Ας μιλήσουμε λίγο σοβαρά για τον πραγματικό ρόλο των ευρωπαϊκών επιδοτήσεων.

 

Οι επιδοτήσεις που δίνει η Ε.Ε. στους αγρότες, όσο κι αν σας φανεί παράξενο, δεν έχουν ως σκοπό την ενίσχυση της αγροτικής ανάπτυξης, αλλά την καταστροφή του αγροτικού μας τομέα!

Σας φαίνεται περίεργο; 

Εξηγούμαι:

Οι επιδοτήσεις δίδονται όχι με βάση την παραγωγικότητα ή την υλικοτεχνική αναβάθμιση της αγροτικής μονάδας! 

Δίδονται χρήματα με βάση τη δήλωση  στρεμμάτων, ακόμα κι αν αυτή η γη  παραμείνει εντελώς ακαλλιέργητη! 

Με δεδομένα λοιπόν: 

- τα πανάκριβα γεωργικά εφόδια (σπόρους, φυτοφάρμακα, λιπάσματα), 

- το πανάκριβο πετρέλαιο και ηλεκτρικό ρεύμα, 

- τη λειψυδρία λόγω απουσίας αρδευτικών υποδομών και εγγειοβελτιωτικών έργων, 

- την ανεπαρκέστατη ασφάλιση από τον ΕΛΓΑ, 

- την έλλειψη προστασίας των παραγωγών από τα καρτέλ των εμπόρων, που παίρνουν τη σοδειά τους σε εξευτελιστικές τιμές, 

- την προβληματική χρηματοδότηση από τις τράπεζες των αγροτικών επενδυτικών σχεδίων και τους ληστρικούς όρους δανεισμού, που στραγγαλίζουν πολλούς αγρότες και τους οδηγούν στην χρεοκοπία,

- την απουσία κινήτρων και επαρκούς νομοθεσίας για τη δημιουργία υγειών αγροτικών συνεταιρισμών και όχι άνδρα ακολασίας, ρεμούλας και πελατειακής εξυπηρέτησης των κομμάτων, όπως υπήρξαν οι συνεταιρισμοί μέχρι πρόσφατα και που μόνο τους αγρότες δεν εξυπηρετούσαν,

- και τέλος το μεγάλο ρίσκο, που έτσι κι αλλιώς έχουν οι αγροτικές καλλιέργειες, λόγω των αντίξοων καιρικών συνθηκών, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια με τα έντονα φαινόμενα λόγω της κλιματικής αλλαγής...

... Εξ αιτίας λοιπόν, όλων αυτών των παραγόντων, οι αγρότες αποτρέπονται να ρισκάρουν  καλλιεργώντας απαιτητικές και καινοτόμες καλλιέργειες, εφόσον δεν υπάρχει καμία απολύτως στήριξη, και προτιμούν να  αφήνουν τα χωράφια τους ακαλλιέργητα ή να τα καλλιεργούν με απλές καλλιέργειες σιτηρών που δεν εχουν μεγάλο ρίσκο, και να επιβιώνουν συμπληρώνοντας τα πενιχρά εισοδήματά τους εισπράττοντας τις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις!

Έτσι όμως καταστρέφεται ο αγροτικός τομέας, καθώς οι αγρότες μαθαίνουν σιγά-σιγά να μην εξελίσσουν και να μην αναπτύσσουν το επάγγελμά τους, αρκούμενοι στα εύκολα, αεριτζήδικα λεφτά των επιδοτήσεων, που σταδιακά οδηγεί στην ουσιαστική εγκατάλειψη του αγροτικού επαγγέλματος και την ερήμωση της υπαίθρου, αφού όλοι μαζεύονται στις πόλεις...

Με αυτόν τον ύπουλο τρόπο, η Ελλάδα χάνει έναν από τους βασικότερους πυλώνες της εθνικής της οικονομίας, την αγροτική παραγωγή, με κίνδυνο να συγκεντρωθούν οι αγροτικές εκτάσεις στα χέρια λίγων «νεοτσιφλικάδων», που μπορεί μάλιστα να είναι και ξένα funds, που θα ελέγχουν αυτά την παραγωγή, σύμφωνα με τα δικά τους και όχι τα εθνικά μας συμφέροντα, καταδικάζοντας τη χώρα μας στην έλλειψη αυτάρκειας στην παραγωγή διατροφικών προϊόντων, στην αύξηση των εισαγωγών κάνοντας πιο ελλειμματικό το ισοζύγιο πληρωμών μας ή μετατρέποντας τη χώρα σε "μπανανία " επιβάλλοντας την "μονοκαλλιεργεια" ηλεκτρικού ρεύματος, μεταβάλλοντας τα εύφορα εδάφη μας σε απέραντα φωτοβολταϊκά πάρκα, όπως ήδη βλέπουμε να συμβαίνει!

