- Όσο ζούμε φυλακισμένοι στις τσιμεντόφραχτες πόλεις μας, μέσα σε διαμερίσματα - κλουβιά,
- όσο μαθαίνουμε για τον ερχομό της άνοιξης μονάχα από το ημερολόγιο και όχι από τα χρώματα των αγρών, το κελάηδισμα των πουλιών και τη μυρουδιά του αέρα,
- όσο χρησιμοποιούμε το αυτοκίντό μας σαν να ήταν αναπηρικό αμαξίδιο, ανήμποροι να πάμε οπουδήποτε χωρίς αυτό,
- όσο καταπνίγουμε την πλήξη μας στον υπερκαταναλωτισμό, αγοράζοντας άχρηστα προϊόντα προσδοκόντας μια στιγμιαία έστω, αίσθηση ικανοποίησης......
.......τόσο το περιβάλλον θα συνεχίσει να καταστρέφεται και καμιά Συνδιάσκεψη δεν πρόκειται να το σώσει, γιατί κι αυτή μέσα σε ένα τσιμεντένιο κλουβί θα πραγματοποιηθεί, από χλιδάτους και ματαιόδοξους ανθρώπους, που θα τους περιμένει, όταν τελειώσουν, ένα μεγάλου κυβισμού πολυτελές αυτοκίνητο για να τους πάει σπίτι τους..... Πρέπει να αλλάξουμε ζωή, για να αλλάξει η ζωή μας!
