Με αφορμή την επίσκεψη της Ζωής Κωνσταντοπούλου στο Κιλελέρ, όπου είχα την τιμή και την ευχαρίστηση να την συνοδεύσω, καθώς και την, για πολλοστή φορά, βόλτα μας στους δρόμους της Λάρισας, και την επαφή με τους συμπολίτες μας, θέλω να μοιραστώ μαζί σας την προσωπική μου εμπειρία από την πολιτική μου συμπόρευση με αυτή τη γυναίκα, που είμαι σίγουρος ότι θα είναι η κυρίαρχη ηγετική φυσιογνωμία της πολιτικής ζωής της χώρας μας, και η ηγέτιδα που κομίζει ένα σπάνιο ήθος, που θα αναβαθμίσει την πολιτική, και θα τη βγάλει από το τέλμα της απαξίας που έχει ο λαός γι αυτή, εξαιτίας των ανάξιων πολιτικών που μας έλαχε να ορίζουν τις ζωές μας.
Ξέρω ότι πολλοί από σας, κατά δήλωσή σας, εκτιμάτε και υπολογίζετε τη γνώμη μου. Σας είμαι ευγνώμων γι αυτό! Επομένως την αναφορά μου στη Ζωή Κωνσταντοπούλου μην τη δείτε ως πολιτική προπαγάνδα, αλλά ως μια εξομολόγηση εκ βαθέων, σαν αυτές που συνηθίζω να σας κάνω συχνά-πυκνά, πάνω σε θέματα που με απασχολούν.
Αυτή η υπέροχη πολιτική έλξη, ξεκίνησε από τη γενναία στάση της μετά την κωλοτούμπα του Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ, μετά το δημοψήφισμα του 2015. Η ανυποχώρητη στάση της στις αξίες και τις αρχές της, η ανιδιοτελή θυσία των σπουδαίων αξιωμάτων που κατείχε, και ο δυναμικός και αξιοπρεπής τρόπος που πολιτεύτηκε στο πλευρό των αδυνάτων και του δικαίου, με οδήγησαν να επιδιώξω να τη συναντήσω, για να τη γνωρίσω προσωπικά. Απογοητευμένος από την ποιότητα του πολιτικού προσωπικού της Ελλάδας, και μάλιστα στις πιο κρίσιμες στιγμές της νεότερης ιστορίας της χώρας μας, ομολογώ ότι στην αρχή "κρατούσα μικρό καλάθι".
Όμως από την πρώτη προσωπική συνάντηση, όχι μόνο επιβεβαίωσα την αρχική μου εκτίμηση, αλλά ανακάλυψα και άλλες πτυχές του χαρακτήρα της, που τα ΜΜΕ, είχαν εσκεμμένα αποκρύψει, θέλοντας να την παρουσιάσουν αυταρχική, άγρια, σχεδόν σαν μέγαιρα που κατασπαράζει ανθρώπους! Η Ζωή όμως δεν είναι έτσι! Είναι ένας ευγενικός, γλυκύτατος άνθρωπος, ανοιχτή και προσιτή σε όλους, που κερδίζει την εμπιστοσύνη σου από την πρώτη στιγμή. Οι εκατοντάδες των λαρισαίων που έτυχε να έρθουν σε επαφή με τη Ζωή, να συζητήσουν μαζί της, να ακούσει τη γνωμη τους και τα προβλήματά τους και να τους απαντήσει με γνήσιο ενδιαφέρον και διάθεση να σταθεί αρωγός, είμαι σίγουρος ότι μπορούν να το επιβεβαιώσουν! Ίσως και κάποιοι από σας να έτυχε να μιλήσατε μαζί της...
Δεν είναι ο τύπος του πολιτικάντη που συνηθίσαμε, που θα μοιράσει ξερές καλημέρες χωρίς καν να τις εννοεί. Ούτε του καλοχαιρέτα υποψηφίου που κάνει βιαστικές χειραψίες και χτυπήματα στην πλάτη, λες και δουλεύει φασόν με το κομμάτι. Ούτε του Μαυρογιαλούρου που θα κάνει ότι τάχα σε ακούει, και θα σου απαντήσει με κλισέ ατάκες και εξυπνακισμούς χωρίς ουσία!
Η Ζωή έχει τη μοναδική, πραγματικά εκπληκτική ικανότητα, όχι μόνο να θυμάται ακόμα και τα ονόματα αυτών που συνάντησε στο δρόμο, αλλά όταν τύχει να τους ξανασυναντήσει, να θυμάται και το θέμα που της έθεσαν και να τους εξηγεί με κάθε ειλικρίνεια τι μπόρεσε να κάνει γι αυτό. Είναι πραγματικά εντυπωσιακό! Το χάρισμά της αυτό δεν είναι απλά ένα επικοινωνιακό τέχνασμα, αλλά μιά έμφυτη ικανότητα, που πηγάζει από το πραγματικό ενδιαφέρον της για τους ανθρώπους! Όσοι τη συναντούν, ακόμα κι αν δε συμφωνούν μαζί της πολιτικά, ακόμα κι αν δεν είναι ακόμα έτοιμοι να κάνουν την προσωπική τους υπέρβαση και να πάψουν να ψηφίζουν αυτό που παραδοσιακά ψηφίζουν κι ας μην τους ικανοποιεί, της εκφράζουν τον θαυμασμό τους για τη στάση της και την αγωνησικότητά της! Ειλικρινά μου κάνει τρομερή εντύπωση, να ακούω από πολίτες που μπορεί και να μην την ψήφισαν, να της λένε ευχαριστώ, για τον αγώνα που κάνει!
Όμως δεν είναι μόνο οι επικοινωνιακές ικανότητες που έμφυτα και άδολα έχει η Ζωή!
Σέ μια Βουλή που η Κυβέρνηση καταρρέει στη συνειδηση των πολιτών από την ανικανοτητα και τη δολιότητα των στελεχων της, το βάρος των αστοχιών και των προμελετημένων εγκλημάτων που διαπράττει, μεθυσμένη από την αλαζονεία της εξουσίας...
Σε μια Βουλή που η αξιωματική αντιπολίτευση είναι ανύπαρκτη και η υπόλοιπη αντιπολίτευση πλην της Ζωής, είναι λίγη, ανεπαρκής, κατώτερη των περιστάσεων, χαμένη στην ιδεολογική της σύγχυση, κολλημένη στον δογματισμό της, δέσμια των σκελετών που κρύβει στις ντουλάπες της, και φορτωμένη με ενοχές για την ανικανότητά της, στερούμενη πραγματικών ηγετών και αξιόλογων στελεχών...
Σ' αυτή τη Βουλή που περιέγραψα πιο πάνω, η Ζωή Κωνσταντοπούλου, με την άρτια επιστημονική της κατάρτηση, το ακέραιο ήθος, το όραμα, την πολτική πείρα και τον δυναμισμό της, είναι μοναδική ελπίδα για να ανατραπεί αυτή η νοσηρή κατάσταση και να ξανααποκτήσουμε όραμα και ελπίδα!
Απολογούμαι για την μακροσκελή ανάρτηση, αλλά όταν μιλάω για τη Ζωή, δεν μπορώ να είμαι φειδωλός στο λόγο, γιατί άλλωστε είναι κι αυτή πληθωρικός χαρακτήρας!
Εύχομαι κι εσείς να τα διαπιστώσετε προσωπικά όλα αυτά σύντομα, γιατί ο αγώνας μας χρειάζεται όλους μαζί ενωμένους!
