίδα ανιδιοτελώς και με κίνδυνο μάλιστα να κριθούν αυστηρά για τις επιλογές τους! Τότε θα δούμε πόσους πραγματικούς πατριώτες έχουμε!
Για όσους βιαστούν να κρίνουν ότι τα μέτρα αυτά που προτείνω, είναι αδύνατον να εφαρμοστούν, σας πληροφορώ ότι σχετικά πρόσφατα (το 1974) έχουν εφαρμοστεί με επιτυχία για αρκετά χρόνια, εναντίον του έκπτωτου βασιλιά Κωνσταντίνου Γλίξμπουργκ ή Δεγκρέτσια όπως δήλωσε στο ελληνικό διαβατήριό του, το οποίο απέκτησε με περίεργες διαδικασίες μετά από μια εικοσαετία τουλάχιστον αποπομπής του από την Ελλάδα. Όσο για την περιουσία του, κατάφερε να πάρει μέρος αυτής, ύστερα από μακροχρόνιο δικαστικό αγώνα σε διεθνή δικαστήρια βοηθούμενος από την πολιτική υποστήρριξη των μοναρχικών οικογενειών της Ευρώπης, αλλά και την όχι και τόσο σθεναρή αντίδραση του ελληνικού κράτους!
Πάντως για τη διασφάλιση αυτών των αλλαγών θα πρέπει να υπάρξει κατάλληλη, συνταγματική ρύθμιση, ώστε τυχούσα τροποποίησή τους στο μέλλον, να μπορεί να γίνει μόνο με δημοψήφισμα.