Αυτό είναι το μεγάλο σκάνδαλο του αγροτικού μας τομέα, που μπροστά του ωχριά το φαγοπότι που διαχρονικά έκαναν όλες οι κυβερνήσεις μέσω του ΟΠΕΚΕΠΕ και τη διαχείριση των Ευρωπαϊκών επιδοτήσεων, που η ίδια η ΕΕ δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ να ελέγξει σοβαρά για το που πάνε τα λεφτά που δίνει, ακριβώς γιατί αποσκοπούσε να κατασπαταληθούν, για τους λόγους που σας ανέλυσα πιο πάνω!

Θέλετε και μία πρόβλεψη; 

Από το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, παρά τον ντόρο που γίνεται τώρα, δεν πρόκειται να ανοίξει ρουθούνι, ούτε πρόκειται να τιμωρηθεί κανείς (εκτός ίσως από κανέναν φουκαρά αποδιοπομπαίο τράγο), όπως ακριβώς έγινε και με το τεράστιο σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου επί Σημίτη! 

Ο λόγος;

Είναι πολλά τα λεφτά που φαγώθηκαν και πάρα πολλοί αυτοί που εμπλέκονται, διακομματικά, και μάλιστα φρόντισαν να γεμίσουν με ενοχές και όλους τους αγρότες, όπως και στο Χρηματιστήριο, όπου αφού φούσκωσαν τα μυαλά των απλών πολιτών τάζοντάς τους εύκολα κέρδη, μετά τους κατηγόρησαν για ανευθυνότητα και απληστία! Κι έτσι σώπασαν όλοι με σκυμμένο το κεφάλι, ενώ τα λιγοστά μεγαλολαμόγια έφαγαν τον άμπακο εις υγείαν όλων ημών των κορόιδων!

Το "μαζί τα φάγαμε" του Πάγκαλου, θα ακουστεί άλλη μια φορά, άσχετα αν κάποιοι ελάχιστοι έφαγαν ολόκληρο το βόδι, και τους περισσότερους τους άφησαν να γλείψουν λίγο την ουρά, έτσι για ξεκάρφωμα...

Με τις υγιές μας, για μία ακόμη φορά!

Ο ελληνικός λαός είναι πάντα με το δίκαιο και τους αδικημένους!

Και ξαφνικά, οι αρνητές του Ολοκαυτώματος των Εβραίων, οι φανατικοί αντισημίτες, που αποκαλούσαν τους Εβραίους "σαπούνια" και θαύμαζαν το σχέδιο της "Τελικής Λύσης" των ναζί, έγιναν ξαφνικά απολογητές των Σιωνιστών (που ανάθεμα αν ξέρουν τη διαφορά μεταξύ του αντισιωνισμού και του αντισημιτισμού)!

Υποστηρίζουν φανατικά τον εγκληματία Νετανιάχου, τον σιγοντάρουν στην απάνθρωπη εξόντωση των Παλαιστινίων, και αποζητούν συνεργασίες και κολεγιές με τους αιμοσταγείς δολοφόνους, δήθεν για το συμφέρον της Ελλάδας...

Ας μάθουν λοιπόν, ότι ο ελληνικός λαός δεν ήταν ποτέ άτιμος! Ο ελληνικός λαός είναι υπερήφανος και πάντα καταδίκαζε το άδικο, και ήταν πάντα με το μέρος των αδύναμων και των αδικημένων!

Έτσι όπως στην Κατοχή οι πραγματικοί Έλληνες πατριώτες  πολέμησαν λυσσαλέα τους ναζί, και προστάτεψαν, με κίνδυνο της ζωής τους, τους κατατρεγμένους Εβραίους, έτσι και μετά, στήριξαν τον δίκαιο αγώνα των Παλαιστινίων για την πατρίδα τους! 

Οι προδότες, που τότε γίναν ταγματασφαλίτες και σκότωναν  τους Ελληνοεβραίους και τους Έλληνες αντιστασιακούς, με περισσότερη λύσσα από τους κατακτητές, στη συνέχεια έχυναν το ρατσιστικό τους δηλητήριο στους Εβραίους, τους μαύρους, τους Ρομά, τους ομοφυλόφιλους, και κάθε μη "άρειο", ακριβώς όπως ο αγαπημένος τους Χίτλερ. Αυτοί τώρα βρήκαν καινούριο ίνδαλμα, τον Νετανιάχου, που στην πράξη δε διαφέρει και πολύ από την πρώτη τους αγάπη, την παντοτινή...

