Γυρνάμε στα παλιά λοιπόν!
Το κοντέρ μηδένισε και φτάσαμε κιόλας στο 22!
Θέλω να πιστεύω ότι θα είναι το 22 το καλό, σαν τα παλιά σέρτικα τσιγάρα της ελληνικής καπνοβιομηχανίας του Γεωργιάδη ( μην πάει ο νους σας στο κακό, όχι του Άδωνη), τα τσιγάρα που φούμαραν οι μερακλήδες, για να πνίξουν με τον πλούσιο αρωματικό καπνό τους τα ντέρτια τους...
Το άλλο το 22, το κακό, είναι το '22 της Μικρασιατικής Καταστροφής. Τότε που η Μεγάλη Ιδέα, που όσο την πιστεύαμε φτιάξαμε την Ελλάδα των 2 ηπείρων και των 5 θαλασσών, νικήθηκε από την αιώνια κατάρα του έθνους μας: τη διχόνοια!
Ας ελπίσουμε ότι αυτό το 22 θα είναι και πάλι το καλό, και θα ορίσει την απαρχή της λύτρωσής μας από τις απανωτές κακοδαιμονίες που μας κατατρέχουν τόσα χρόνια...
Ξέρω, ξέρω αυτό ακούγεται σαν απραγματοποίητο όνειρο...
Αλλά μήπως και η Μεγάλη Ιδέα δεν έμοιαζε το ίδιο, μέχρι που (σχεδόν) την πραγματοποιήσαμε;
Αρκεί να μην νικήσει πάλι η κατάρα του έθνους μας, η διχόνοια, που ακόμα μας εμποδίζει να προκόψουμε...
Κοιτάμε μπροστά λοιπόν, με το κεφάλι ψηλά, γυρεύοντας αυτά που μας ενώνουν, κι όχι αυτά που μας χωρίζουν!
