23 Οκτωβρίου 1944. Σαν σήμερα, αποχώρησαν οι Γερμανοί από τη Λάρισα. Δυστυχώς όμως, δεν μπορούμε να πούμε ότι "απελευθερωθήκαμε"... Μετά από μία σκληρή Κατοχή, με το λαό μας εξουθενωμένο από τις κακουχίες και την γενναία Αντίστασή του, τα βάσανά μας δεν τελείωσαν... Ακολούθησε ο αδελφοφάγος εμφύλιος πόλεμος, που έστεισαν, μεθόδευσαν και υπέθαλψαν οι μέχρι χθες "σύμμαχοί" μας, Αγγλοαμερικάνοι και Σοβιετικοί, που αφού χώρισαν τον κόσμο σύμφωνα με τα δικά τους συμφέροντά στη Γιάλτα, μετά επέβαλαν τη συμφωνία τους, με ποταμούς από αίμα αδελφικό...
Οι δε "ηττημένοι" Γερμανοί, ουσιαστικά δεν σήκωσαν ποτέ τις βρωμερές μπότες τους από την πατρίδα μας! Όπως δεν σκλάβωσαν την πατρίδα μας το 1941, αλλά πολύ νωρίτερα από την βαυαροκρατία του Όθωνα ακόμα, έτσι και δεν απελευθερωθήκαμε το 1944, αλλά συνεχίσαμε να είμαστε υποτελείς τους, αναγκαζόμενοι να ζήσουμε σε καταραμένη φτώχεια λόγω της καταστροφής που κάνανε οι Γερμανοί στην Κατοχή, το πλιάτσικο του εθνικού μας πλούτου και κάθε παραγωγικού μας κεφαλαίου, την μη απόδοση ως όφειλαν, των πολεμικών αποζημιώσεων και του χυδαίου Κατοχικού Δανείου που μας επέβαλαν να τους δώσουμε, με την υφαρπαγή των εναπομείναντων παραγωγικών δυνάμεων, που λόγω της φτώχειας στην Ελλάδα αναγκάστηκαν να φύγουν μετανάστες στη Γερμανία και να στερηθεί η πατρίδα μας από νέους ανθρώπους που θα την βοηθούσαν να αναστηθεί...
Βέβαια δεν έλειψαν και οι πολιτικές παρεμβάσεις με την προώθηση γερμανοσπουδαγμένων, κι όπως αποδείχτηκε, γερμανόδουλων πολιτικών, που λεηλάτησαν τον εναπομείναντα εθνικό μας πλούτο στήνοντας σκάνδαλα με γερμανικές εταιρείες όπως Ζίμενς, Χόχτιεφ, Φολκσβάγκεν, Φραπόρτ, Ντόιτσε Τέλεκομ, κλπ. Αποκορύφωμα βέβαια, η νέα Οικονομική Γερμανική Κατοχή, που χωρίς αιδώ και προσχήματα, ανακήρυξε επισήμως την Ελλάδα αποικία χρέους, και κατέστρεψε για μία ακόμη φορά το λαό της!
Δεν είναι λοιπόν ημέρα για εορτασμούς και πανηγυρικούς δεκάρικους, αλλά για περισυλλογή, συνειδητοποίηση της τραγικότητας της κατάστασης και για γενναίες αποφάσεις αγώνα!
