Παρασκευή 22 Απριλίου 2016

Μια δική μου ματιά στην τρέχουσα πολιτική κατάσταση...




Το Σύστημα έκαψε ένα ένα τα χαρτιά του : Σοσιαλδημοκρατία με Παπανδρεου-Βενιζέλο, Δεξιά με τον Σαμαρά, Ανανεωτική Αριστερά με τον Κουβέλη, Αριστερά με τον Τσίπρα.
Το ΚΚΕ και η Χρυσή Αυγή αποτελούν τις καβάντζες του, τις οποίες μέχρι τώρα χρησιμοποιεί απλά ως μπαμπούλες, αλλά άμα χρειαστεί, θα τους δώσει πιο ενεργό (κυβερνητικό) ρόλο για τη σωτηρία του.
Το ΚΚΕ άλλωστε, τον έχει ξαναπαίξει αυτόν τον ρόλο το 1989, αλλά και στη συνέχεια, δρώντας ως διασπαστικό στοιχείο, σε όποια αυθόρμητη προσπάθεια ανένταχτων πολιτών κι αν επιχειρήθηκε, χρησιμοποιόντας τις προσφιλείς του τακτικές, του "καπελώματος" ή του "αφορισμού και της κατασυκοφάντησης"....
Ταυτόχρονα, εισάγονται στο προσκήνιο νέες καρικατούρες, σαν τον Λεβέντη, που προαλείφονται για "τσόντα" σε μια νέα ενδεχόμενη "οικουμενική κυβερνhτική κουρελού" που πιθανόν σύντομα θα δούμε να εξυφαίνεται.
Για τον ίδιο σκοπό, το Σύστημα νεκρανασταίνει και άλλα θλιβερά καραγκιοζάκια που παρέλασαν από την πολιτική σκηνή της δύσμοιρης χώρας μας, και τα ΜΜΕ του Συστήματος ρίξαν όλα τα φώτα της δημοσιότητας πάνω τους. Αναφέρομαι στο come back του Καρατζαφέρη, του Ψωμιάδη, του Πολύδωρα, του Νικολόπουλου, με ολίγον άρωμα και από βασιλιά!
Ταυτόχρονα μετασχηματιζονται αποτυχημένα σχήματα, όπως αυτό του Ποταμιού, με τον υπερπροβεβλημένο βουτυρομπεμπέ Θεοχάρη να παίρνει εντολή να αναλάβει πολιτικές πρωτοβουλίες, αφού το εγχείρημα με τον Θεοδωράκη δεν περπάτησε...
Και μέσα σ' αυτό σκηνικό αναρωτιέται κανείς: Υπάρχει ελπίδα;;;
Πάντως να είστε βέβαιοι ότι αν υπάρχει ελπίδα, δε θα έρθει από μακρυά, αλλά από εμάς τους ίδιους, αν αποφασίσουμε να τους στείλουμε όλους αυτούς στον γεροδιάολο!