Δευτέρα 15 Μαρτίου 2004

Τρομοκρατία: μια υπόθεση που μας αφορά όλους!

Το φαινόμενο της τρομοκρατίας, την έξαρση του οποίου βιώνουμε ολοένα και εντονότερα, ολοένα και πιο κοντά μας τα τελευταία χρόνια, είναι περισσότερο πολύπλοκο και σοβαρό, απ’ ότι μέχρι τώρα εκτιμούσαμε.
Δεν αποτελεί απλώς την εκδήλωση του παραλογισμού μιας ομάδας φανατισμένων ανθρώπων, την οποία αν εξοντώσουμε θα πάψει αυτομάτως να υφίσταται και το πρόβλημα. Πρόκειται για ανθρώπους – προϊόντα του κατάφορα άδικου παγκόσμιου οικονομικοπολιτικού συστήματος, σε συνδυασμό με την καλλιέργεια του θρησκευτικού φανατισμού και της εκδικητικής μανίας. Όσο παραμένουν έντονες αυτές οι γενεσιουργές αιτίες, τέτοιοι άνθρωποι συνεχώς θα αναπαράγονται με γεωμετρική πρόοδο.
Κανένα κατασταλτικό μέτρο δεν είναι ικανό να τους σταματήσει, γιατί αφενός μεν, δεν έχουν ηθικούς φραγμούς απέναντι στα θύματά τους και αφετέρου, δε διακατέχονται από το αίσθημα της αυτοσυντήρησης, όντας πεπεισμένοι για την «ιερότητα» του σκοπού τους και ότι δεν έχουν τίποτε περισσότερο να χάσουν, πέρα από την, έτσι κι αλλιώς, άθλια ζωή τους!
Αξίζει επιπλέον να σημειωθεί, ότι η πρότυπη οργανωτική δομή των αυτόνομων πυρήνων δράσης που αναπτύσσουν ανά τω κόσμω, αποτρέπει τη μαζική εξάρθρωσή τους, ακόμη κι αν συλληφθούν κάποια σημαντικά μέλη τους.
Αν πραγματικά θελήσουμε να αναζητήσουμε τα βαθύτερα αίτια αυτού του φαινομένου, τότε θα διαπιστώσουμε ότι η ευθύνη βαραίνει ταυτόχρονα και τους «τρομοκράτες», αλλά και τους «τρομοκρατούμενους». Επομένως, η λύση που πρέπει να δοθεί σ’ αυτό το μέγα πρόβλημα, είναι αναγκαίο να έχει διττή κατεύθυνση.
Ας αναλύσουμε, όμως, εκτενέστερα αυτή τη σκέψη.
Μιλήσαμε για κατάφορη αδικία του παγκόσμιου οικονομικοπολιτικού συστήματος, η οποία εκδηλώνεται κυρίως με την ανήθικη και ανισομερή κατανομή του παγκόσμιου πλούτου μεταξύ των λαών. Αυτή η επιλογή από τους ισχυρούς του πλανήτη, οδήγησε στην απόλυτη εξαθλίωση της μεγάλης πλειοψηφίας των ανθρώπων, ενώ ταυτόχρονα μια μικρή μειοψηφία «εκλεκτών» λαών, διαβιώνει σε συνθήκες απόλυτης χλιδής και αναπτύσσει μια αλαζονική συμπεριφορά απέναντι στους λαούς του «τρίτου κόσμου»!
Τα δύο τρίτα του πληθυσμού της γης ζουν μέσα στη φτώχια και την ανέχεια, μαστίζονται από τις αρρώστιες, πεθαίνουν από την πείνα, πλήττονται από τον αναλφαβητισμό, στερούνται στοιχειωδών υποδομών που θα τους εξασφάλιζαν μια αξιοπρεπή διαβίωση. Ταυτόχρονα, οι περισσότερες από αυτές τις χώρες διοικούνται από στυγνά δικτατορικά καθεστώτα, τα οποία όμως υποκινούνται και ελέγχονται από τις «δημοκρατικές» κυβερνήσεις των αναπτυγμένων χωρών!