Ίσως γι αυτό δεν πρέπει να μας ξαφνιάζει αυτός ο κεραυνοβόλος έρωτας!

Όμως, όπως δεν μας έπεισε το επιχείρημα των δοσιλόγων, ότι πρόδωσαν για το καλό της πατρίδας, έτσι κι αυτοί τώρα δε μας πείθουν, ότι ερωτοτροπούν με τον βαμμένο με παιδικό αίμα Νετανιάχου, για το καλό της Ελλαδας! Η Ελλάδα δεν εχει ανάγκη κανέναν εγκληματία! Η Ελλάδα δεν είναι απλή κρατική οντότητα. Είναι ο θεματοφύλακας του Πολιτισμού, της Αρετής, της Δημοκρατίας, του Δικαίου και όλων των ευγενικών ανθρωπίνων αξιών, που πρώτος ο ελληνισμός γέννησε και μεταλαμπαδευσε σε όλη την ανθρωπότητα! Οπότε οι Έλληνες δεν μπορούν να είναι άτιμοι! Ας το βάλουν καλά στο μυαλό τους!

Eurovision with a different... vision!

 

Κόντρα στα κουτσομπολίστικα σχόλια των πρωινάδικων για τα τεκτενόμενα στη Eurovision, θα ήθελα να δώσω μια διαφορετική οπτική.

Η πολύ καλή θέση (6η) της Κλαυδίας στην κατάταξη της βαθμολογίας, οι φωνητικές της ικανότητες και η καλά οργανωμένη σκηνική της παρουσία, η επιλογή ενός καλόγουστου τραγουδιού με παραδοσιακά στοιχεία, αλλά και βαθιά μηνύματα, και επιτέλους, η επιλογή της ελληνικής γλώσσας που τα τελευταία χρόνια κάποιοι τη θεωρούσαν απαγορευτική για να πάει καλά ένα τραγούδι στη Γιουροβίζιον, αποτελούν μια μεγάλη πολιτιστική νίκη, που έχει πολύ μεγαλύτερες προεκτάσεις, από μια απλή διάκριση σε έναν διεθνή διαγωνισμό. Και βέβαια, καταλυτικό ρόλο σ' αυτή την επιτυχία έπαιξε και το ήθος, η σεμνότητα και η αξιοπρέπεια της ταλαντούχου νεαρής κοπέλας, που φαίνεται ότι η οικογένειά της και ο στενός της κοινωνικός περίγυρος, έκανε πολύ καλή δουλειά στη διαμόρφωση του χαρακτήρα της.

Δε θα άξιζε τον κόπο να ασχοληθώ, αν η Eurovision ήταν ένα απλό πανηγυράκι, όπως κάποιοι θέλουν να το περάσουν στον κόσμο...

Δεν αναφέρομαι στην ποιότητα των τραγουδιών που ο καθένας μπορεί να τα κρίνει με τα δικά του κριτήρια... 

Εγώ για παράδειγμα, κάποια τα κρίνω ως εξαιρετικά, κάποια συμπαθητικά, και κάποια άλλα εντελώς αδιάφορα...

Εκείνο που με προβληματίζει είναι ο πολιτισμικός χυλός που προσπαθούν να φτιάξουν κάποια σκοτεινα κέντρα παγκόσμιου ελέγχου, και που αποτυπώνεται με γλαφυρό τρόπο μέσα από το θεσμό της Eurovision!

Τι βλέπουμε λοιπόν, σ' αυτό το "πανηγυράκι";

Διάφοροι λαοί της Ευρώπης και όχι μόνο, ("εντάχθηκε" στην Ευρώπη μέχρι και... η Αυστραλία), απαρνιούνται τις εθνικές γλώσσες τους, τις πολιτισμικές τους ιδιαιτερότητες, τα ξεχωριστά εθνικά τους μουσικά ακούσματα, που για αιώνες ή και χιλιετηρίδες ολόκληρες σφυριλατήθηκαν, βασισμένα στα διαφορετικά ήθη κι έθιμα, τις διαφορετικές συνθήκες ζωής και τις διαφορετικές φιλοσοφικές αναζητήσεις που ανθίζουν σε καθε λαό...

