Συνηθως τα πραμύθια ξεκινούν με τη φράση "Μια φορά κι έναν καιρό..." και διηγούνται μια ιστορία που συνέβη στο παρελθόν που μπορεί να είναι αληθινή, μπορεί όμως να είναι και μυθοπλασία.
Εγώ όμως σήμερα βίωσα ένα φανταστικό ταξίδι στο μέλλον, που έμοιαζε με παραμύθι, βλέποντας μια φωτογραφία που τράβηξε ο "εξ αγχιστείας" συγχωριανός μου Nikiforos Lampiris , που δείχνει το οροπέδιο της Καλλιπεύκης γεμάτο με πρωινή ομίχλη, δίνοντας την ψευδαίσθηση ότι η αρχαία λίμνη Ασκουρίς, που αποξηράνθηκε το 1911, με έναν μαγικό τρόπο είχε ξανασυσταθεί!
Αυτή η φωτογραφία έφερε στο μυαλό μου σαν όραμα, πιθανές εικόνες από το μέλλον, όταν επιτέλους κάτοικοι και αρχές θα καταφέρουν να πεισθούν ότι η ανασύσταση της λίμνης Ασκουρίδας θα είναι σωτήρια λύση, όχι μόνο για την επιβίωση του χωριού, που βρίσκεται σε δραματικά φθήνουσα πορεία, αλλά και για την αξιοποίηση των σημαντικών συγκριτικών πλεονεκτημάτων που έχει ο τόπος, προς όφελος ΟΛΩΝ των κατοίκων και όχι μόνο.
Μέσα στο ομιχλώδες τοπίο της φωτογραφίας, είδα να ξεχωρίζουν νεροβούβαλα που τα έφεραν οι ντόπιοι κτηνοτρόφοι από τη λίμνη Κερκίνη, όπου σήμερα εκτρέφονται με μεγάλη επιτυχία. Το κρέας τους, το γάλα τους και τα παράγωγα προϊόντα από αυτά, είδα να παρασκευάζονται σε πρότυπα συγχρονα σφαγεία και πιστοποιημένα εργαστήρια που κατασκευαστηκαν στην Καλλιπεύκη με ευρωπαϊκά προγράμματα και που απασχολούν πολλούς νέους της περιοχής. Τα προϊόντα αυτά μάλιστα, μαζί με τα εξαιρετικής ποιότητας αιγοπρόβεια προϊόντα της περιοχής, πωλούνται πανάκριβα στα καλύτερα ντελικατέσεν του εξωτερικού φέρνοντας πολύ χρήμα στους ντόπιους παραγωγούς!
Πιο πέρα, στις όχθες της ομιχλώδους λίμνης, είδα τουρίστες από τα πέρατα του κόσμου που τους αρέσει ο φυσιολατρικός τουρισμός, να καλπάζουν με τα άλογα που εκτρέφουν στα νεότευκτα ράντσα τους κάποιοι πρώην βοσκοί της Καλλιπευκης, που τώρα αναβαθμίστηκαν σε ιδιοκτήτες ράντζων, όπου εκτρέφουν άλογα για αναψυχή και θεραπευτική ιππασία!
Στο κέντρο της λίμνης είδα κάτι ψαράδες που άπλωναν τα δίχτυα τους για να ψαρέψουν εξαιρετικής ποιότητας ψάρια, καραβίδες, πέστροφες, οξύριγχους, ψαρια απο το Βλαδιβοστόκ της Σιβηρίας, από τα οποία παράγεται το χαβιάρι, άλλο ένα νέο προϊόν ΠΟΠ της περιοχής, εφάμιλλο σε ποιότητα με το αυγοτάραχο Μεσολογγίου! Όλα αυτά τα αλιεύματα, αναπτύχθηκαν στη λίμνη μετά από μελέτες των επιστημόνων του Ιδρύματος Γουλανδρή, που έχει αναλάβει την διαμόρφωση της χλωρίδας και της πανίδας στον υδροβιότοπο της λίμνης.
Και ολα αυτά τα προϊόντα μπορεί να τα γευτεί κάνεις στα γραφικά ταβερνάκια ή να τα βρεί στα ράφια των καταστημάτων της Καλλιπεύκης που άνοιξαν οι κάτοικοι για να εξυπηρετήσουν τον διαρκώς αυξανόμενο τουρισμό.
Ξαφνικά δίπλα από τους ψαράδες, πέρασε σχίζοντας τα γκριζοπράσινα νερά της λίμνης μία τετράκωπος λέμβος από την Ελληνική Εθνική Ομάδα Κωπηλασίας, που ήρθε για προετοιμασία στο υπερσύγχρονο προπονητικό κέντρο της Καλλιπεύκης, που φιλοξενεί πολλούς αθλητές από διάφορα αθλήματα για να προετοιμαστουν για την αγωνιστική τους σεζόν στο ιδανικό περιβάλλον της Καλλιπεύκης!
Τα ήρεμα νερά της λίμνης ρίγισαν από τον αέρα που εκτόπισε το ελικόπτερο που μόλις προσγειώθηκε στο ελικοδρόμιο της Καλλιπεύκης, για να παραλάβει ένα επείγον περιστατικό από το υπερσύγχρονο σανατόριο αποθεραπείας και οίκο ευγηρίας της Καλλιπεύκης που φιλοξενεί ασθενείς και ηλικιωμένους από όλη την Ευρώπη, προκειμένου να το μεταφέρει στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Λάρισας.
Σε μια άλλη γωνιά της λίμνης, μια ομάδα τουριστών που βγήκε για περίπατο στο ειδικά διαμορφωμένο μονοπάτι - ποδηλατοδρόμιο που κατασκευάστηκε περιμετρικά της λίμνης, παρακολουθεί με τα κιάλια τους αργυροπελεκάνους που στάθμευσαν για λίγο στον υδροβιότοπο της λίμνης πριν συνεχίσουν το αποδημητικό τους ταξίδι στο Νότο.
Παρακάτω, στην οργανωμένη πλαζ, κάποια παιδιά πλατσουρίζουν στα ολοκάθαρα νερά της λίμνης, υπό την εποπτεία των μαμάδων τους που απολαμβάνουν τον καφέ τους κάτω από τις ομπρέλες, κάνοντας ηλιοθεραπεία ξαπλωμένες στις ξαπλώστρες. Λίγο πιο απόμερα, κάποιοι νεαροί προτιμούν να νοικιάσουν μία βάρκα ή ένα θαλάσσιο ποδήλατο για να κανουν μία ρομαντική βόλτα με την καλή τους...
Αυτά πρόλαβα να αναπολήσω από το μέλλον κοιτώντας τη φωτογραφία του Νικηφόρου, και θα μπορούσα να δω πολλά περισσότερα, αλλά αυτό το νοητό ταξίδι μου στο μέλλον το διέκοψε η φωνή του Θανάση, του καλοσυνάτου πλανόδιου μανάβη της Καλλιπεύκης, που ήρθε ως το κτήμα μου για να μου φέρει τα φρούτα και τα λαχανικά που του παρήγγειλα.
Αυτά που βίωσα ήταν τόσο ζωντανά, που είμαι σίγουρος ότι μπορούν να γίνουν και στην πράξη, αρκεί όσοι αγαπούν αυτόν τον τόπο να ομονοήσουν και να αποφασίσουν να δράσουν!
Δεν είναι άλλωστε πρώτη φορά, που ένα όραμα γίνεται πραγματικότητα, αρκεί να πιστέψουμε σ' αυτό και να αναλάβουμε δράση!