Όλα αυτά συμβαίνουν σε χώρες που διαθέτουν πολύ πλούσιο φυσικό περιβάλλον και ορυκτό πλούτο, σε λαούς που έχουν να επιδείξουν σημαντική πολιτισμική προσφορά, χιλιάδων ετών! Όλα αυτά συμβαίνουν σε μια εποχή που η ανάπτυξη της επιστήμης και της τεχνολογίας, πολλαπλασίασε την παραγωγική ικανότητα μας, σε βαθμό, που να μπορούμε να καλύπτουμε με επάρκεια (αν φυσικά το θέλαμε!), τις βασικές βιολογικές ανάγκες όλου του πληθυσμού της γης!
Αυτές οι άθλιες συνθήκες διαβίωσης και η αναγκαστική καθήλωση του μορφωτικού επιπέδου των λαών του τρίτου κόσμου, είχαν ως φυσικό επακόλουθο την ανάπτυξη του αισθήματος της κοινωνικής αδικίας και της επιθυμίας για εκδίκηση, καθοδηγούμενης από τη γιγάντωση του τέρατος του θρησκευτικού φανατισμού!
Από την άλλη πλευρά, έχουμε τις χώρες της Ευρώπης, της Βορείου Αμερικής, της Ιαπωνίας και της Αυστραλίας, που έχουν στηρίξει την ευημερία τους στον πλούτο, το αίμα και τον ιδρώτα των χωρών του «τρίτου κόσμου»! Οι λαοί μας, επαναπαυμένοι στη χλιδή και την καλοπέραση, έχοντας απολέσει τη συνείδησή τους, αποδέχονται, ως άλλοι κλεπταποδόχοι, τον πλούτο των υποανάπτυκτων χωρών, αδιαφορώντας για την τραγική κατάσταση που δημιουργούν με την ανοχή τους! Η apolitique στάση που κρατούν απέναντι σ’ αυτά τα έντονα προβλήματα, διευκολύνει το έργο των αδίστακτων κυβερνήσεων, που οι ίδιοι, άλλωστε, εκλέγουν!
Όμως είναι νομοτέλεια, ότι κάποτε ο κόμπος φτάνει στο χτένι! Ο ποταμός της αγανάκτησης ξεχείλισε και ήδη μας συμπαρασέρνει! Δεν μπορούμε πλέον να κρύβουμε τα σκουπίδια της συνείδησής μας κάτω από το χαλί της αδιαφορίας μας! Πρέπει να αντιδράσουμε δυναμικά και να σταματήσουμε τον παραλογισμό, ένθεν και ένθεν. Πρέπει να κατανοήσουμε ότι η ανοχή είναι συνενοχή!
Ο θρησκευτικός φανατισμός δεν καταπολεμείται με πολέμους και δρακόντεια μέτρα ασφαλείας, αλλά με ανάπτυξη του μορφωτικού επιπέδου των λαών, με εξάλειψη του ρατσισμού και της μισαλλοδοξίας!
Η εξαθλίωση των λαών του τρίτου κόσμου δεν καταπολεμείται με «ιεραποστολές» και «κροκοδείλια» δάκρυα, αλλά με ουσιαστική και ανιδιοτελής ενίσχυση της περιφερειακής ανάπτυξης και της αυτοδιαχείρισης των λαών!
Αν αυτές οι προτάσεις κάποτε φάνταζαν ρομαντικές και ουτοπιστικές, σήμερα αποτελούν επιτακτική ανάγκη και τη μόνη διέξοδο από την τεράστια κρίση που ήδη έχει ξεσπάσει!