Απαγορεύεται ακόμα και η πολιτική θέση σε κάποια τεράστιας σημασίας πολιτικά θέματα (όπως η γενοκτονία των Παλαιστινίων στη Γάζα), λες και η ελεύθερη πολιτική έκφραση είναι κάτι κακό, που δεν αφορά και τις καλές τέχνες, ώστε να εκφράζεται μέσα από αυτές! Όμως οι καλές τέχνες από τη φύση τους είναι πολυμορφικά μέσα έκφρασης συναισθημάτων, αγωνιών, προβληματισμών, χαράς, πόνου, έρωτα, θυμού, και ό,τι αφορά την ανθρώπινη φύση! Άρα είναι από τη φύση τους πολιτικοποιημένες!

Πως απαιτούν, λοιπόν, οι "διοργανωτές", ώστε η εκδήλωση αυτή να είναι "αλά καρτ" apolitique απέναντι στις κτηνωδίες του Νετανιάχου, όταν οι ίδιοι π.χ. απέκλεισαν τη συμμετοχή της Ρωσίας, για πολιτικούς λόγους;;;

Και για ποιο σκοπό γίνονται όλα αυτά;

Για να μαϊμουδίσουν όλοι ένα κατασκευασμένο άχρωμο και άοσμο αγγλοαμερικάνικο μουσικό πρότυπο, στην επικρατούσα (αλλά πολύ φτωχή) αγγλική γλώσσα, με πανομοιότυπα μουσικά μοτίβα, που προσπαθούν εντατικά τις τελευταίες δεκαετίες να επιβάλλουν στους λαούς, ως μέρος ενος γενικότερου σχεδίου πολτοποίησης και ομογενοποίησης των διαφορετικών εθνικών πολιτισμών, για να είναι οι λαοί πολιτισμικά και πολιτικά ευνουχισμένοι και άρα ευκολότερα ελέγξιμοι! 

Αυτό το υποχθόνιο σχέδιο, απεικονίζεται περίτρανα με τη Eurovision! Αν ακούσεις ένα οποιοδήποτε τραγουδι δεν μπορείς να καταλαβεις από ποια χώρα προέρχεται, γιατί δεν κουβαλάει τίποτα από τα ιδιαίτερα πολιτισμικά της στοιχεία ...

Αυτό εκτός από άσχημο είναι και επικίνδυνο, γιατί εξυπηρετεί το σχέδιο της παγκόσμιας υποδούλωσής μας, που κάποιοι ονειρεύονται... Συνομωσιολογικά σενάρια θα σπεύσουν να πουν αμέσως κάποιοι...

Μήπως όμως δεν είναι;

Από αυτή την οπτική, η νικη της Κλαυδίας, λαμβάνει ιδιαίτερη, ουσιαστική σημασία!

Αρκετά όμως σας προβλημάτισα, (όσους προβλημάτισα), συνεχίστε να απολαμβάνετε τα μεθεόρτια από το χαζοχαρούμενο πανηγυράκι!

Τότε, που όλα ήταν αλλιώς...

Νοστάλγησα μια μάζωξη από κείνες  τις παλιές, τις αυθεντικές, τις ωραίες!

Από κείνες που μαζευόμασταν φίλοι αδερφικοί και οι καρδιές μας φτερούγιζαν από χαρά και λαχτάρα.

Από κείνες τις γνήσια λαϊκές, που δεν τις κάναμε για την γκλαμουριά και το θεαθήναι...

Από κείνες, που όλοι συμμετείχαν ρεφενέ, κι όποιος δεν είχε, τον κάλυπταν οι άλλοι, χωρίς να τον κάνουν να αισθανθεί άσχημα...

Από κείνες, που καθώς το άγιο τσιπουράκι έρεε στα ποτήρια, δε θόλωνε το μυαλό, αλλά ελάφρυνε τις καρδιές και ξανοίγονταν...

Από κείνες που η μουσική και τα τραγούδια δεν προσπαθούσαν να επιβληθούν με τα ντεσιμπέλ τους στην βαβούρα των αδιάφορων θαμώνων, αλλά σιγοτραγουδιόταν με σεβασμό απ' όλη την παρέα...

Από κείνες τις εγκάρδιες μαζώξεις, που δε χρειαζόταν να φοράμε προσωπεία, γιατί το πνεύμα του Διονύσου έβγαζε τον πραγματικό μας εαυτό...

Ναι μια τέτοια μάζωξη ορέχτηκα κι έτσι θέλω να είναι όλες οι μαζώξεις μας όσο ακόμα χτυπά στα στήθια μου η παραπονιάρα, αλλά πάντα μποέμισσα καρδιά μου!