Δευτέρα 13 Απριλίου 2015

Ο ελληνικός τρόπος ζωής...



Σ' έναν κόσμο που κάποιοι "δημόσιοι κατήγοροι" προσπαθούν να ενοχοποιήσουν κάθε τι που μας δίνει χαρά, κάποιος πρέπει να αναλάβει την υπεράσπιση της ζωής, της χαράς, της ανθρώπινης αδυναμίας! Θα προσπαθήσω εγώ λοιπόν...
Το να τολμάς να κάνεις "σπατάλες" κρέατος και υπερβολές σε μια περίοδο κρίσης και λιτότητας,
να γλεντάς και να χορεύεις σε μια εποχή που δύσκολα τα φέρνεις βόλτα,
να επιμένεις να χαμογελάς με έξω την καρδιά, ενώ μεθαύριο μπορεί και να να θρηνείς την "εθελούσια έξοδο από τη ζωή" κάποιου δικού σου ή ακόμα και του ίδιου σου του εαυτού, λόγω απελπισίας...
το λες και Εθνική Ασυναίσθητη Αντίσταση!
Αυτό είναι το μεγαλείο ενός λαού, που ξέρει να χαίρεται τη Ζωή κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, και που ακόμη και ο ίδιος πολλές φορές, μη μπορώντας να το εξηγήσει, το παρεξηγεί και αυτοκατακρίνεται!
Αυτός όμως ο πληθωρικός χαρακτήρας είναι που όχι μόνο μας σώζει, αλλά και κυριολεκτικά μας κάνει αήττητους, προς έκπληξη όποιων μας επιβουλεύονται, και τους οποίους κάνει να μιλούν για "Ελληνικό Θαύμα"!
Το πανελλήνιο γλέντι της ημέρας της Λαμπρής, είναι αφιερωμένο σε κάθε "άσπονδο φίλο" της Ελλάδας, μέσα και έξω από αυτήν, που δεν πρόκειται να μας καταλάβει ποτέ, και πολύ χειρότερα γι αυτόν, δεν πρόκειται ποτέ να ζήσει έστω και μια στιγμή σαν Έλληνας, δηλαδή σαν Άνθρωπος...