Σεληνιακή Άλως




Του φεγγαριού το αλωνάκι,

βγήκα απ' το μπαλκόνι μου να δω,

το κουρασμένο βλέμμα μου να ξαποστάσει

και μες τους φωτεινούς κύκλους του να χαθώ.



Λουσμένος στο χλωμό φως της Σελήνης,

τη φευγαλέα νιότη μου αναπολώ,

όλα όσα γλέντησα ως τώρα στη ζωή μου,

κι όσα με κατατρέχουν σαν στοιχειό.



Μες τη γλυκιά τη σιγαλιά της κοιμισμένης πόλης,

που την πλακώνει πέπλο θανατερό,

σαν περιστέρι η ψυχή μου φτερουγίζει,

για να γλιτώσει απ' τον άγριο καιρό.



Ω Θεία Σελήνη υδατογητεύτρα,

συ που διαφεντεύεις το γλυκό και τ' αλμυρό νερό,

στείλε ενέργεια με τις αργυρές σου ακτίνες,

και ξόρκισε κι ετούτο το κακό!

ΦΑΛΛΟΚΡΑΤΙΑ Ή ΑΙΔΟΙΟΚΡΑΤΙΑ;;;

 

(Αφήστε τα μίση, κι αρχίστε... τη διαφυλική συμφιλίωση)! Είναι αλήθεια ότι χωρίς το αιδοίον, ο φαλλός δεν είναι άλλο από μια μαραγκιασμένη και θλιβερή απόληξη του ουροποιητικού μας συστήματος, ένα κρεάτινος μαλθακός αγωγός αποβλήτων του οργανισμού, ανίκανος να δώσει ηδονή και να γεννήσει ζωή... Το αιδοίον είναι αυτό που κυριολεκτικά τον ζωντανεύει, τον θεριεύει και του δίνει την όψη του πολιορκητικού κριού, ώστε να καταστεί ικανός να σκορπίσει την ηδονή και την απόλαυση και να αναπαράγει τη ζωή! Αντιστοίχως, το αιδοίον ορφανό φαλλού, είναι απλά μια τσεκουριά ανάμεσα στα πόδια της γυναίκας, οχετός υγρών αποβλήτων του οργανισμού και σκοτωμένου αίματος, που μάταια καρτερούσε να θρέψει τη νέα ζωή αμέσως μετά τη σύλληψή της! Ο φαλλός είναι αυτός του εισερχόμενος εντός του, του δίνει ζωή, το κάνει να πάλλεται και να βουρκώνει από τη συγκίνηση, που θα καταστεί ο φορέας της νέας ζωής! Επομένως, φαλλός και αιδοίον, λειτουργούν συμπληρωματικά και σε αγαστή συνεργασία μεταξύ τους! Γι' αυτό οι σχέσεις μεταξύ τους θα πρέπει να διέπονται από αλληλοεκτίμηση, αμοιβαίο θαυμασμό, αγάπη και φροντίδα. Η "φαλλοκρατία" ή η "αιδοιοκρατία", μόνο συμπλέγματα κατωτερότητας και ενδείξεις μειωμένης αυτοεκτίμησης μπορούν να σημαίνουν, για τους κατόχους των πρώτων συνθετικών των δύο παραπάνω λέξεων...