Κυριακή 1 Φεβρουαρίου 2004

Ναρκωτικά, ώρα μηδέν…

Με την ευκαιρία της επαναφοράς στην επικαιρότητα του θέματος των ναρκωτικών, που αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα σύγχρονα προβλήματα της νεολαίας μας, θα ήθελα να διατυπώσω μια πρόταση, η οποία βασίζεται στην ισχυρή πεποίθησή μου, ότι αποτελεί το πιο δραστικό χτύπημα σ’ αυτό το αναίσχυντο εμπόριο αργού θανάτου.
Πριν προχωρήσω στη διατύπωση αυτής της πρότασης, θα ήθελα να ξεκαθαρίσω ότι θα προτιμούσα η νεολαία μας να είχε ισχυρή θέληση και συνειδητά να αρνιόταν την επίλυση των όποιων προβλημάτων της, μέσω της αδιέξοδης «λύσης» των ναρκωτικών. Όμως, για να καταφέρουμε να φτάσουμε σε αυτό το ιδεατό επίπεδο αυτοσυνείδησης, θα πρέπει να επανεξετάσουμε ριζικά την ποιότητα της Παιδείας που παρέχουμε ως κοινωνία στους νέους μας∙ διαδικασία, η οποία εκτός από ιδιαίτερο θάρρος, απαιτεί και πολύ χρόνο. Η συνεχής γιγάντωση όμως, του προβλήματος των ναρκωτικών, απαιτεί άμεσες και αποτελεσματικές λύσεις!
Η φιλοσοφία της πρότασής μου εδράζεται στο γεγονός ότι τα ναρκωτικά αποτελούν εμπόρευμα και η διακίνησή τους επιφέρει τεράστια κέρδη σε μια κάστα «βαρόνων» που την ελέγχει! Επομένως είναι λογικό, ότι το εμπόριο των ναρκωτικών δε θα είχε κανένα νόημα, αν τα ναρκωτικά έχαναν την εμπορική τους αξία! Πώς όμως μπορεί να συμβεί αυτό;
Η απάντηση είναι πολύ απλή: ΔΩΡΕΑΝ χορήγηση των ναρκωτικών ουσιών στους καταγεγραμμένους χρήστες, από καλά οργανωμένα τμήματα που θα λειτουργούν μέσα στα κρατικά νοσοκομεία!
Τα οφέλη που θα προκύψουν από την υλοποίηση αυτής της τόσο απλής, αλλά ταυτόχρονα και τόσο ριζοσπαστικής ιδέας, είναι πολλά και με πολλαπλούς αποδέκτες. Ας αναφέρουμε τα σημαντικότερα:

~ Όπως προαναφέραμε, σταματάει άμεσα το παράνομο εμπόριο ναρκωτικών στη χώρα, εφόσον τα ναρκωτικά παύουν να έχουν εμπορική αξία, με τη δωρεάν χορήγησή τους από κρατικούς φορείς.
~ Εξαιτίας αυτής της εξέλιξης, οι χρήστες δεν θα είναι πλέον αναγκασμένοι να γίνονται «βαποράκια» για να εξασφαλίσουν τη δόση τους, παρασύροντας έτσι στον ξέφρενο χορό του θανάτου, νέα αθώα θύματα. Επομένως, θα εκλείψει ο σημαντικότερος τρόπος διάδοσης των ναρκωτικών!
~ Θα μειωθεί σημαντικά η εγκληματικότητα από τους ναρκομανείς, διότι δε θα αναγκάζονται να προβαίνουν σε ληστείες προκειμένου να εξασφαλίσουν τα χρήματα της δόσης τους!
~ Θα ανακουφιστούν οικονομικά οι οικογένειες των χρηστών, οι οποίες εκτός από ηθικής, τελούν και υπό οικονομικής κατάρρευσης, εξαιτίας των «πανάκριβων συνηθειών» των παιδιών τους!
~ Οι ουσίες θα είναι ελεγμένες ως προς την ποιότητα και την «καθαρότητά» τους, έτσι ώστε να αποφεύγονται οι θάνατοι από υπερβολική δόση.
~ Προστατεύεται η υγεία των χρηστών από διάφορες συναφείς με τη χρήση μολύνσεις, (όπως το AIDS), καθώς οι συνθήκες υγιεινής κατά τη χρήση θα είναι αυστηρές και θα υπάρχει πλήρης ιατρική παρακολούθηση.
~ Διευκολύνεται η χαρτογράφηση όλων των χρηστών και η καταγραφή των προβλημάτων που οδήγησαν τον κάθε χρήστη στα ναρκωτικά. Έτσι δίνεται η δυνατότητα για εξατομικευμένη βοήθεια στον κάθε χρήστη για την εξάλειψη αυτών των αιτιών.
~ Γίνεται πιο πρόσφορη η παροχή ψυχολογικής βοήθειας στους χρήστες και διευκολύνεται η προσπάθεια να πεισθούν για την ένταξή τους σε κάποιο πρόγραμμα απεξάρτησης.

