Τι ήθελες και μας λευτέρωνες από τον Τούρκο;
Αφού ο Ρωμιός δεν την μπορεί τη λευτεριά...
Το κουβαλάει στο αίμα του το ραγιαδιλίκι!
Μόλις του έδωκες τις τύχες του στα χέρια του, αυτός πήγε και τις παρέδωσε στο Βαυαρό τον Όθωνα!
Μετά πέρασαν από πάνω του όλοι οι βρωμιάρηδες της Δύσης: Άγγλοι, Γερμανοί, Αμερικάνοι, Τροϊκανοί... Κι όπως γίνεται πάντα με τις παστρικές του λιμανιού, Έτσι και με τον Έλληνα τον πλάσαραν στους "πελάτες", οι ντόπιοι νταβατζήδες...
Κάθε φορά που τελείωνε να ασελγεί ο εκάστοτε "πελάτης", ο Ρωμιός σα μετανοούσα πόρνη ονειρεύονταν όμορφα βασιλόπουλα, πλούσια ζωή κι ευτυχία, μέσα από τα παραμύθια που της πούλαγε ο νταβατζής της...
Μέχρι να έρθει ο επόμενος "πελάτης" για να σβήσει και πάλι τ' όνειρο...
Τι τα θες Γέρο μου;
Τους Κωλέττηδες, τους Δεσποτάδες, τους Φαναριώτες και τους Κοτζαμπάσηδες, αυτούς έπρεπε να σφάξεις πρώτα για να ξεβρομίσει ο τόπος, και ύστερα τους Τούρκους...
Τους άφηκες κι επέζησαν, αυτοί και οι γόνοι τους, και μας έριξαν σε άλλες, χειρότερες σκλαβιές...
Η πραγματική λευτεριά θα έρθει, μόνο όταν θα εκλείψει η σιχαμένη φάρα τους!
