Είπαμε ΟΧΙ στους ιταλούς φασίστες, τους πολεμήσαμε, τους νικήσαμε, αφού βέβαια σκοτώθηκαν αρκετά παληκάρια μας στο Μέτωπο...
Μετά ήρθαν οι γερμανοί, τους πολεμήσαμε λυσσαλέα, δεν τους αφήσαμε σε χλωρό κλαρί!
Μπορεί να μας κατέκτησαν, αλλά αντισταθήκαμε όσο κανένας λαός στην Ευρώπη!
Όμως σκότωσαν εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες,
βίασαν τις γυναίκες μας,
κάνανε τουλάχιστον 88 ολοκαυτώματα χωριών και πόλεων,
διέπραξαν απίστευτες κτηνωδίες,
έκλεψαν τον λιγοστό μας πλούτο, αλλά και τις ανεκτίμητες αρχαιότητές μας.
Σε συνεργεία με τους αντιπάλους τους τους άγγλους, μας λιμοκτόνησαν το χειμώνα του 1941.
Συνεργάστηκαν με δικά μας φασιστικά τομάρια και ήπιαν το αίμα του λαού με τη μαύρη αγορά, ενώ οι γερμανοτσολιάδες κάνανε θηριωδίες....
Ο πόλεμος τέλειωσε και ήρθαν οι "σύμμαχοι και φίλοι" Άγγλοι, οι οποίοι συνεργάστηκαν με τους συνεργάτες των γερμανών και μας ρίξανε στον Εμφύλιο Σπαραγμό, με την συνεργεία βέβαια των ντόπιων φερεφώνων του "αντίπαλου δέους" της Σοβιετικής Ένωσης, που υπέγραψαν την προδοτική Συμφωνία της Βάρκιζας και παρέδωσαν τα όπλα...
Οι Άγγλοι παρέδωσαν τα ηνία στους άλλους "φίλους και συμμάχους μας" τους Αμερικάνους, που με δόλωμα τα λεφτά του Σχεδίου Μάρσαλ που τα φάγανε οι γνωστοί άγνωστοι γλείφτες κάθε κατοχικής εξουσίας, ρίξανε τον αγωνιζόμενο λαό στις εξορίες, στις φυλακές και στα αποσπάσματα, ενώ διώξαν πολλούς στη μετανάστευση στερώντας τη χώρα από εργατικά χέρια και μυαλά που θα την αναστύλωναν...
Ταυτόχρονα σπείρανε την πολιτική ανωμαλία, με αχυρανθρώπους δικούς τους, οι οποίοι σε συνεργασία με το ξενόφερτο παλάτι, αλωνίζανε τον τόπο.
Όταν δεν τους ικανοποιούσε πια αυτή η μέθοδος, στήσανε τη Χούντα των Συνταγματαρχών, που οδήγησε στην Κυπριακή τραγωδία...
Μετά το παραμύθι άλλαξε! Τα ίδια τομάρια των δωσιλόγων της Κατοχής και οι πρωταγωνιστές της προδικτατορικής πολιτικής ανωμαλίας, αυτοαναγορεύτηκαν σε εγγυητές της "Δημοκρατίας" και της "Ομαλότητας" της Μεταπολίτευσης! Κι εκεί άρχισε το μεγάλο πάρτυ! Ένα πάρτυ που παρόλο εμείς δεν ήμασταν καλεσμένοι, ο λογαριασμός του ήρθε σε μας το 2009 κι από τότε τον πληρώνουμε και θα τον πληρώνουμε στον αιώνα τον άπαντα!
Έχοντας λοιπόν κατά νού όλα αυτά, μήπως ήταν λάθος που είπαμε ΟΧΙ το
'40; Μήπως έπρεπε να τηρήσουμε τη στάση ουδετερότητας της Ελβετίας και
να μην αναμειχτούμε σ' εναν καυγά μεγαθηρίων, που μόνο πόνο και
καταστροφή επέφερε στο λαό μας; Αναρωτιέμαι μήπως....
Αυτές τις τελευταίες σκέψεις θα μπορούσε να τις είχε κάνει οποιοσδήποτε άλλος λαός, όχι όμως οι Έλληνες!
Όταν έχεις προγόνους τον Λεωνίδα με τους 300 Σπαρτιάτες και τους 700 Θεσπιείς, όταν έχεις προγόνους που δεν υπολόγισαν το τομάρι τους, την ησυχία τους και τη βόλεψή τους, και πάντα ρίχνονταν στη μάχη για το δίκιο και την προαγωγή του ανθρώπου σε πολιτισμένο όν, τότε δεν μπορείς, δεν έχεις το δικαίωμα να ακολουθήσεις άλλον δρόμο, παρά το δρόμο του δίκαιου αγώνα, με οποιοδήποτε τίμημα...
Απλά, αυτή την κομβική, καρμική επιλογή, θα πρέπει να την διανθίσεις με το σοφό πνεύμα ενός άλλου μεγάλου προγόνου σου, του σπουδαιότερου κατ' εμέ Έλληνα, του Πολυμήχανου Οδυσσέα, ώστε να φτάσεις στην πολυπόθητη Ιθάκη και να πάρεις πίσω το βιός σου, που έχουν καταχραστεί οι μισητοί Μνηστήρες... Είμαστε καταδικασμένοι να γίνουμε ήρωες, και θα το καταλάβουμε όταν σταματήσει να επιδρά στο μυαλό μας ο γλυκός λήθαργος των "λωτών" που μας έχουν ταΐσει, και που μας έχουν κάνει να νομίζουμε ότι είμαστε ανίκανα ανθρωπάκια...
Αυτές τις τελευταίες σκέψεις θα μπορούσε να τις είχε κάνει οποιοσδήποτε άλλος λαός, όχι όμως οι Έλληνες!
Όταν έχεις προγόνους τον Λεωνίδα με τους 300 Σπαρτιάτες και τους 700 Θεσπιείς, όταν έχεις προγόνους που δεν υπολόγισαν το τομάρι τους, την ησυχία τους και τη βόλεψή τους, και πάντα ρίχνονταν στη μάχη για το δίκιο και την προαγωγή του ανθρώπου σε πολιτισμένο όν, τότε δεν μπορείς, δεν έχεις το δικαίωμα να ακολουθήσεις άλλον δρόμο, παρά το δρόμο του δίκαιου αγώνα, με οποιοδήποτε τίμημα...
Απλά, αυτή την κομβική, καρμική επιλογή, θα πρέπει να την διανθίσεις με το σοφό πνεύμα ενός άλλου μεγάλου προγόνου σου, του σπουδαιότερου κατ' εμέ Έλληνα, του Πολυμήχανου Οδυσσέα, ώστε να φτάσεις στην πολυπόθητη Ιθάκη και να πάρεις πίσω το βιός σου, που έχουν καταχραστεί οι μισητοί Μνηστήρες... Είμαστε καταδικασμένοι να γίνουμε ήρωες, και θα το καταλάβουμε όταν σταματήσει να επιδρά στο μυαλό μας ο γλυκός λήθαργος των "λωτών" που μας έχουν ταΐσει, και που μας έχουν κάνει να νομίζουμε ότι είμαστε ανίκανα ανθρωπάκια...