Γίνεται λοιπόν φανερό, ότι η υλοποίηση μιας τέτοιας ιδέας θα μπορούσε να δώσει μια αποτελεσματική λύση στην αντιμετώπιση της μάστιγας των ναρκωτικών. Η ιδέα όμως, αν και απλή, είναι αρκετά δύσκολη στην εφαρμογή της, γιατί προσκρούει σε δύο μεγάλα προβλήματα:
- Το πρώτο πρόβλημα είναι ότι θίγει τεράστια οικονομικά συμφέροντα, τα οποία εξυπηρετούν πανίσχυρους οικονομικά (και κατ’ επέκταση και πολιτικά) ανθρώπους, οι οποίοι μάλιστα δε θα με εξέπληττε αν αποδεικνυόταν ότι πρόκειται για «καθ’ όλα ευυπόληπτους και υπεράνω πάσης υποψίας πολίτες»!!! Επομένως είναι ιδιαίτερα δύσκολο να βρεθούν πολιτικοί που να διαθέτουν το απαραίτητο θάρρος και δύναμη για να παλέψουν με τέτοια μεγαθήρια!
- Το δεύτερο πρόβλημα σχετίζεται με την κατεστημένη, υποκριτική και στενόμυαλη νοοτροπία της κοινωνίας μας. Προσκολλημένοι σε αφοριστικές και δήθεν «ηθικολογικές» ιδεολογίες, εθελοτυφλούμε μπροστά σε ένα σοβαρό και υπαρκτό κοινωνικό πρόβλημα και προσπαθούμε να το εξορκίσουμε με ευχολόγια! Πολλοί είναι αυτοί οι «ηθικολόγοι» που θα «σκανδαλιστούν» από την ιδέα της δωρεάν χορήγησης ναρκωτικών από το κράτος, παραβλέποντας ωστόσο, όλα αυτά τα θετικά που προανέφερα, από την εφαρμογή της. Είναι οι ίδιοι που θεωρούν ως «αποβράσματα της κοινωνίας» τους νέους που έπεσαν στην πλεκτάνη των ναρκωτικών και απαιτούν τη φυσική εξόντωσή τους. Είναι οι ίδιοι που θεωρούν ότι το πρόβλημα δεν τους αφορά, γιατί (ακόμα) δεν πέσανε στα ναρκωτικά τα δικά τους παιδιά! Δυστυχώς αυτοί οι άνθρωποι είναι αρκετοί και η γνώμη τους εξακολουθεί να αποτελεί την κυρίαρχη ιδεολογία της κοινωνίας μας!
Στο βαθμό που θα μπορέσουμε να ξεπεράσουμε αυτούς τους δύο ογκόλιθους, και να αποφασίσουμε να λάβουμε ριζοσπαστικά μέτρα για την αντιμετώπιση της μάστιγας των ναρκωτικών, θα μπορέσουμε να ελπίζουμε για τη λύση του προβλήματος. Η μεταστροφή ορισμένων πολιτικών σε πιο προοδευτικές απόψεις -όσο ανεπαρκείς και αν είναι αυτές - ρίχνει μια αμυδρή αχτίδα ελπίδας στο μέλλον των παιδιών μας! Ας ελπίσουμε ότι θα έχει και συνέχεια!