Είναι ορθότερο να λέμε: "ηθική αναγνώριση της προσφοράς στην κοινωνία"! Όχι όμως: "πνευματική ιδιοκτησία" και ακόμη χυδαιότερα: είσπραξη "πνευματικών δικαιωμάτων"!
Τι θα πει "πνευματική ιδιοκτησία";
Είναι ένα ακόμη υπερφίαλο και εγωιστικό κατασκεύασμα του "συνδρόμου κατωτερότητας" που κουβαλάνε, δυστυχώς, οι περισσότεροι άνθρωποι...
Κανένας άνθρωπος δεν είναι αυτόνομος και ανεξάρτητος από το υπόλοιπο κοινωνικό σύνολο. Ο καθένας συνεισφέρει σ' αυτό, με τον τρόπο που μπορεί, και εισπράττει από αυτό, ότι χρειάζεται. Κανένας "πνευματικός δημιουργός" δεν παράγει κάτι, χωρίς τη συμβολή -μικρότερη ή μεγαλύτερη- όλων των υπολοίπων συνανθρώπων του!
Για παράδειγμα, η Θεωρία της Σχετικότητας, δεν είναι αποκλειστικό δημιούργημα του Αϊνστάιν, γιατί μπορεί αυτός να τη συνέλαβε και να τη διατύπωσε, αλλά υπήρχε πριν μια μακραίωνη επιστημονική διεργασία χιλιάδων επιστημόνων, για να φτάσει ο Αϊνστάιν στο επίπεδο να τη συλλάβει. Εκτός αυτού, τη συμμετοχή τους σ' αυτό το επίτευγμα έχουν και οι γονείς του που τον γέννησαν, οι δάσκαλοί του που τον δίδαξαν, οι φίλοι του, οι εχθροί του, οι ερωτικοί του σύντροφοι, που διαμόρφωσαν τον χαρακτήρα του, ο φούρναρης και ο μπακάλης της γειτονιάς του, που τον τροφοδοτούσαν με τρόφιμα, οι αγρότες που τα παρήγαγαν, οι χτίστες που έφτιαξαν το σπίτι του και το εργαστήριό του και εκατομμύρια ακόμη άνθρωποι που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο συνέβαλαν, λιγότερο ή περισσότερο, για να επιτευχθεί αυτό το αποτέλεσμα! Και βέβαια να μην ξεχνάμε και τη θεά Τύχη που συνταίριαξε αρμονικά τους κόπους όλων αυτών των ανθρώπων για να προκύψει η ευτυχής συγκυρία ενός τόσο μεγάλου επιτεύγματος!
Τα πνευματικά επιτεύγματα λοιπόν, είναι Πανανθρώπινα Κοινωνικά Αγαθά, στην παραγωγή των οποίων συμμετέχουν άμεσα ή έμμεσα όλοι, και επομένως όλοι έχουν το δικαίωμα να τα απολαμβάνουν!
Τι θα πει "πνευματική ιδιοκτησία";
Είναι ένα ακόμη υπερφίαλο και εγωιστικό κατασκεύασμα του "συνδρόμου κατωτερότητας" που κουβαλάνε, δυστυχώς, οι περισσότεροι άνθρωποι...
Κανένας άνθρωπος δεν είναι αυτόνομος και ανεξάρτητος από το υπόλοιπο κοινωνικό σύνολο. Ο καθένας συνεισφέρει σ' αυτό, με τον τρόπο που μπορεί, και εισπράττει από αυτό, ότι χρειάζεται. Κανένας "πνευματικός δημιουργός" δεν παράγει κάτι, χωρίς τη συμβολή -μικρότερη ή μεγαλύτερη- όλων των υπολοίπων συνανθρώπων του!
Για παράδειγμα, η Θεωρία της Σχετικότητας, δεν είναι αποκλειστικό δημιούργημα του Αϊνστάιν, γιατί μπορεί αυτός να τη συνέλαβε και να τη διατύπωσε, αλλά υπήρχε πριν μια μακραίωνη επιστημονική διεργασία χιλιάδων επιστημόνων, για να φτάσει ο Αϊνστάιν στο επίπεδο να τη συλλάβει. Εκτός αυτού, τη συμμετοχή τους σ' αυτό το επίτευγμα έχουν και οι γονείς του που τον γέννησαν, οι δάσκαλοί του που τον δίδαξαν, οι φίλοι του, οι εχθροί του, οι ερωτικοί του σύντροφοι, που διαμόρφωσαν τον χαρακτήρα του, ο φούρναρης και ο μπακάλης της γειτονιάς του, που τον τροφοδοτούσαν με τρόφιμα, οι αγρότες που τα παρήγαγαν, οι χτίστες που έφτιαξαν το σπίτι του και το εργαστήριό του και εκατομμύρια ακόμη άνθρωποι που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο συνέβαλαν, λιγότερο ή περισσότερο, για να επιτευχθεί αυτό το αποτέλεσμα! Και βέβαια να μην ξεχνάμε και τη θεά Τύχη που συνταίριαξε αρμονικά τους κόπους όλων αυτών των ανθρώπων για να προκύψει η ευτυχής συγκυρία ενός τόσο μεγάλου επιτεύγματος!
Τα πνευματικά επιτεύγματα λοιπόν, είναι Πανανθρώπινα Κοινωνικά Αγαθά, στην παραγωγή των οποίων συμμετέχουν άμεσα ή έμμεσα όλοι, και επομένως όλοι έχουν το δικαίωμα να τα απολαμβάνουν!