Η απάτη του διλήμματος Ευρώ ή Δραχμή.

Με αριστοτεχνικό τρόπο το Σύστημα κατάφερε να επικεντρώσει τον διάλογο σε ένα δευτερεύουσας σημασίας ζήτημα (ευρώ ή δραχμή), ανάγοντάς το σε Ζήτημα Σωτηρίας μας ή Καταστροφής μας, κάτι που βεβαίως, δεν ισχύει!
Δεν πιστεύω ότι το νόμισμα, Ευρώ ή Δραχμή, είναι η πανάκεια του προβλήματός μας. Κακώς το "θεοποιούμε" και επικεντρώνουμε τόσο πολύ τον διάλογό μας σ' αυτό! Πρέπει να γίνουν πολλές άλλες αλλαγές στη δομή της οικονομίας μας και κυρίως στην οικονομική νοοτροπία μας, ώστε να αλλάξουμε ρότα!
Δεν παύει όμως το νόμισμα να έχει τη σημασία του ως εργαλείο της οικονομίας! Το ευρώ θα ήταν χρήσιμο, αν ήταν πραγματικά "κοινό νόμισμα", δηλαδή αν η πολιτική της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) δεν ήταν δέσμια των Γερμανικών συμφερόντων όπως τώρα, αλλά ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ, όπως προέβλεπε άλλωστε και η Συνθήκη του Μάαστριχτ! Όμως, από την πρώτη στιγμή εφαρμογής της Συνθήκης, επέλεξαν την προσήλωση στα συμφέροντα της γερμανικής οικονομίας, μιας οικονομίας με εντελώς διαφορετική δομή και ανάγκες, απ' ότι οι οικονομίες του Νότου της Ευρώπης. Γι αυτό και οι αποφάσεις της ΕΚΤ "χαντακώνουν" τις οικονομίες των χωρών του Νότου.
Εμένα πλέον η επιστημονική μου άποψη, ως ειδικού στα ευρωπαϊκά νομισματικά θέματα, είναι ότι θα μπορούσαμε να ελιχθούμε καλύτερα με ένα εθνικό νόμισμα, παρά εγκλωβισμένοι σ' αυτό το ευρώ έτσι όπως το κατάντησαν, όμως έχοντας ως προϋπόθεση μία Κεντρική Τράπεζα που να ελέγχουμε ΕΜΕΙΣ, και όχι μια Τράπεζα της Ελλάδος που δεν ελέγχει η ελληνική κυβέρνηση! Το εθνικό νόμισμα θα έδινε πρόσκαιρες (αλλά αναζωογονητικές) λύσεις στο πρόβλημα της εσωτερικής ρευστότητας και θα βοηθούσε στο πρόβλημα του ελλειμματικού Ισοζυγίου Πληρωμών, πάντα όμως με τη συνοδεία και άλλων διαρθρωτικών μέτρων.
Σε κάθε περίπτωση τα πράγματα δε θα είναι εύκολα...
Επιλέγεις όμως εκείνη τη λύση που δείχνει να έχει προοπτική!
Και αυτή η λύση είναι, ένα ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ πρόγραμμα ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας, με στόχο τα συμφέροντα της χώρας μας, και όχι τα (αντίθετα προς τα δικά μας) συμφέροντα των ξένων, έτσι όπως γίνεται με τα οικονομικά προγράμματα που μας επιβάλλουν τα Μνημόνια. Τα μέτρα που παίρνουμε πρέπει να έχουν ως στόχο την υγιή ανασυγκρότηση, την παραγωγική αναδιάρθρωση και την ορθολογική διαχείριση, αλλά με σκοπό να απολαμβάνουν τα αποτελέσματα της ανάπτυξης οι πολίτες της Ελλάδας στο σύνολό τους, και όχι αποικιοκρατικά ξένα συμφέροντα και ντόπιες ελίτ!
Η Ελλάδα, (όσο κι αν προσπαθούν να μας πείσουν για το αντίθετο), είναι πολύ πλούσια χώρα και με ιδιαίτερη γεωστρατηγική, πολιτική και οικονομική σημασία. Γι αυτό και γίνεται τόσος ντόρος, αλλιώς δε θα ασχολούνταν κανένας μαζί μας....
Αυτά ακριβώς τα συγκριτικά πλεονεκτήματα που διαθέτουμε, θα είναι ή η σωτηρία μας, ή η καταστροφή μας! Όλα εξαρτιούνται από τις αποφάσεις που θα πάρουμε και από τον τρόπο που θα χειριστούμε τα πράγματα!
Η εκτίμησή μου είναι ότι ακολουθούμε λάθος δρόμο, με τις αποφάσεις που επέλεξε σύσσωμη η πολιτική ηγεσία μας, γιατί δεν εκπροσωπεί τα εθνικά μας συμφέροντα, αλλά τα συμφέροντα των ξένων, που είναι συνδεδεμένα με τα δικά τους δόλια προσωπικά συμφέροντα!
Γι αυτό αντιμετωπίζουμε σοβαρό πρόβλημα δημοκρατίας, το οποίο είναι το πρώτο που πρέπει να λύσουμε, για να μπορέσουμε να υπεισέλθουμε και σε όλα τα άλλα, που ανέφερα πιο πάνω...